کتاب تام گیتس 10 (مهارتهای خفن [تقریبا])

کتاب تام گیتس 10 (مهارتهای خفن)

” تام گیتس ” اسم پسر بچه ی بازیگوش و باحالی است که خیلی به موسیقی راک و نقاشی کشیدن علاقه دارد و عاشق خوردن بیسکوییت کاراملی و اذیّت کردن خواهر بزرگ ترش ” دلیا ” ست.

او دوست دارد همه چیز را برای همه تعریف کند و این کتاب، کتابچه ی خنده دارهِ داستان زندگی اوست و همه چیز از جان آدمیزاد تا هیولاهای گنده و... درونش پیدا می شود و نقاشی تک تک آدم های درون زندگیش و همه چیز هایی که دوست دارد و یا ازشان متنفر است را برای ما کشیده است که ما، با خواندن و دیدنشان می توانیم کمی در زندگی اش سرک بکشیم و با او همراه شویم و بزنیم زیر خنده. از آن جایی که نمی دانید باید بگویم از درب ورودی مدرسه تا خانه ی تام گیتس فقط چهار دقیقه راه بیشتر نیست ولی او همیشه سعی می کند که دیر برسد. معمولاً هم دلیلش این است که با ” دِرک ” ( صمیمی ترین دوستش و هم گروهیش توی گروه موسیقی ) کلی گپ می زنند و محو تماشای آدامس های میوه ای و ویفر های کاراملی توی مغازه می شوند.

یا بعضی وقت ها هم تام اول صبح شروع می کند به نواختن گیتار و خواندن کتاب هایش توی دستشویی تا دلیا را منتظر نگه دارد و کلی ذوق کند برای خودش. تام همیشه سعی می کند که کُفر دلیا را بالا بیاورد و یک روز خوش برایش نگذارد. عینکش را قائم می کند یا وقتی که مامان و بابا دلیا را دعوا می کنند، او بلند بلند می خندد. حالا تام تصمیم گرفته است تا شما توی نوشتن کتابچه اش بهش کمک کنید و از نظر خودتان همه ی چیز های جالب را وارد کتابچه کنید.

بعضی از صحبت های آقای ” فولرمن ” معلم چشم درشت کلاسشان درباره ی مشق هایی که بچه ها باید بنویسند را شما تکمیل کنید و می توانید نقاشی کشیدن را از تام یاد بگیرید و در عوض در نوشتن مشق هایش کمکش کنید و از خوراکی های مورد علاقه تان برای تام شکمو بگویید و نقاشی شان را برایش بکشید و مثل نویسندگان و تصویرگران ماهر به کامل شدن کتابچه ی تام کمک کنید و ببینید تام چه نقشه های جدیدی برای اذیّت کردن دلیا در نظر دارد. شما هم کمی شیطنت کنید و نقشه هایی برای دلیا بکشید یا می توانید ایده های جدیدی درباره ی گروه موسیقی تام و دِرک یعنی گروه ” سگ های آدمخوار ” به تام بدهید و داستان را هر طوری که دوست داشتید ادامه دهید و کلی کارهای هیجان انگیز دیگر و...

کتاب مهارت های خفن دهمین جلد از مجموعه ی تام گیتس، اثر لیز پیشون با ترجمه ی بهرنگ رجبی توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

