کتاب دختر تحصیلکرده - تارا وستور

کتاب دختر تحصیلکرده نوشته تارا وستور و ترجمه هوشمند دهقان توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.

"دختر تحصیل کرده" رمان پر طرفدار و معروفی است که روایت گر سرگذشت زندگی واقعی و باور نکردنی نویسنده می باشد. "تارا" در ایالت "آیداهوی امریکا" و خانواده ای متحجر و به شدت مقید به آیین "مورمون" چشم به جهان گشود. وی دوران کودکی و نوجوانی اش را در محیطی غیر متمدن و درون خانه ای تحت سلطه و اعتقادات سرسختانه ی پدر سپری می کند. از زمانی که به یاد می آورد در حال کمک کردن به پدر و اوراق نمودن خودروهای اسقاطی بوده و یا در حال پر کردن شیشه های مربا برای آخرالزمان؛ آخرالزمانی که به عقیده ی آیین مورمون ها نزدیک است و افراد مومن و با ایمان باید خود را برای آن لحظه آماده کنند. شرایط به حدی دردناک بود که حتی اجازه نداشت برای تحصیل به مدرسه برود و به هنگام بیماری نیز، به هیچ وجه او را برای درمان به بیمارستان نمی بردند؛ چرا که پدر باور داشت که این عمل بر خلاف خواست خداوند بوده و موجبات نارضایتی پروردگار را فراهم می سازد. روزها برای تارا همین طور سخت و غیر قابل تحمل می گذرد تا این که تصمیم می گیرد به دنبال آرزوهایش رفته و زندگی و دنیایی متفاوت را برای خودش خلق کند. وی در این مسیر پر فراز و نشیب با مسائل و موضوعات بسیاری برخورد می کند که خواندن و مطلع شدن از آن ها شما را با حقایقی شگفت آور مواجه می سازد.

برشی از متن کتاب

برادرم تونی وام گرفته بود تا برای خودش یک ماشین سنگین بخرد. برای این که بتواند اقساط وام را بپردازد باید در جاده رانندگی می‌ کرد و بار جا به جا می‌کرد. زندگی او و همسرش در جاده می ‌گذشت. تا این که زنش مریض شد، زنش برای معالجه به دکتر مراجعه کرده بود، دکتر به او گفته بود باید در رختخواب بماند و استراحت کند؛ به همین دلیل تونی به شن زنگ زد و از او خواست یک یا دو هفته به جای او به جاده برود. شن هیچ علاقه ‌ای به رانندگی طولانی مدت با ماشین ‌های سنگین نداشت، به همین دلیل گفت اگر من با او بروم خواست تونی را اجابت می ‌کند. می ‌توانستم چند روزی از رندی مرخصی بگیرم و پدر هم در انبار آهن قراضه ‌ها نیازی به من نداشت. به همین دلیل قبول کردم با او به سفر بروم. ما وسایلمان را جمع کردیم و به سمت لاس وگاس به راه افتادیم. بعد به سوی آلبوکرکی که در شرق بود و بعد به سمت لس آنجلس که در غرب بود و بعد از آن به سمت واشنگتن که در شمال بود، رفتیم. در ابتدا فکر می‌ کردم همه این شهرها را خواهیم دید، اما ما بیش تر در جاهایی که ماشین ‌های بزرگ توقف می‌ کردند توقف می‌ کردیم و یا در بزرگراه ‌ها در حرکت بودیم. آن قدر ارتفاع تریلی زیاد بود که بیش تر به اتاق خلبان شبیه بود تا اتاقک راننده و از میان شیشه‌ ی بزرگ جلوی راننده، ماشین‌ های دیگر، مانند ماشین ‌های اسباب بازی، کوچک به نظر می ‌رسیدند. برای خواب باید بر روی تختخواب ‌های تاشو می ‌خوابیدیم، اتاقک خواب، مانند یک غار تاریک و قدیمی و نمناک بود و در اطراف آن پاکت چیپس و دیگر خوراکی‌ ها ریخته شده بود. شن چند روز بدون آن که استراحت چندانی بکند، رانندگی کرد. مانند آب خوردن آن تریلی پانزده فوتی را هدایت می‌ کرد. او کتاب مخصوص ساعت‌های رانندگی و استراحت را دست کاری می ‌کرد تا وقتی به ایستگاه بازرسی میý رسیم، نشان دهد که به اندازه ‌ی کافی استراحت کرده است. ما یک روز در میان توقف می‌ کردیم تا بتوانیم دوش بگیریم و غذایی به غیر از میوه ‌های خشک شده و شیر و غلات بخوریم. نزدیکی‌ های آلبر کرکی جلوی انبار فروشگاه والمارت، ماشین ‌های سنگین دیگر به صف ایستاده بودند، ما نتوانستیم بارمان را تخلیه کنیم و به مدت دو روز آن جا منتظر ماندیم. آنجا خارج از شهر بود. در آن جا هیچ چیز نبود به جز پارکینگ ماشین‌ های سنگین و شن ‌های قرمز رنگی در سر تا سر مسیر پراکنده بودند. ما ناگزیر کرانچی می‌ خوردیم و ماریو کارت بازی می‌ کردیم. غروب روز بعد، بس که نشستیم بدن ‌هایمان درد گرفت. شن گفت می ‌خواهد به من هنرهای جنگی و نظامی یاد بدهد. اولین جلسه‌ ی درس در هنگام غروب در پارکینگ برگزار شد. شن گفت: اگر درست را خوب یاد بگیری، می‌توانی با کم ترین تلاش و تقلایی، یک مرد را از پا دربیاوری. فقط با دو انگشت می ‌توانی همه بدن مرد را کنترل کنی. باید یاد بگیری نقاط ضعیف بدن کجا هستند و چگونه می‌توان از این نقاط ضعف به نفع خود استفاده کرد. او مُچ دستم را گرفت و پیچ داد و انگشتانم را به سمت پایین خم کرد و آن قدر فشار داد که من...    

• نویسنده: تارا وستور
• مترجم: هوشمند دهقان
• انتشارات: نیلوفر