کتاب جهان زیبا | برایان گرین

کتاب جهان زیبا اثر برایان گرین

بیشتر افرادی که به مطالعه‌ی نسبیت عام می‌پردازند، تحت تاثیر شکوه این نظریه قرار گرفته‌اند. اینیشتین در جایگزین کردن نگرش بی‌روح و مکانیکی نیوتونی به مفاهیم زمان، مکان و جاذبه، و با توصیفی دینامیکی و هندسی از این مفاهیم که در آن فضا- زمان خمیده را معرفی می‌کرد، جاذبه را در ساختار بنیادی جهان تنید. بدین‌گونه جاذبه، به جای آن‌که یکی از ساختارهای افزوده شده بر جهان تلقی شود، بخشی از بنیادی‌ترین سطوح جهان گشت. دمیدن روح به فضا و زمان و ممکن ساختن خم شدن، پیچیدن و موج برداشتن این ابعاد همان چیزی است که ما از آن به جاذبه یاد می‌کنیم.

با این همه، آزمون نهایی هر نظریه‌ی فیزیکی در توانایی‌اش برای توصیف و پیش‌بینی دقیق پدیده‌های فیزیکی است. تئوری جاذبه‌ی نیوتن از اواخر سده‌ی هفدهم میلادی تا آغاز قرن بیستم از چنین آزمون‌هایی سربلند بیرون آمده بود. این تئوری هم در حوزه‌ی توپ‌های پرتاب شده به هوا یا اجسامی که از برج‌ها به زمین می‌افتند، و هم درباره‌ی حرکت سیارات به دور ستاره‌ها و اقمار به گرد سیارات، توضیحات فوق‌العاده دقیقی ارایه می‌داد و در هزاران مثال پیش‌بینی‌های درستی کرده بود. همان‌گونه که توضیح دادیم، انگیزه‌ی اصلی برای تردید در این نظریه، ویژگی انتقال لحظه‌ای نیروی جاذبه ( بالاتر از سرعت نور) در آن بود که با نسبیت خاص در تضاد آشکار قرار داشت.

آثار نسبیت خاص، با این که از نقطه نظر درک ما از مفاهیم فضا، زمان و حرکت بسیار پراهمیت هستند، در دنیای کم سرعتی کهما همه روزه تجربه می‌کنیم بسیار ناچیزند. به طور مشابه، تفاوت میان نسبیت عام اینیشتین ( که نظریه‌ی گرانشی سازگار با نسبیت خاص است) و تئوری جاذبه‌ی نیوتنی نیز در بسیاری از موقعیت‌های متداول بسیار نامحسوس است. این موضوع هم خوب و هم بد است....

کتاب جهان زیبا به قلم برایان گرین و ترجمه‌ی مازیار نوعی، توسط انتشارات پارسیک به چاپ رسیده است.

فهرست

وضعیت کنونی دانش نظری

معمای فضا، زمان و کمیت‌های گسسته

سمفونی کیهانی

• نظریه‌ی ریسمان و تکاپوی سازگاری نسبیت و فیزیک کوانتوم
• نویسنده: برایان گرین
• مترجم: مازیار نوعی
• انتشارات: پارسیک