کتاب روبات های آشوبگر (دانش ترسناک)

کتاب روبات های آشوبگر از مجموعه ی دانش ترسناک، نوشته ی مایکل گلد اسمیت با ترجمه ی محمود مزینانی توسط انتشارات پیدایش به چاپ رسیده است.

تصویری که اغلب اوقات در فیلم های سینمایی از روبات ها پخش می شود موجوداتی هستند که بیشتر دست به شورش می زنند و یا جهان را نابود می کنند. سرآغاز این داستان سرایی ها درباره هیولاهای دست ساز بشر که پس از مدتی سرکشی کرده. اما واقعیت در باره روبات ها چیز دیگری است. در دهه ی 1940 نویسنده ای به نام " آیزاک آسیموف " شروع به نوشتن داستانی درباره ی روبات های انسان نما کرد. او برای اولین اصطلاح " روباتیک " را به کار برد و و قواعدی برای ساختن روبات ها در کتاب داستانش بیان کرد. که عبارتند از: 1) به انسان ها صدمه ای نزنند. 2) از تمام دستورات اطاعت کنند مگر این که نتیجه آن صدمه به انسان ها باشد. 3) مراقب خودشان باشند. دانشمندان واقعی روباتیک نیز در واقعیت نیز این دستورالعمل ها را به کار می گیرند. شاید تعجب کنید از این که بدانید اولین روبات را " لئوناردو داوینچی " دانشمند و نقاش ایتالیایی در سال 1499 میلادی اختراع کرده است. این کتاب به معرفی انواع روبات ها و کارهایی که انجام می دهند می پردازد و تاریخچه ی کاملی از ساخت و تکامل روبات ها ارائه می دهد. روبات ها به عنوان سرگرمی، نیروی کار در کارخانه ها و خانه ها، کاوشگران فضایی و زیر آبی، جستجو گر در آتش فشان ها و مکان هایی که خطرات بسیاری دارند به کار گرفته می شوند. روبات های امروزی در پزشکی کاربرد بسیار داشته و جان انسان های زیادی را نجات می دهند. این مطالب و ده ها مورد دیگر را به طور کامل می توانید در کتاب بخوانید و دانش خود را از این علم بیفزایید.

 

فهرست

• مقدمه
• روبات های واقعی
• گاه شمار پیدایش روبات های آشوبگر
• سرگرمی با روبات ها
• کار در کارخانه
• روبات های در حال کار
• روبات های خانگی
• روبات های متفکر
• روبات های فضایی
• روبات های زیر آبی
• روبات های خطرپذیر
• روبات های جنگی
• پزشکان سایبری
• حمله واژگان اختصاری
• روبات هایی آشوبگر؟
• تراشه هایتان را به روز کنید

