Name: کتاب جملهی عربی؛ مولفه ها، انواع و تحلیل آن
SKU: 2319
Price: 144000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب جمله عربی (مؤلفه ها، انواع و تحلیل آن)

با آغاز قرن بیستم، هنگامی که مسیر مطالعات زبان شناختی با اندیشه ها و جهت گیری های زبانی تغییر یافت، پژوهش های زبانی در دنیای عرب نیز تحت تأثیر قرار گرفت. به همین دلیل بسیاری از پژوهشگران زبان عربی سعی کردند در راستای ایده جهانی بودنِ دستور زبان عربی حرکت کنند و بسیاری از مفاهیم این نظریه را روی زبان عربی پیاده کنند. کتاب حاضر، حاصل یکی از همین دست پژوهش هاست که دکتر محمد ابراهیم عباده به منظور ایجاد پل ارتباطی میان میراث نحوی قدیم و مطالعات جدید، آن را نگارش کرده و برای اولین بار در سال 1984 به چاپ رسانده است. نویسنده، در این پژوهش دیدگاهی نو درباره ی مفهوم و انواع جمله و چگونگی تحلیل آن ها را دنبال کرده و تمامی ابعاد کارآمد مطرح شده در سخنان نحویان قدیم و جدید زبان عربی را مشخص می کند. محمد ابراهیم عباده، کتاب جمله عربی را در چهار فصل تنظیم کرده است. فصل اول مفهوم گفتار، معرفی جمله و ابعاد آن را مورد بررسی قرار می دهد و نظر علمای نحو را درباره رابطه ی میان گفتار و جمله بیان می دارد. فصل دوم به بررسی انواع جمله می پرازد. فصل سوم عناصر جمله را مورد آنالیز قرار می دهد و با بیان مثال های مفصل، به آسان تر شدن درک این عناصر کمک می کند و در نهایت فصل چهارم به بررسی اعراب و تحلیل جمله ها می پردازد.

برشی از متن کتاب

گفتار، ابزاری انسانی برای بیان افکار و اندیشه های درونی از طریق سیستم گفتاری و انتقال آنها از گوینده به شنونده طبق قواعد زبان است که افراد هر جامعه ای را قادر به درک متقابل می ‌کند. اما دلیل پیدایش علائم نوشتاری نیاز انسان به ثبت این پیام های گفتاری بود تا در صورت نیاز، دوباره به آن ها مراجعه کند یا آن را به افراد مناطق دوردست انتقال دهد. علمای نحو عرب همچون دیگر نحویان، به بررسی و تحلیل گفتار و عناصر آن پرداخته و از واژه به عنوان کوچ کترین واحد معناداری که گفتار را شکل می‌دهد سخن به میان آورده‌اند. آنها واژه را در سه دسته ای اسم و فعل و حرف جای داده و گفتار را در تعریف به عبارتی دانستند که دربردارنده لفظ و معناست یا عبارتی که متشکل از دو یا چند واژه با اسناد اصلی مقصود لذاته است. همچنین بیان داشتند که حداقل عناصر سازنده گفتار دو اسم یا یک فعل و یک اسم است و منظورشان از این سخن بیان عناصری بوده که برحسب رابطه میان دو عنصر اسم و اسم یا فعل و اسم می ‌تواند بر معنای تام دلالت داشته باش.د منظور از این رابطه رابطه اسنادی است که محور گفتار است. این سخن نشان می‌دهد آن دسته از گروه‌هایی که گفتار به شمار نمی‌روند ترکیبی از دو فعل، دو حرف، فعل و حرف و یا حرف و اسم اند. چرا که در این گروه‌ها رابطه اسنادی برقرار نمی شود/ در این راستا برخی علمای نحو الگوهای ساختاری گفتار را شش مورد دانسته اند و گفته اند: الگوهای ساختاری گفتار 6 مورد است: اسم و اسم ، فعل و اسم، فعل و دو اسم، فعل و سه اسم، فعل و چهار اسم، جمله قسم و جواب آن و یا شرط و جواب آن. برخی شارحان در تصحیح این سخن آورده اند که گاه گفتار الگوهایی بیش از موارد یاد شده دارد که هفتمین آن اسم و جمله است. (مثل زید یقوم ابوه)، (پدر زید بر می خیزد) و هشتمین که کمتر شایع است متشکل از حرف و اسم است مثل (الا ماء) (آب می خواهم)؛ زیرا لای تمنی چه لفظا و چه تقدیرا فاقد خبر است. این محدوده بندی اگر حقیقتاً بدین منظور صورت گرفته باشد، دقیق نیست. زیرا از مرز تقسیم بندی فعل لازم و متعدی تک مفعولی، دو مفعولی یا سه مفعولی و مبتدا و خبر فراتر نرفته است و از این متمم ها تنها به مفعول به پرداخته است. برای همین الگو های یاد شده از جمله الگوهای کمتر شایع به شمار رفته است. بنابراین هیچ اشکالی ندارد که جمله ها را با افزودن متمم ها طولانی‌تر کرد، به طوری که جمله می‌توانند متشکل از سه اسم باشد، مثل (انتم قوم کرماء) و یا متشکل از دو فعل و سه اسم، مثل (کاد المریض تتحسن صحته)، (چیزی به بهبودی بیمار نمانده بود). همچنین گاهی طول گفتار به 12 اسم هم می رسد، مثل (مفتاح باب حجره نائب مدیر مصنع نسیج غزل حریر دود القز ضائع)، (کلید در اتاق معاون مدیر کارخانه ی منسوجات ابریشمی گم شده است). باید گفت که سخن علمای نحو درباره الگوهای ساخاری گفتار به سخن فرانک پالمر نزدیک است.