کتاب تاریخ اندیشه ی اقتصادی (از ارسطو تا جان استوارت میل)

کتاب تاریخ اندیشه ی اقتصادی اثر وارن جی. سیموئلز و استیون جی. مدما و ترجمه ی محمدحسین وقار توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است.

بسیاری بر این باورند که ظهور و تکامل اندیشه ی اقتصادی مدرن با ظهور اقتصاد بازار سرمایه داری در سطح تجاری، و نهایتا در سطح صنعتی، مرتبط بوده است؛ و احتمال دارد این نظر اساسا صحیح باشد. علم اقتصاد می کوشد این نظام اقتصادی را، به خصوص آن طور که در قرن هجدهم در اروپای غربی پدید آمد، تبیین، تفسیر، تعلیل و نیز توجیه کند. این اندیشه ی اقتصادی، هم اثباتی و هم دستوری بود، یعنی تلاش برای تشریح و تعلیل عینی را با کوشش برای توجیه و یا تجویز آن (در مقام نوعی سیاست اجرایی) تلفیق می کرد. علم اقتصاد، به عنوان رشته ای اثباتی و علمی، دو وجه اندیشه را تلفیق کرد: 1- مشاهده ای تجربی، مبتنی بر طرح نظری یا تفسیری کم و بیش تلویحی، و 2- تحلیل منطقی روابط متغیرها، با اتکا بر تعمیم کم و بیش آگاهانه ی تفسیر مشاهدات. متونی که در این بخش آمده است، شکل گیری اندیشه ی اقتصادی را از زمان یونانیان تا اواخر قرن هجدهم دربرمی گیرد. در طول مطالعه، خواننده با نوشته های کلاسیک در حوزه های مدرسی، سوداگری (مرکانتیلیسم) و فیزیوکراسی، و نیز آثاری آشنا می شود که چرخشی را در اندیشه های اقتصادی، در جهت شیوه ی تحلیل سیستماتیک تر و به گفته ی برخی علمی، نشان می دهد.

برشی از متن کتاب

بخش 2 مکتب کلاسیک مقدمه اقتصاد سیاسی کلاسیک، از اواخر قرن هجدهم تا ربع آخر قرن نوزدهم مکتب اقتصادی حاکم در انگلیس بود. چهره های اصلی این مکتب، آدام اسمیت، دیوید ریکاردو، تامس رابرت مالتوس، جیمز میل، جرمی بنتام، و جان استوارت میل بودند. پیروان مکتب کلاسیک در انگلیس نخستین توضیح دهندگان اصلی اقتصاد بازار سرمایه داری مدرن بودند و دو آموزه ی برجسته ی آنان – قانون جمعیت مالتوس و اصل بازده نزولی ریکاردو – باعث شد بسیاری اقتصاد را به چشم نوعی «علم شوم» بنگرند. با توجه به محوریت این دو آموزه در نظام فکری آنان، این دیدگاه چندان هم اشتباه نیست, اما این تصویر ناخوشایند تا حد زیادی ناشی از نگرش اقتصاددانان بود که این آمووزه ها را چون حکمتی متعالی و لایتغیر، و از منظر هستی شناسی بدیهی می دانستند، و از این آموزه ها برای به چالش کشیدن اصلاحات اقتصادی و سیاسی استفاده می کردند ولی در نهایت معلوم شد آموزه های پیروان مکتب کلاسیک را باید در درون نظان بزرگ تر اندیشه و در چارچوب رهیافت شان در قبال نظریه های انتزاعی درک کرد؛ آموزه هایی که بر مبنای نهادهای انسانی تدوین شده بود، اما ترتیبات انسانی را تجویز نمی کرد.

فهرست

پیش گفتار نویسندگان بخش اول اندیشه ی پیشا کلاسیک ارسطو (384 – 322 ق م) توماس آکویناس قدیس (1225 - 1274) تامس مان |(1571 – 1641) ویلیام پتی (1623 – 1687) جان لاک (1632 – 1704) ریشار کانتیون (16802 – 1734؟) فانسوا کنه (1694 – 1774) آن روبر ژاک تورگو (1727 – 1781) برنارد مندویل (1670 – 1733) بخش دوم مکتب کلاسیک دیوید هیوم (1711 – 1776) آدام اسمیت (1723 – 1790) جرمی بنتام (1748 – 1832) تامس رابرت مالتوس (1766 – 1834) ویلیام گادوین (1756 – 1836) هنری تورنتون (1760 – 1815) دیوید ریکاردو (1772 – 1823) ژان – باتیست سه (1767 – 1832) دیوید ریکاردو (1772 – 1823) تامس رابرت مالتوس (1766 – 1834) جیمز میل (1773 – 1836) نسو ویلیام سینیور (1790 – 864) جان استوارت میل (1806 – 1873) واژه نامه نمایه ی نام ها و موضوع ها نمایه ی آثار

(پیش از میلاد تا سده ی نوزدهم) نویسندگان: وارن جی. سیموئلز - استیون جی. مدما مترجم: محمدحسن وقار انتشارات: مرکز