کتاب تصویرسازی - محسن حسن پور

کتاب تصویر سازی تألیف محسن حسن پور توسط نشر فاطمی به چاپ رسیده است.

از ابتدای علم هنر تا دوران مشروطه در ایران بیشتر مخاطبان هنرِ کتاب آرایی و شاخه های مرتبط، تنها بزرگسالان بودند و کمتر به نیازهای روحی و روانی کودکان توجه می شد. ولی به تدریج با گسترش ادبیات کودک شاخه جدیدی در تصویرگری تحت عنوان تصویرگری کودک و نوجوان پا گرفت و روز به روز هنرمندان با ارائه الگو های مؤثر راه را برای خلاقیت نسل های جوان تر گشودند. این اثر نیز در رابطه با این موضوع و با توجه به وجود بازار پررونق تصویرگری کودکان و نوجوانان تالیف یافت. در این کتاب محتوا و شیوه های کاربردی به زبانی ساده آموزش داده شده است تا دانشجویان و علاقه مندان به مباحث این اثر بتوانند با درهم آمیختن این روش ها با تجربیات دوران گذشته و جدید به راه و زبانی نو در سبک فردی خویش، به ارتباط هر چه بهتر با کودکان این نسل دست یابند. این کتاب می تواند مورد استفاده دانشجویان آموزشکده های فنی حرفه ای، دانشگاه های علمی-کاربردی، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشجویان دوره کارشناسی در رشته های هنر قرار گیرد.

فهرست

بخش اول: تعریف، تاریخچه، و انواع تصویرسازی و ارتباط آن با مخاطب فصل اول: تعریف تصویرسازی فصل دوم: تاریخچه تصویرسازی فصل سوم: انواع تصویرسازی و ارتباط آن با مخاطب بخش دوم: فنون تصویرسازی(سبک ها و روش ها) فصل چهارم: پاستل روغنی فصل پنجم: چاپ دستی فصل ششم: اسکراچ برد(خراشاندن سطح) فصل هفتم: گواش یا رنگ پوستر فصل هشتم: آبرنگ

برشی از متن کتاب

ایران در مشرق زمین سرزمینی کهن است با پیشینه ای تاریخی از گذشته های دور و همواره جایگاه رفیعی در جهان و منطقه داشته است. اقوام مختلف اسناد تصویری فراوانی از دوره غارنشینی، تمدن های اولیه، و شهرنشینی از خود بر جای گذاشته اند و بیشتر این اسناد بر دیواره غار ها(نظیر غار میرملاس در لرستان)، کوه ها، ظرف های سفالی و فلزی، بنا ها، جنگ افزار ها و دیگر ابزار و لوازم مشاهده می شود. سفالینه های سیلک(کاشان)، مارلیک و تپه حصار(دامغان) نمونه های بارزی از نگرش هندسی و تزئینی این نقش مایه ها به شمار می آیند؛ یا مفرغ های لرستان که بر آن ها نقوشی اساطیری، جانوری، و اغلب به صورت قرینه در ابزار و وسایل روزمره تا جنگ افزار ها نقش بسته است؛ یا می توان در بنا های بر جای مانده از دوران هخامنشی شمایل های انسانی را در حین مراسم نوروز، پرداخت خراج، و مراسمی دیگر مشاهده کرد که هر یک جلوه هایی از هنر روایتی را در بر دارد. از زمان زرتشت، اوستا از کتاب های مقدس ایرانیان به شمار می آمد و نوشته ها و مطالب آن را بر هزاران پوست گاو، می نوشتند. در ایران برای نگارش، علاوه بر پوست، از الواح گلی یا سنگی هم برای ثبت وقایع استفاده می شد. هر چند از آن عهد نسخه هایی خطی بر جای نمانده است ولی برخی از مورخان به کتاب هایی چون خدای نامک(شامل تاریخ زندگی شاهان ایرانی) اشاره می کنند.استاد ملک الشعرای بهار به کتابی با عنوان ارداویراف نامه اشاره می کند که حاوی وقایع دینی، موضوعات اجتماعی، و موارد اخلاقی و ظاهرا حجم زیادی از آن به صورت تصویری بوده است.

نویسنده: محسن حسن پور انتشارات: فاطمی