کتاب بازیگری - میخاییل چخوف (جلد دوم)

کتاب بازیگری (جلد 2) یازدهمین جلد از مجموعه ی تئاتر و قلم، اثر میخاییل چخوف و ترجمه ی کیاسا ناظران توسط نشر قطره به چاپ رسیده است.

موضوع این کتاب بنا به طبیعتش، موضوعی دشوار است. پس خواننده ضمن حفظ تمرکز و تلاش برای فهم اثر، باید با نویسنده همکاری کند. چون چیزی که در رویارویی عملی و بر خورد مستقیم با هنرجویان به سادگی بیان می شود، این جا باید به قالب واژه ها و اندیشه های مجرد درآید.

با انجام تمرینات هر فصل، بیشتر مشکلاتی که هنگام خواندن آن فصل برای تان پیش می آید، خود به خود حل می شود. متاسفانه هیچ امکان دیگری برای همکاری وجود ندارد: تکنیک هنر دراماتیک را فقط با انجام آن می توان فهمید ولاغیر.

در این کتاب نه فصل با عنوان های: تخیل و تمرکز، من برتر،  فضای صحنه و احساسات فردی، بدن بازیگر، ژست روانی، تجسم تصاحب و تجسد نقش، از متن تا تمرین، ترکیب بندی در اجرا، چهار مرحله ی فرایند آفرینش. وجود دارد. همچینن تمرین هایی در متن کتاب گنجانده شده است که باعث پیشرفت هنر جو در موضوعات مختلفی از حرفه بازیگری می شود.

فهرست

پیشگفتار، دایره ی الهام در بازیگری فصل اول- تخیل و تمرکز فصل دوم- من برتر فصل سوم- فضا فصل چهارم- بدن بازیگر فصل پنجم- ژست روانی فصل ششم- تجسم، تصاحب و تجسد نقش فصل هفتم- از متن تا تمرین فصل هشتم- ترکیب بندی در اجرا فصل نهم- چهار مرحله ی فرایند آفرینش

برشی از متن کتاب

فصل دوم من برتر طبع هنری ما دو جنبه دارد: یکی به درد زندگی روزمره می خورد و دیگری که از رده ای بالاتر است، حاکم بر نیروی خلاق ماست. اگر بخواهیم این من برتر را بشناسیم، باید دایره ی تنگ شخصیت مان را گسترش دهیم. چگونه؟ با پذیرش وجود دنیای خیال و باور به ضرورت فعالیت ناخودآگاه در زندگی خلاق و پی بردن به کنش و واکنش های ژرفی که میان تصاویر خیالی روی می دهد. هنرمند کامل عیار، هنرمندی است که این دو جنبه ی وجودی اش مستقل از یکدیگرند. زندگی روزمره اش مثل همه ی آدم های دیگر است؛ اما در زندگی حرفه ای آدم متفاوتی است. پس بیخود نبود که آنتون چخوف با جدیت تمام، سکه های یک کوپکی جمع می کرد و گورکی نمی توانست سنگینی نگاه دیگران را روی خودش تحمل کند و استانیسلاوسکی با وسواس تمام، میز و صندلی و اسباب و اثاث خانه را گردگیری می کرد، بی آن که ضرورتی داشته باشد و واختانگوف ساعت ها می نشست و با ماندولینش دلنگ دلنگ می کرد بی آن که به فکر ساختن ملودی خاصی باشد. پس وقتی کار هنری می کنیم، من برتر ماست که وارد عمل می شود نه من روزمره و معمولی. من برتر است که قوه ی خیال را به کار می اندازد و هنرمند درون را بیدار می کند. وجود من برتر را بپذیرید و با او ارتباط برقرار کنید تا او هم هنگام کار هنری کمک تان کند. اما برای برقراری ارتباط با من برتر، باید ذهن خود آگاه مان را متوجه او کنیم و به تماشای توانایی های خاص او بنشینیم. حالا ببینیم من برتر چگونه می تواند روی کار هنری ما اثر بگذارد.

• مجموعه ی تئاتر و قلم 11
• نویسنده: میخاییل چخوف
• مترجم: کیاسا ناظران
• انتشارات: قطره