کتاب جنایت کنت نوویل - املی نوتوم

کتاب جنایت کنت نوویل نوشته املی نوتوم با ترجمه ویدا سامعی در نشر نو به چاپ رسیده است.

داستان در مورد نجیب زاده ای به نام "کنت نوویل" می باشد که ورشکست شده و در معرض خطر از دست دادن  قصر باشکوهش می باشد. این اتفاق درست زمانی است  که چند وقت قبل تر از آن یک پیشگو به او گفته بود که وسط آخرین مهمانی بزرگ سالانه ای که برگزار می کند یک اتفاق بد برایش رخ می دهد و این حادثه می تواند زندگی او را دست خوش تغییرات مهمی کند. کنت نوویل به دلیل مهمانی های زیادی که برگزار می کند در شهر بسیار مشهور است. اگر این پیشگویی به حقیقت بپیوندد، شهرت او به خطر می افتد، به همین دلیل کنت در اضطراب شدیدی دست و پا می زند و نگران است خوش نامی اش لکه دار شود. این کتاب بیست و یکمین اثر داستانی از این نویسنده زن بلژیکی است و مانند تمام آثارش پایانی غیرقابل پیش بینی دارد؛ پایانی که بدون شک مخاطب را تا مدت ها سر جایش میخکوب می کند. املی نوتوم قلمی روان و دوست داشتنی دارد و روایت های جذابش از داستان، لذت رمان خوانی را برای خواننده دو چندان می کند. او بیش از چهل رمان و داستان کوتاه دارد و بدون شک بعد از انتشار بیست کتاب، به خوبی سلیقه مخاطب را شناخته و این رمان را با زیبایی هر چه تمام تر نگارش کرده است. شخصیت پردازی و فضاسازی بی نظیر او موقعیت های داستان را به قدری باورپذیر کرده که خواننده به راحتی می تواند در تمام طول قصه خودش را به جای شخصیت ها بگذارد. "جنایت کنت نوویل" کتابی دوست داشتنی است که پیشنهاد می کنیم مطالعه آن را از دست ندهید.

برشی از متن کتاب

الکساندرا شادمان ترین موجودی بود که می شد تصور کرد همیشه راهی برای دیدن نیمه پر لیوان پیدا می ‌کرد از حرف های ناراحت کننده گریزان بود به ویژه وقتی که این حرف ها هیچ ربطی به او پیدا نمی کرد که اکثر مواقع هم همین طور بود خودش می گفت این هایی که از وقتی از سفرشان به ونیز برمی ‌گردند مدام تکرار می ‌کنند که این شهر به زودی از بین خواهد رفت انگار این موضوع را آن ها کشف کردند و ما از آن بی خبریم یا انگار ما می ‌توانیم مانع این اتفاق شویم غیر قابل تحمل است. به این ترتیب غرق شدن ونیز برای الکساندرا تبدیل به تکیه کلام شده بود مثلا به محض این که کسی شروع می ‌کرد حرف زدن از خاموش شدن خورشید در میلیاردها سال بعد از جوان هایی که از جلوی کامپیوتر هایشان تکان نمی خوردند یا خرس هایی که با شکم های گرسنه به آب شدن یخ ها خیره شدند الکساندرا با لبخندی درخشان می پرید وسط حرف گوینده و با ادای تکیه کلامش بحث را خاتمه می داد: -ونیز هم به زودی غرق می ‌شود! مردم با دستپاچگی و ناراحتی به هم نگاه می کردند و از خود می پرسیدند این وسط ونیز چه ربطی به حرف های آن ها دارد و چرا چشم انداز غرق شدن ونیز این طور کنتس را سر حال می آورد برای لحظاتی رشته کلام از دست گوینده خارج می ‌شد و همین کافی بود تا الکساندرا موضوع بحث را عوض کند. هیچ موضوعی به نظر تراژیک نمی ‌آمد و حرف های دیگران را هم دو جور می دید: حرف های کسالت بار و بقیه حرف‌ها. نقل فجایع چاره ناپذیر و بدبختی های غیر قابل اجتناب حوصله اش را سر می برد. سه فرزندش چنان خوب این اخلاق مادرشان را شناخته بودند که به محض این که نشانه های کسالت و بی حوصلگی را بر چهره زیبایش تشخیص می دادند وارد عمل می شدند و حرف مهمان را با گفتن ونیز دارد غرق می شود قطع می‌ کردند مهمان با چشمانی پرسشگر رو به الکساندرا می ‌کرد که می گفت: نمی ‌دانم چه شان شده. سن غریبی است حال بچه ‌های شما چطور است آقای عزیز؟ وقتی اندوخته خانوادگی رو به کاهش گذاشت هنری موضوع را با همسرش در میان گذاشت الکساندرا به خوبی وضعیت را درک کرد و بدون این که خم به ابرو بیاورد کاهش شدید بودجه خانه را پذیرفت آن ها آستون مارتین و آپارتمان بروکسل را که متعلق به کنتس بود فروختند و او طوری رفتار کرد انگار این تغییرات هیچ اهمیتی برایش ندارد از اوایل سال 2014 نووین اعلام کرد که علیرغم همه تلاش هایش باید قصر را بفروشند و این موضوع کاملاً قطعی و گریز ناپذیر است. وقتی کنت شروع به مرثیه سرایی کرد و به خود جرات داد که اعتراف کند که فروش خانه برایش اندوهی است عظیم. این زنش بود که حرفش را قطع کرد و گفت ونیز هم به زودی غرق می شود. -یعنی تو هیچ برای از دست دادن پلوویه تاسف نمی خوری؟ -چه کسی به تو گفته که من از غرق شدن ونیز متاسف نیستم؟ سریوز که از اتاق کار بیرون رفت هنری اندیشید وقتی قاطعانه به خودش می گفت سال 2014 برایش سال وحشتناکی خواهد بود هیچ نمی دانست انقدر درست گفته است.

نویسنده: املی نوتوم ترجمه: ویدا سامعی انتشارات: نشر نو