کتاب جامعه شناسی روستایی | وثوقی

معرفی کتاب جامعه شناسی توسعه

کتاب "جامعه شناسی روستایی" مناسب دانشجویان کارشناسی ارشد رشته جامعه شناسی، جغرافیا و علوم اجتماعی می باشد. کتاب حاضر به بررسی ویژگی های ده و روستا، جامعه روستایی ایران، جامعه روستایی بعد انقلاب، بهره برداری های کشاورزی، قشرهای اجتماعی، تغییر و تحول پس از پیشرفت تکنولوژی، تحولات اراضی و خانوادهِ های جامعه روستایی پرداخته است. نویسنده با زبانی ساده و روان با استفاده از جداول و نمودار ها جامعه روستایی را نقد و بررسی می کند.

جامعه شناسی روستایی یکی از زیر شاخه های جامعه شناسی می باشد که به بررسی زندگی، شکل بندی اجتماعی و فرهنگی موجود در روستا و گروه های کوچک از قبیل انجمن ها، گروه ها، نهاد ها و قشرها را با روش علمی بررسی می کند. جامعه شناسان روستایی با استفاده از علوم مختلف از جمله جمعیت شناسی، اقتصاد، تاریخ و آمار جغرافیای انسانی تغییرات موجود پس از پیشرفت تکنولوژی، ماشینی شدن، مهاجرت روستاییان را تحلیل و بررسی می کند.

قیمت و خرید کتاب جامعه شناسی توسعه

در سایت کتابانه امکان مشاهده، قیمت و خرید کتاب جامعه شناسی توسعه اثر مصطفی ازکیا و غلامرضا غفاری از انتشارات کیهان برای علاقه مندان کتاب های رشته جامعه شناسی فراهم است.

فهرست

فصل اول: ده و ویژگیهای آن فصل دوم: ساخت جمعیت روستایی و حرکات آن فصل سوم: خانواده روستایی فصل چهارم: قشر بندی اجتماعی در روستا فصل پنجم: اشکال بهره برداریهای کشاورزی فصل ششم: نظام بزرگ مالکی یا شبه فـءودالی در ایران فصل هفتم: تحول در ساخت ارضی جوامع روستایی فصل هشتم: ساخت ارضی در جوامع مبتنی  بر بهره برداریهای جمعی و تعاونی فصل نهم: جامعۀ روستایی ایران بعد از انقلاب اسلامی

برشی از متن کتاب

می توان مهاجرت از روستا به شهررا در ایران را به سه دوره تقسیم کرد: دورۀ اول: این دوره مربوط به قبل از اصطلاحات ارضی است که مهاجرت به کندی انجام می شد. این نوع مهاجرت در جوامع فءودالی و یا جوامعی که اقتصاد کشاورزی سنتی دارند دیده می شود. علت کندی روند مهاجرت در این دوره، در ویژگی نظام اقتصادی- اجتماعی این جوامع نهفته است. از یک طرف نظام فءودالی و یا بقایای آن زمینه ای برای مهاجرت وسیع روستاییان فراهم نمی آورد و از طرف دیگر، شهری هم گنجایش و قدرت جذب بخش عمدۀ روستاییان را در خود ندارند. البته تحرک مکانی کم و بیش وجود دارد و روستاییانی که به شهرها خصوصاَ شهرهای در حال رشد روی می آورند، به عنوان خدمه و کارگر غیر ماهر، کار و مسکن پیدا می کنند. این مهاجرت که می توان آنرا مهاجرت آرام نام نهاد، ساخت شهری را به نحوی عمیق و ناگهانی دگرگون نمی کند، بلکه به موازات تحول اقتصاد شهری و گذرا از اقتصاد تجاری به اقتصادی نیمه صنعتی یا صنعتی، به تدریج شهرها نیز گسترش می یابند و به شهرهای پر جمعیت و مراکز اداری، صنعتی و دانشگاهی تبدیل می شوند. در ایران، این دورۀ مهاجرت تا اوایل دهۀ 1340، یعنی تا شروع اصطلاحات ارضی ادامه داشت و دارای ویژگیهای زیر بوده است: اولاَ روستاییان بیشتر از روستا به روستا مهاجرت می کرده اند تا از روستا به شهر. طبق سر شماری سالهای 1335 و 1345، جمعیت شهری از 4/31 به حدود 39 درصد کل جمعیت افزایش یافته است، ولی فقط 2/2 درصد این افزایش مربوط به مهاجرت از روستا به شهر بوده است.

(صفحه46 )

• نویسنده: دکتر منصور وثوقی
• انتشارات: کیهان