برشی از متن کتاب

روبات های زیرآبی شاید فکر کنید که دریا جای بسیار گرم کننده و باحالی است و تنها چیزی که باید نگرانش باشید عروس های دریایی است. اما اگر کمی پائین تر بروید اوضاع کمی فرق می کند: اعماق دریا جایی است تاریک، سرد، پر از جریان های آبی ناگهانی و ماهیان عجیب و غریب با چشم های براق و دندان های بزرگ. تازه چیز زیادی برای تنفس کردن هم در آب آن وجود ندارد و هرچه پایین تر بروید، فشار به سرعت افزایش پیدا می کند (در ده متری زیر سطح آب فشار دو برابر سطح آن است و در بیست متری، فشار سه برابر می شود). اما در اعماق دریا کارهایی وجود دارد که باید انجام شوند؛ کارهایی مثل تراشیدن انگل های دریایی از زیر بدنه کشتی ها، کنارزدن ماسه ها برای یافتن کابل هایی که باید تعمیر شوند، جمع آوری کلوخه های فلزات (که معادل معدن کاری اعماق دریاست) و جستجو برای یافتن نفت و گاز. زیاد باحال نیست؟ خطرناک است؟ خسته کننده است؟ پس این شغل جان می دهد برای یک نفر: روبات زیرآبی. هزاران روبات زیر آبی در دنیا وجود دارند که در همه جورکاری مورد استفاده قرار می گیرند. ساده ترین آنها بازو ندارند و با کابل به کنترل کننده هایشان متصل می شوند، برای همین فقط می توان از آنها برای بازرسی چیزهایی مثل ماهی ها، لوله ها و کابل ها استفاده کرد. انواع پیشرفته تر آنها خودشان منبع ذخیره و سیستم های هدایت دارند و برای نقشه برداری از کف بستر دریا مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که بعضی هایشان چنگک هایی هم دارند و می توان از آنها در کارهایی مثل خواباندن کابل، اکتشاف و جوشکاری استفاده کرد. روبات های زیرآبی در میان شرکت های نفتی دریای شمال طرفداران زیادی دارند و در صنایع هسته ای برای مشاهده آن قسمت های رآکتور که در زیر آب قرار می گیرند استفاده می شوند. ناسا هم آنها را برای تعویض بوسترهای مصرف شده شاتل های فضایی، به بیرون از این شاتل ها می فرستد. بیشتر بدانید بزرگترین روبات زیرآبی جهان یک وسیله نقلیه تعمیر و نگهداری متعلق به شرکت شل است که 35 تن وزن دارد و به بزرگی یک اتوبوس دو طبقه است. نکته شگفت انگیز اینکه اولین روبات زیرآبی بیشتر از 100 سال پیش ساخته شده. این وسیله یک روبات زیردریایی قابل کنترل با رادیو بود که توسط یکی از نابغه های علوم الکتریکی به اسم نیکولا تسلا ساخته شد و اولین بار در سال 1898 در آمریکا به نمایش گذاشته شد. با این حال چندین دهه پیش از پیدایش روبات های زیرآبی، این وسیله به اندازه کافی پیشرفته بود که کارهای مفیدی را انجام دهد، چون دنیای زیرآب چنان محیط خطرناکی است که (حتی انسان ها) به سختی می توانند از پس آن بربیایند. اولین روبات های بازیابی و نجات در اوایل دهه 1960 در نیروی دریایی آمریکا مورد استفاده قرار گرفتند. در سال 1966 یکی از این روبات ها به اسم " وسیله نقلیه بازیابی زیرآبی قابل کنترل با کابل 1 " (سی یو آر وی 1) برای بازیابی یک بمب هیدروژنی گمشده در عمق تقریبا یک کیلومتری آب به کار گرفته شد. اگر غواص های انسان به چنین عمقی می رفتند، فشار آب آنها را له می کرد. بیشتر بدانید یکی از مسائلی که در مقایسه با روبات ها، زندگی زیرآبی را برای انسان ها مشکل تر می کند، این است که یک انسان بعد از انجام غواصی عمیق، مجبور است چندین ساعت را صرف عملیات " احیای فشار " کند، چون اگر از چنین عمقی یکراست به سطح آب بازگردد، حباب های گاز در خونش شکل می گیرد و باعث می شود به مرگی وحشتناک جان دهد. اما روبات ها از این جور مشکلات ندارند. تا دهه 1970 روبات های عروسکی زیرآبی برای جوشکاری لوله های نفتی مورد استفاده قرار می گرفتند و یک روبات زیرآبی پیشرفته به اسم جی تی وی -1 که در دهه 1980 ساخته شد. این روبات یک ماشین کنترل از راه دور ژاپنی بود که می توانست به هر طرف حرکت کند و با دوربین های تلویزیونی اش چیزهای اطرافش مثل گله های ماهی و لوله های زیرآبی را ببیند. کمی بعد جی تی وی -2 در جستجوی موجودات دریایی عجیب و غریب و کابل های زیرآبی در جنوبگان مورد استفاده قرار گرفت. به روبات های عروسکی زیرآبی مثل این دو، روبات آر او وی (وسایل نقلیه عملیات از راه دور) گفته می شد. برای کنار آمدن با شرایط چنین محیط پیچیده ای، روبات هایی مثل جی تی وی -1 باید از ویژگی های خاصی برخوردار باشند و بتوانند از پس وضعیت های اضطراری بربیایند. حل مشکل زنگ زدگی کار چندان سختی نیست، اما چالش بزرگ تر از این هم وجود دارد که روبات های زیرآبی با آن روبه رویند. حرف زدن در میان آب برقراری ارتباط در میان آب بسیار سخت تر از بیرون آب است. اشکال کار اینجاست که امواج رادیویی در میان آب جا به جا نمی شوند، برای همین مجبورید که به جای آنها از امواج صوتی استفاده کنید. اما حرکت این امواج کند است، برد نسبتا کوتاهی دارند و نمی توانند اطلاعات زیادی را باخود حمل کنند: این ویژگی ها امواج صوتی را به گزینه ای مطلوب برای نهنگ هایی تبدیل می کند که می خواهند درباره مسائل پیش پا افتاده با هم گپ بزنند، اما همین ویژگی ها دست و پای روبات ها را کمی می بندد.

• نویسنده: کیارتان پاسکیت
• مترجم: محمود مزینانی
• انتشارات: پیدایش