اگر سیستم گرمایشی مدرسه درست نشود، امروز یا فردا قطعا خبری از مدرسه نیست. برای نشان دادن خوشحالی چند بار مشتم را یک کمی توی هوا بالا می برم و بعد متوجه می شوم پسر عموها کل صبحانه ای را که مامان روی میز چیده بوده، بلعیده اند. واقعا منظورم همه چیز است. عمو کوین پای تلفن است و دارد سعی می کند کسی را برای تعمیر کردن لوله های آب و سیستم گرمایشی خانه شان را پیدا کند. خوشحال نیست و داد می زند که یعنی چی که می گی تا یه هفته ی دیگه نمی رسی بیای تعمیرش کنی؟ مامان و بابا هم از این قضیه خوشحال نیستند. خیلی عجیب است که با این هوای برفی برایمان یک بسته ی پستی می آید. پستچی می گوید: خوشبختانه بسته ی شما خیلی سنگین نبود. بسته را باز می کنم و تویش را نگاهی می اندازم‌‌. از طرف آفتاب های لب بوم است. انگاری مامان بزرگ ماویس خیلی بافتنی بافته. برای هر کداممان چیزی بافته. خب من بافتنی ها را بین صاحبانشان پخش می کنم: کلاه بافتنی برای بابا و عمو کوین. شال های خیلی پرز دار و نرم برای زن عمو آلیس، مامان و دلیا. برای من و پسر عموها هم یک چیز فرستاده... پولیور شبیه کیک با کلاه های گیلاس مانند. مامان بزرگ خیلی به زحمت افتاده، ولی من که فکر نکنم این پولیور را بیرون خانه یا هیچ جای دیگری بپوشم، نمی پوشم مگر اینکه دلم بخواهد آدم ها زل بزنند به ام‌. عین دلیا که همین الان این کار را کرده. به اش می گویم: بسه دلیا، حس می کنم شبیه احمق ها شده م. به ام می گوید: ریختت که احمقانه ست. پسرعموها می گویند پولیورها دوباره گرسنه شان کرده. درِک می آید دنبالم تا برویم سورتمه سواری. پسر عموها هم دلشان می خواهد بیاید. می گویند: ولی ما سورتمه نداریم. بعد یادم می افتد خودم هم سورتمه ندارم. از درِک می پرسم: با چی سورتمه سواری کنیم؟ درِک هم می گوید: من می توانم سورتمه اش را با او شریک بشوم. مامان پیشنهادی دارد. این سینی های چایی و کیسه پلاستیکی ضخیم ها رو ببرین. من که بچه بودم، از همین ها استفاده می کردم. این ها همون کار رو می کنن. مراقب باشین. حواست به پسر عموهات هم هست دیگه، نه؟ می گویم: بله مامان. با اینکه پسر عموها خیلی خوششان نیامده، ولی با سینی های چایی و پلاستیک ها یک امتحانی می کنیم دیگر. بابا تصمیم گرفته همراهمان بیاید، چون عمو کوین توی خانه دارد دیوانه اش می کند. از نظر من که خوب هم هست‌. بابا به ام می گوید: عمو کوینت داره درباره ی همه چی غرمی زنه. هیچ کدوم از خودکارهات نمی نویسن. بابا راضی است که می بیند همه مان به خاطر برف لباس گرم پوشیده ایم. دوباره مجبور شده ام آن دستکش های بچگانه را بپوشم‌. مهم نیست، دست هایم را می گذارم توی جیب هایم. به پارک که می رسیم، اولین کسی که می بینم اِمی پورتر است که همراه چند تا دیگر از دخترهای کلاسمان دارد بازی می کند. برای ما دست تکان می دهند و ماهم برایشان دست تکان می دهیم. اِمی می گوید: چه دستکش های قشنگی تام. حرفش معذبم می کند. فلورنس به مان می گوید قبل اینکه ما بیاییم، آن ها سورتمه بازی شان را کرده اند. اضافه می کند: الان داریم این آدم برفی گنده هه رو می سازیم. آدم برفیه حسابی چشم آدم را می گیرد. توپُر، نورمن و مارک کلامپ را می بینم که دارند روی یک سرازیری خیلی قشنگ سورتمه سواری می کنند‌. مارکوس مِلدرو هم هست و دارد از ابر سورتمه اش تعریف می کند و به هر کسی سورتمه را نگاه می کند، پزش را می دهد. در مقایسه با چیزهایی که ما داریم، خیلی به چشم می آید. درِک می گوید: سورتمه ی قشنگیه مارکوس. مارکوس می گوید: خودم می دونم، بهترینه. و سینی های چایی و کیسه پلاستیکی های مارا نگاه می کند. می پرسد: شماها واقعا می خواهین با این ها سُر بخورین. ازش می پرسم: آره با همین ها، چه اشکالی داره؟ می افتین ها! خیلی امن به نظر نمی آن. این سورتمه ی من خیلی محکم و سریعه. تماشا کنین به تون نشون بدم چطوری می ره. بی حوصله می گویم: داریم تماشا می کنیم‌. مارکوس آماده می شود سراشیبی را برود پایین‌. نورمن خودش را به زحمت نمی اندازد که منتظر شود اول مارکوس سر بخورد؛ مارکوس هم دارد مدام قربان صدقه ی سورتمه اش می رود. اول نورمن سر می خورد و می رود پایین. مارکوس سعی می کند بعد نور من راه بیفتد... فقط اینکه سورتمه اش تکان نمی خورد. سورتمه را یک کم دیگر با پا جلو می برد و سعی می کند راهش بیندازد. سورتمه هه اصلا سر نمی خورد. برف احمق! برفش زیادی زیاده. بعد می پرسد: کسی می تونه هلم بده؟ دِرک و من جفتی هلش می دهیم‌. آن قدر که مجبور می شود تا پایین سراشیبی هی با پا سورتمه را هل بدهد‌. بعد به درِک می گویم: بیشتر شبیه ابر حلزونه تا ابر سورتمه. بعد نوبت ما می شود. عجیب است که سینی های چایی ما خیلی خوب جواب می دهند‌. خروس عاشق این شده که همراه درِک بنشیند روی سینی چایی و لیز بخورد. گوش هایش توی باد حسابی تکان تکان می خورند‌...

• نویسنده و تصویرگر: لیز پیشون
• مترجم: بهرنگ رجبی
• انتشارات: هوپا