کتاب تاریکی ترس ندارد - نردبان

کتاب تاریکی ترس نداره، اثر میشل ادواردز، فیلیس روت و ترجمه ی فراز پندار از انتشارات فنی ایران به چاپ رسیده است.

در این اثر که از مجموعه کتاب های مهارت های زندگی برای کودکان می باشد، در قالب یک داستان کوتاه به مقوله ی ترس از تاریکی پرداخته شده است. برخی از کودکان در هنگام خواب از تاریکی ترس دارند و از صدای باد در لابه لای شاخه های درختان، خش خش برگ ها و صدای پرندگانی مانند جغد و حیواناتی مانند سگ می ترسند. کتاب تاریکی ترس نداره به این کودکان می آموزد تا چگونه بر ترسشان غلبه کنند و بتوانند با محیط پیرامونشان سازگاری داشته باشند. آلکس و بن دو برادری هستند که شب ها در یک اتاق می خوابند. بن که کوچکتر از آلکس است کمی از تاریکی می ترسد و زمانی که به رختخواب می رود از صداهای اطراف و سایه هایی که از پنجره ی اتاق به داخل آن می افتد احساس ترس و نگرانی دارد. شبی بعد از این که پدر و مادر به آن ها شب بخیر گفتند، بن دوباره احساس ترس می کند و از برادرش آلکس می خواهد تا کنار او بیایید و برایش شعر بخواند تا خوابش ببرد. آلکس قبول می کند تا از تخت خواب خودش این کار را انجام دهد و با بن صحبت می کند، اما هیچ جوابی از بن نمی شنود. آلکس کم کم احساس نگرانی می کند و این بار خود او هم ترسیده است و نمی خواهد پایش را روی زمین بگذارد، اما بالاخره بر ترسش غلبه می کند و به طرف تخت برادر کوچکترش می رود و ... . تصاویر کتاب را پل مایسل به تصویر کشیده است و این اثر برای گروه سنی الف و ب مناسب می باشد.

 

برشی از متن کتاب

مامان به آلکس و برادر کوچکش بن، گفت: «خوب بخوابید، بچه های من!» بابا گفت: «نگذارید پشه ها شما را بگزند.» آلکس به آرامی گفت: «چشم بابا، نمی‌گذاریم.» در راهرو سکوت بود. در اتاق سکوت بود. همه جا ساکت بود. هیچ صدایی نمی آمد. وو وو وو وو وو وو! این دیگر چه صدایی است؟ وو وو وو وو وو. بن بلند شد و آهسته پرسید: «آلکس، این صدای چی بود؟» آلکس جواب داد: «چیزی نیست. من خیلی خسته ام. بگیر بخواب.» عوعوعو عوعوعو عوعوعو بن گفت: «من می ترسم، آلکس!» آلکس گفت: «چیزی نیست، بگیر بخواب!» بن گفت: «لطفاً برایم شعر بخوان. می خوانی؟» آلکس گفت: «باشه، اما فقط یکی.» هوهو هوهو هوهو بن گفت: «بیا نزدیک تخت من بخوان.» آلکس به آن طرف اتاق نگاه کرد. تخت بن خیلی دور به نظر می رسید و اتاق سرد و تاریک بود. آلکس اصلاً دوست نداشت پایش را روی زمین سرد اتاق های تاریک بگذارد. شاید جانوری پایش را بگیرد. شاید جانوری انگشت های پایش را گاز بگیرد. جانور ترسناکی که پای آدم را می گیرد، انگشت های پایش را گاز می گیرد و مرتب می گوید: وو وو عو عوعو هوهو هوهو. آلکس خرس اسباب بازی خود را محکم بغل کرد و گفت: «من از همین جا برایت شعر می خوانم، باشه؟»    

• مهارت های زندگی
• از سری کتاب های نردبان
• نویسنده: میشل ادواردز - فیلیس روت
• مترجم: فراز پندار
• انتشارات: فنی ایران