کتاب امپراتوری بی خرد بریتانیا ( تاریخ ترسناک 5)

معرفی کتاب امپراتوری بی خرد بریتانیا ( تاریخ ترسناک 5)

این اثر جلد پنجم از مجموعه ی " تاریخ ترسناک " می باشد. مطالعه ی تاریخ برای بسیاری کاری کسل کننده است، این مجموعه قصد دارد تا تاریخ را با زبان ظنز آمیخته و برای نوجوانان بازگو کند. این جلد به تاریخ امپراتوری بریتانیا از چند قرن گذشته و زمان سلطنت ملکه ویکتوریا می پردازد. خاندان "تودور" در بریتانیا یکی از ترسناک ترین خاندان ها در طول تاریخ آن به شمار می آیند. در سال 1562 میلادی آن ها به کمک نیروی دریایی و دریانوردان ماهری توانستند به آفریقا رفته و به تجارت برده بپردازند. آن ها آفریقایی تبارها را می خریدند و یا می دزدیدند و به آمریکای جنوبی برده و به فروش می رساندند و از این راه سود کلانی کسب می کردند. آن ها با بهانه هایی مانند ترویج دین مسیحیت وارد سرزمین های جدید می شدند و به زور و اجبار مردم آن سرزمین ها را وادار می کردند دست از عقاید و باورهای بومی خود بردارند و انسان های بسیاری را به طرز وحشتناکی به قتل رساندند. تنها در یک مورد آن ها هزاران نفر را با گلوله های توپ های جنگی قتل عام کردند. بریتانیا در طول 200 سال از راه برده داری به ثروت فراوانی دست یافت، اما این تنها انسان ها نبودند که قربانی جاه طلبی تمام نشدنی آن ها می شدند، حیوانات بومی سرزمین های هند و آفریقا مانند فیل، اسب های آبی و گرازها نیز از دست آن ها در امان نبودند و به طرز وحشیانه ای شکار می شدند. با شروع قرن بیستم میلادی به خصوص پس از جنگ جهانی دوم مردم کشورهای استعمار شده به تدریج توانستند استقلال خود را باز گیرند و در برخی موارد خود بریتانیا آن کشورها را ترک کرد، اما تاریخی سیاه از جنایت آن ها در آن سرزمین ها تا به امروز باقی مانده است.

کتاب امپراتوری بی خرد بریتانیا جلد پنجم از مجموعه کتاب تاریخ تارسناک اثر تری دیری و ترجمه ی مهرداد تویسرکانی و تصویرگری مارتین براون از نشر افق به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

هند حیرت انگیز ایده ی تشکیل امپراتوری، مختص بریتانیا نبود. اسپانیا، فرانسه و هلند هم هوس کردند امپراتوری تشکیل بدهند و کمی ثروت مفت به جیب بزنند. اما راز موفقیت در این کار را بریتانیایی ها کشف کردند. این راز چه بود؟ یک ناوگان دریایی نیرومند! بریتانیایی ها به کمک نیروی دریایی، هم می توانستند از مستعمرات خود در سراسر دنیا دفاع کنند و هم به بقیه ی سرزمین ها حمله کنند! بریتانیایی های جوان هم دسته دسته به نیروی دریایی پیوستند تا هم نقاط مختلف دنیا را تماشا کنند و هم با غارت آن سرزمین ها جیب خود را پر کنند. در آن زمان، شبه قاره ی هند به چندین ولایت مستقل تقسیم شده بود که هر کدام از آن ها برای خود حاکمی داشت. این ولایت ها اغلب با هم در جنگ بودند. به همین خاطر، هر بار که بریتانیایی ها در کنار یکی از این شاهزادگان هندی می جنگیدند، معمولا پاداش سخاوتمندانه ای دریافت می کردند. البته وقتی هم که برضد یک شاهزاده ی هندی می جنگیدند - که اغلب پیروز هم می شدند - همه ی ثروت و سرزمینش را برای خود تصاحب می کردند. خلاصه این که بریتانیایی ها مثل مشتی دزد، پا به هندوستان گذاشتند و آن جا را چاپیدند. شاهزاده ای که فریب خورد شاهزاده تیپو یکی از دردسرسازترین فرمانروایان هندی اواخر قرن 18 بود. تیپو تقریبا 20 سال مدام با بریتانیایی ها جنگید، تا این که سرانجام در سال 1799 همراه با نیروهایش پشت برج و باروهای شهر سرینگاپاتام به محاصره ی آن ها در آمد. بریتانیایی ها برای کشتن تیپو به دو شیوه ی خاص متوسل شدند. بریتانیایی ها توسط توپ در دیوار سنگام پاتام رخنه ایجاد کردند و یکی از افسران تیپو هم به او خیانت کرد و به سربازان بریتانیایی کمک کرد که به داخل شهر سرازیر شوند. تیپوی شجاع خود را به شکاف دیوار رساند تا شخصا از شهر دفاع کند. او با وجود چند زخم کاری، آن قدر به نبرد ادامه داد تا عاقبت، به ضرب گلوله از پا درآمد. پس از پایان نبرد، نعش تیپو را از زیر کوهی از اجساد خونین هندی ها بیرون کشیدند. ایششش! سیپوهای سرگشته سربازان هندی، معروف به سپاهی (که بریتانیایی ها آن ها را سیپوی می نامیدند)، جنگاوران ورزیده و قابل اعتمادی بودند و بریتانیایی ها در سراسر دنیا از وجود آن ها استفاده می کردند. با این حال، امپراتوری بریتانیا به هر ترتیب که بود، موفق شد این جنگجویان شجاع را هم از خود برنجاند. در سال 1857 سیپوی ها بر ضد فرماندهان بریتانیایی خود شورش کردند. به خاطر فشنگ. بریتانیایی ها به سیپوی ها تفنگ های جدیدی دادند که برای اولین بار کارتریج می خورد. تا پیش از آن، ساچمه و باروت از هم جدا بودند. اما برای این نوع تفنگ، ساچمه و باروت با هم در یک پوشش مقوایی بسته بندی شده بودند که به آن «چاشنی» یا «کارتریج» می گفتند. برای پرکردن اسلحه : 1-مقوای انتهای فشنگ را با دندان پاره کنید 2-باروت داخل کارتریج را در لوله ی تفنگ خالی کنید 3-کارتریج محتوی ساچمه را در لوله بچپانید و سمبه بزنید 4-هدف بگیرید و شلیک کنید برای آن که کارتریج  در مرحله ی 3 به راحتی داخل لوله بلغزد، سطح مقوا را چرب می کردند. این یعنی که هنگام گاز زدن کارتریج حتما مقداری چربی وارد دهان می شد. اما اکثریت سیپوی ها برخلاف فرماندهان بریتانیایی خود، نه مسیحی، بلکه هندو یا مسلمان بودند. هندوها حاضر به چشیدن چربی گاو نبودند (چون گاو برایشان مقدس است) و مسلمان ها هم لب به چربی خوک نمی زدند (چون خوک در اسلام نجس است) ...

فهرست

سر آغاز گاه شمار وحشتناک آغاز امپراتوری برده دارهای وحشی هند حیرت انگیز آزمون تستی امپراتریس آسیای شرقی احمق ها در اقیانوسیه جنایت با جانوران تفریحات تهوع آور و ورزشهای وحشیانه قهرمانان امپراتوری بریتانیا بومیهای بد اخلاق خاتمه

نویسنده: تری دیری مترجم: مهرداد تویسرکانی تصویرگر: مارتین براون انتشارات: افق