کتاب دایره المعارف مصور جنگجویان

کتاب دایره المعارف مصور جنگجویان نوشته ی آر.جی.گرنت و ترجمه ی حامد قدیری توسط انتشارات سایان به چاپ رسیده است.

این کتاب به تاریخ چند هزار ساله ی جنگجویان و جنگ افزارهای آنان پرداخته است. مطالب کتاب از 600 سال قبل از میلاد مسیح و با بررسی هوپلت های یونانی و لژیونرهای رومی آغاز می شود، سپس بر اساس ترتیب تاریخی روند کتاب رو به جلو حرکت می کند تا به زمان امروز می رسد. وایکینگ ها، شوالیه ها و جنگجویان سواره نظام قرون وسطی، کمان داران انگلیسی، مغول ها و سامورایی ها در 450 تا 1500 میلادی، دوران رنسانس، سربازان عثمانی و اروپایی قرن هفدهم میلادی، امپراتوری های اروپا از سال 1775 تا 1914 میلادی، ارتش کشورهای مختلف حاضر در جنگ جهانی دوم و بالاخره سربازان امروزی مانند نیروهای اس.اِی.اس آمریکا مطالب کتاب را تشکیل می دهند، همچنین با خواندن کتاب با عقاید و طرز فکر سربازان نیز آشنا می شویم. این دایره المعارف مملو از تصاویر، نقاشی ها و عکس از کتیبه های مختلف، در کنار نمایش لباس و تجهیزات گوناگون از سربازان و نیروهای نظامی است. این تجهیزات از حدود 5000 سال پیش مانند تیر و کمان، نیزه، گرزها تا به امروز که تفنگ ها و تانک های فوق پیشرفته  جزئی از ارتش و یگان های ویژه ی نظامی هستند، تغییرات بسیاری کرده اند، تغییراتی که برخی مواقع سرنوشت جنگ ها را تغییر داده اند.

فهرست

پیش گفتار مقدمه فالانژها و لژیون ها سواره نظام و فتح نیزه داران و تفنگ داران امپراطوری ها و سرحدات سنگرها و نبردهای هوایی چریک ها و تکاوران

برشی از متن کتاب

سواره نظام فرانسه ناپلئون بناپارت به عنوان ژنرال جمهوری فرانسه و بعدها به عنوان امپراطور فرانسه، روش جنگی خود را حرکت سریع نیروها برای غافلگیری دشمن و تاکتیک های خشن جنگی برای وارد کردن ضربات شدید به دشمن تعریف کرد. در ارتش های گسترده ی او، پیاده‌ نظام، توپخانه و سواره ‌نظام همگی وظیفه مخصوص خود را داشتند. ساماندهی جنگی در نقاط حساس و تعقیب دشمن در حال گریز برای تکمیل پیروزی از وظایف اصلی سواره نظام بود. انقلاب فرانسه در سال 1789 اثر شدیدی بر ارتش فرانسه و دیگر ارکان جامعه فرانسه داشت. سواره ‌نظام همیشه جزء اشرافی از ارتش فرانسه بود. بسیاری از افسران فرانسوی مخالف انقلاب بودند و از آن جا مهاجرت کردند و دیگرانی هم که می‌ خواستند همچنان به کشور خدمت کنند، از کشور اخراج شدند. زیرا دولت افراطی انقلابی اصالت اجتماعی آن ها را تایید نکرد. مارکیز گروچی هم چنین سرنوشتی داشت. در سال 1793 از رتبه ی نظامی خود عزل شد اما بعدها یکی از اصلی ترین فرمانده هان سواره ‌نظام ناپلئون شد. با این وجود، انقلاب برای بعضی از افراد بی اصالت، فرصتی بی‌نظیر ایجاد کرد. ژواکیم مورات که پسر رئیس اداره پست یک روستا بود، در سال 1787 به عنوان نیروی سواره نظام نام نویسی کرد و در سال 1795 به درجه سرهنگی رسید. میشل نی، که پسر یک بشکه ساز بود، نیز در سال 1787 به هوسارها پیوست و در سال 1796 فرماندهی تیپ شد. سوارکاران و اسب ها هرچند تعدادی از افراد مستعد به سبب انقلاب فرانسه پیشرفت کردند، اما در کل، این انقلاب سواره‌ نظام فرانسه را نابود کرد. به طوری که در اکثر جنگ های انقلابی (1801-1792) عملکرد ضعیفی داشت. ناپلئون ارتشی را به ارث برد که کمبود اسب، آموزش و اعتماد به نفس داشت. او به عنوان کنسول و پس از آن به عنوان امپراطور یکی از گام‌ های مهم بازسازی ارتش فرانسه را تشکیل دوباره یه سواره نظام می‌دانست. از بین دو عنصر مهم نیروی سواره نظام، سوارکار و اسب ناپلئون کنار آمدن با سوارکار را آسان تر یافت. از سال 1799 هنگامی که ناپلئون به عنوان اولین کنسول، دولت را در اختیار گرفت، خدمت اجباری سالانه باعث شد که رده های ارتشی کم کم پر شوند و باعث شد که گروهی از نیروهایی که به تازگی جذب شده‌اند در کنار کهنه سربازان ارتش سلطنتی و نیز ارتش مردمی خدمت کنند. گروه های سواره نظام یونیفرم های باشکوهی دریافت کردند. تاکید آن ها بر رنگ و زیبایی بود تا روحیه افراد بالا رود. رژیم ناپلئون روحیه وطن ‌پرستی، اشتیاق انقلابی و دلبستگی افرادی که پیشرفت زندگی شان را مدیون این رژیم بودند را افزایش داد. کمبود اسب مشکلی بود که حل آن بسیار سخت تر بود، چرا که چندین سال نیاز بود تا به تعداد کافی اسب پرورش دهند. هنگامی که ارتش عظیم ناپلئون در سال 1805 برای اولین بار تاسیس شد، سواره نظام به دلیل کمبود اسب مجبور شدند پیاده بجنگند. پیروزی در استرلیتز در سال 1805 و در ینا و ارشتاد در سال 1806 باعث شد که این مشکل با گرفتن تعداد زیادی از اسب های دشمنان شکست خورده حل شود.

• نویسنده: آر. جی. گرنت
• مترجم: حامد قدیری
• انتشارات: سایان