کتاب ترجمه کتاب لمعه - شهید اول (جلد دوم)

بخشی از کتاب ترجمه کتاب لمعه شهید اول (جلد 2)

غصب دست یافتن بر مال دیگری است، از روی ستم (و به عبارت دیگر، مستقل بودن، در ثابت گذاردن دست، بر مال دیگری، از روی ستم)

پس اگر (کسی، را)، دیگری از سکونت کردن در خانه‌اش، جلوگیری کند (ولی اثبات ید بر آن نداشته باشد)، یا او را از بستن چهار پایش که یله، ورهاست، باز دارد، غاصب آن دو نیست.

اگر کسی بزور، با صاحب‌خانه، در خانه، سکونت کند، غاصب نصف آن است (نه همه آن) و اگر فرض مساله بر عکس شود، یعنی ساکن خانه، که بر مالک آن وارد شده است، زوری ندارد، ولی در عین حال، مالک، او را از سکونت در خانه جلوگیری نمی‌کند، در این صورت، ساکن خانه ضامن اجرت جایی است که در آن می‌نشیند، و گفته‌اند: ضامن عین آن نیست.

کشیدن افسار چهارپا (و راندن آن)، غصب آن است زیرا عدوانا بر آن استیلا یافته است مگر آنکه صاحب آن، سوار بر آن، و نیرومند ( بر دفع کردن او). و بیدار باشد.

غصب کردن (کنیز) آبستن، غصب کردن جنین او نیز هست (چه اینکه بچه در شکم، مانند مادر، غصب شده، و تحت سلطه عدوانی غاصب قرار گرفته است.

اگر هنگام غصب کردن مادر، فرزند بدنبال او برود، در ضمان (نسبت به) فرزند دوقول است.

دست‌های پی در پی، بر روی مغضوب، دست‌های ضمان است (خواه همه آنها علم به غصب داشته باشند، یا همه، جاهل بدان باشند، یا بعضی، عالم، و بعضی جاهل باشند)  در این صورت، مالک مخیر است، که هر کدام از آنان، یا همه آنان را ضامن گرداند.

هر یک از آنان که جاهل به غصب بوده است، به کسی که او را گول زده است، (برای گرفتن حق خود)، مراجعه می‌کند.

در شخص آزاد، که غصب شود، ضمانی نیست، و در بنده، ضمان هست (زیرا بر اولی، مال، صادق نیست، و بر دومی صادق است.

کتاب ترجمه کتاب لمعه (جلد 2: دوره فقه امامیه) به نویسندگی شهید اول و ترجمه ی علیرضا فیض و علی مهذب در انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.

• دوره فقه امامیه
• مولف: شهید اول
• شرح و تعلیقات: دکتر علیرضا فیض - دکتر علی مهذب
• انتشارات: دانشگاه تهران