کتاب تام گیتس 13 (ماجرای تماشایی) - هوپا

کتاب ماجرای تماشایی از مجموعه ی تام گیتس 13 نوشته ی لیز پیشون و ترجمه ی بهرنگ رجبی توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.

" تام گیتس" پسر بچه ای شیطان و سر به هوا است که همیشه به دنبال کشیدن نقشه ای جدید و درست کردن یک دردسر تازه می باشد. داستان این قسمت از آن جایی شروع می شود که مارکوس یکی از هم کلاسی های تام از او و سایر بچه ها راجع به دعوت شدن به مهمانی خارق العاده ای که جولیا مورتُن به مناسبت تولدش، توی دریاچه ی مخصوص قایق سواری ترتیب داده است، سوال می کند. تقریبا تمام بچه ها حتی دِرِک که جزء کلاس آنها نیست به این مراسم دعوت شده و همگی کارت مهمانی را دریافت کرده اند؛البته همه به جز تام و همین موضوع او را نارحت می کند. او تمام تلاش خود را می کند تا با وجود متلک پرانی های مارکوس، خود را بی اهمیت جلوه بدهد و وانمود کند این قضیه اصلا برایش مهم نیست. اِمی، در تمام مدتی که او و مارکوس مشغول جر و بحث راجع به این مهمانی بودند، ماجرا را به جولیا اطلاع می دهد و او هم کارت دعوت تام را که داخل کیفش جا مانده بود به برَد یکی دیگر از دانش آموزان کلاس می دهد تا آن را به دستش برساند ولی او پاکت را به هوا پرتاب می کند و درست زیر پای معلم (آقای فولرمن) فرود می آید و او هم پایش را روی آن می گذارد. به نظر شما با وجود این اتفاق تام می تواند دعوت نامه ی خود را به دست بیاورد و به موقع به مراسم برسد؟ ماجرای تماشایی جلد سیزدهم از مجموعه ی تام گیتس می باشد که در چند جلد از جمله دنیای معرکه، خوردنی های خیلی ویژه، همه چی محشر است، فکرهای نبوغ آمیز و... تهیه و چاپ شده اند. داشتن زبان طنز، تصاویر کارتونی و بانمک از جمله ویژگی های مثبت این مجموعه می باشد.

برشی از متن کتاب

تا می روم توی کلاس ساعتم زنگ می زند. بوق! بوق! بوق! مارکوسقبلِ من رسیده و نشسته. تا می آیم ساعتم را نشانش بدهم، می گوید: تو دعوتی؟ می گویم: کجا؟ به سوالم محل نمی دهد و تکیه می دهد به صندلی اش و از امی می پرسد: تو که دعوت نامه داری، نه؟ امی پاکتش را بهمان نشان می دهد. آره. دارم. (من از آن پاکت ها ندارم.) مارکوس می گوید: این آخر هفته تولد جولیا مورتنه و قراره توی یک دریاچه ی مخصوص قایق سواری یه مهمونی هیجانی بگیره. ازم می پرسد: توام می آی؟ بهش می گویم: مطمئن نیستم. چون دعوت نامه ندارم... هنوز. امی برای این که حالم را بهتر کند، می گوید: من مطمئنم تو هم دعوتی. مارکوس همان طور پشت هم پاکتش را هِی تکان تکان می دهد. می خندد که: آدم دلش نمی خواهد این مهمونیه رو از دست بده دیگه. آره، به نظر باحال می آد... دارم سعی می کنم مثبت فکر کنم و نگران نداشتن دعوت نامه ی مهمانی نباشم. امی می پرسد: می خوای از جولیا بپرسم دعوت نامه ات کجاست؟ می گویم: نه، مشکلی نیست،نگران نباش. درست همان موقع آقای فولرمن به مارکوس می گوید پاکتش را بیاورد پایین. با همه تونم بذارینشون کنار! آقای فولرمن که می گوید: همه تون... انگار کل بچه های کلاس که پشت سرم نشسته اند، دارند دعوت نامه هایشان را می گذارند کنار. مهم نیست. اصلا کی دلش می خواهد که برود به مهمانی؟ (من دلم می خواهد.) به لطف کلاس واقعا خوبِ علوممان موفق می شوم خیلی به مهمانی فکر نکنم. آقای فولرمن آزمایشِ تماشایی می کند و یک کوه آتشفشان می سازد. موقعی که قرار است کاری کند که کوه آتشفشان فوران کند، همه مان باید خیلی عقب بایستیم. بخش باحالش تماشای آزمایش است، بخش سختش نوشتن اتفاقی است که افتاد. سرم گرمِ تمام کردن نقاشی کلاس علوم است که ساعتم زنگ می زند (دوباره). روی ماغ کشیدن گاو تنظیم شده است و همین ذهن مارکوس را به هم می ریزد. هان؟ آقای فولرمن هم خیلی خوشحال به نظر نمی آید از این که من نمی توانم صدایش را قطع کنم. وانمود می کنم صدای ماغ کشیدن ربطی به من ندارد و صدای واقعی زینگ زینگ زنگ تفریح نجاتم می دهد. ساعته خوب حواسم را از قضیه ی مهمانی پرت کرده، تا این که مارکوس سوال دیگری ازم می کند. دِرِک قراره بیاد مهمونی جولیا؟ می گویم: نمی دونم مارکوس. اون که توی کلاس ما نیست، در نتیجه احتمالا نه. بعد دکمه ی صدای واق واق سگ را فشار می دهم و مارکوس از جا می پرد. دِرِک را که می بینم، اولین چیزی که ازم می پرسد این است که: تو می ری مهمونی جولیا مورتُن؟ نه، دعوت نیستم. چرا نیستی؟ شاید یه تعداد مشخصی می تونسته دعوت کنه و به من نرسیده. به نظر من دِرِک که احتمالا جولیا فقط یادش رفته دعوت نامه ی من را همراهش بیاورد. می گوید: خودش اونجاست... برم ازش بپرسم؟ چون اگر تو نری، من هم نمی رم...

تام گیتس 13 نویسنده: لیز پیشون مترجم: بهرنگ رجبی انتشارات: هوپا