کتاب باغی که درخت نداشت

کتاب باغی که درخت نداشت از مجموعه ی قصه های نهال 4 نوشته ی فاطمه سرمشقی توسط انتشارات فنی ایران به چاپ رسیده است.

مادر نهال قصه ی دختر نارنج و ترنج را که یک افسانه ی قدیمی است برای او تعریف می کند و دختر کوچولو تمام آن را در دفتر خود نقاشی می کند؛ داستان این گونه آغاز می شود. در یک قصر زیبا شاهزاده و ملکه ای زندگی می کنند که تصمیم می گیرند اگر خداوند به آنها فرزند پسری بدهد؛ هر سال در روز تولدش حوض داخل حیاط قصر را از عسل پر کنند تا مردم هر اندازه که دلشان می خواهد از آن بردارند. در جشن هجدهمین سالگرد تولد شاهزاده ی جوان، پیرزنی دیر به مراسم می رسد و چون هیچ عسلی برای او باقی نمانده است؛ پسر را نفرین می کند و می گوید: امیدوارم به عشق دختر نارنج گرفتار شوی! نهال شروع می کند به نقاشی کردن و تمام آن چیزی که مادر برایش تعریف می کند در دفتر خود می کشد. دختر نارنج در باغی پر از درختان نارنج زندگی می کند که سه دیو مراقب آن هستند تا کسی از این درختان میوه ای نچیند. نهال ملکه، پادشاه، قصر و پیرزن را همان طور که مادر تعریف می کند؛ در دفتر خود می کشد اما تصویری از باغ می کشد که تمام درخت های آن را قطع کرده اند و به جای آن ساختمان، پارک و مرکز خرید ساخته اند. اکنون دیگر درختی نمانده تا دیوها از آن مراقبت کنند به همین خاطر هر سه باهم شروع می کنند به گریه کردن نهال دفتر خود را می بندد تا مبادا سیل جاری شود اما زمانی که آن را باز می کند در کمال تعجب می بیند که همه چیز تغییر کرده است.  باغی که درخت نداشت جلد چهارم از مجموعه ی قصه های نهال 4 می باشد که در چند جلد از جمله این کدوی پیرزن است، زنی با تاجی از گل های آبی و قالی هزار و یک شب مادربزرگ به چاپ رسیده است. قصه های آمده در این مجموعه به بازنویسی افسانه های قدیمی می پردازد و با هدف آشنایی کودکان با اهمیت محیط زیست و ضرورت حفظ آن تهیه شده اند. ...

 

 

برشی از متن کتاب

می خواهم برای دخترم قصه ی نارنج و ترنج را تعریف کنم. دفترش را باز می کند و می گوید: من هم نقاشی اش را می کشم. می گویم: یکی بود یکی نبود. سال ها پیش در شهری دور پادشاه و ملکه ای در قصری زیبا باهم زندگی می کردند. آن ها باهم پیمان بستند که اگر خدا بهشان پسری بدهد، هر سال روز تولدش حوض وسط حیاط قصر را پر از عسل کنند تا مردم شهر بیایند و هر چقدر دلشان می خواهد، عسل بردارند. بعد از نه ماه و نه روز و نه ساعت آن ها صاحب پسری می شوند. از آن به بعد هر سال روز تولدش حوض قصر را چر از عسل می کنند، مردم با سطل هایشان به قصر می آیند و عسل برمی دارند. تا این که در هجدهمین سال تولد شاهزاده، پیرزنی دیر به قصر می رسد. برای همین یه شاهزاده می گوید: امیدوارم گرفتار عشق دختر نارنج و ترنج بشوی و با عصبانیت از قصر می رود. نهال در دفترش قصر و شاهزاده و پیرزن را می کشد. می گویم: با این حرف پیرزن، شاهزاده یک دل نه صد دل عاشق دختر نارنج می شود. برای پیدا کردنش بار سفر می بندد و به باغ نارنج می رود. باغی که سه غول از درخت ها و نارنج هایش مراقبت می کنند. نهال باغی پر از درخت ها قطع شده می کشد. می گوید: درخت ها را قطع کرده اند تا به جایش خانه بسازند. می گویم: پس چه طور قصه اش را بگویم؟ توی دفترش سه تا غول می کشد و می گوید: از غول ها بگو. می گویم: غول بزرگ خمیازه ای می کشد و می گوید: این جوری که حوصله مان سر می رود. غول متوسط خمیازه ی متوسطی می کشد و می گوید: وقتی درخت نارنج نباشد، ما هم به درد نمی خوریم. غول کوچک لبخند کوچکی می زند، یک نارنج از توی جیبش در می آورد و می گوید: اما هنوز این یکی مانده است. نهال، نارنج را سبز می کند. می گویم: نارنج هنوز خوب نرسیده بود. غول بزرگ می گوید: اگر الان نصفش کنیم، معلوم نیست تویش دختری باشد یا نه. غول متوسط می گوید: بای تا آخر تابستان صبر کنیم. غول کوچک می گوید: اما من دیگر طاقت ندارم. و نارنج را از وسط نصف می کند. بوی نارنج همه جا را پر می کند. نارنج آبدار است اما دختر ندارد. غول ها اخم می کنند. هو می کشند، ها می کشند و می خوابند. نهال تا به حال نارنج ندیده است. نارنج را برمی دارد و به آن زبان می زند. از ترشی اش خوشش می آید. آب نارنج را می خورد و هسته هایش را پرت می کند توی دفتر نقاشی. هسته ها می خورند به سر غول ها و از خواب بیدارشان می کنند. می بینند خبری از نارنج نیست. لب های شان را جمع می کنند و گریه می کنند، اما گریه شان مثل من و تو نیست. مثل ابر بهار اشک می ریزند. دفتر نقاشی خیس می شود...    

• قصه های نهال 4 - از سری کتاب های نردبان
• نویسنده: فاطمه سرمشقی
• تصویرگر: گلی صفری
• انتشارات: فنی ایران