کتاب باران بمبئی - پیام یزدانجو

کتاب باران بمبئی مجموعه داستان های پیام یزدانجو است که توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

پیام یزدانجو اثر چهارمش را که مجموعه داستان است در سال 1395 منتشر کرده است که بهترین مجموعه داستان سال 1395 به انتخاب جایزه ی ادبی هفت اقلیم نیز شده است. او در ساختار و روایت و بداعت داستانی پیشگام است و قلمی بسیار دقیق و صریح دارد. او در باران بمبئی تجربه هایش در هند را به قلم درمی آورد. در این کتاب داستان هایی با این عناوین یافت می شوند: مانترا، دوالوکا، یا میدان خدایان، الاهه، کاماسوترای آمریکایی، مرگ های مادر ترزا، تئوسوفیست، در برج خاموشی، خاویر، مرد معجزات و باران بمبئی. یزدانجو چند سال در هند درس خواند و پژوهش کرد و این داستان ها را نیز با خود به ارمغان آورد. ویژگی عمده ی این آثار وهم و تنهایی انسان آگاه است. تصویرسازی های او بدیع و توصیفاتی که ارائه می کند برای خواننده ی فارسی دست اول و تازه هستند. هند، سرزمین رنگ ها، جادوها و راز و رمزها است و پیام یزدانجو در باران بمبئی ما را به این سرزمین و اسرار آن می برد. نویسنده در هند تنها ببینده ی صرف نیست و با اسطوره ها، دین و فرهنگ هند آشنایی کافی دارد به همین دلیل به خواننده اطلاعاتی تکمیلی در کتابش می دهد. او به خوبی وقایع و انسان ها و هند را توصیف می کند، طوری که خواننده ترغیب می شود سری به سرزمین یوگا، بو و مزه بزند.

برشی از متن کتاب

مانترا مانی دعوتم کرده بود بروم دهلی. یک سال بود آمده بودم هند و هنوز مانی را ندیده بودم. این مدت ارتباطمان به نامه نگاری های طولانی و هرازگاهی هم مکالمه های کوتاه تلفنی منحصر می شد. دو سال پیش همکاری مان برای ترجمه ی گیتا و اوپانیشادها تمام شده بود و ایده هایمان برای کارهای مشترک بعدی به نتیجه نرسیده بود. من پوراناها را پیشنهاد کرده بودم و مانی گیتا گوویندا را. هر دو درباره ی متن ها مطالعه می کردیم و هنوز به ضرورت هیچ کاری متقاعد نشده بودیم. مانی پیشنهاد داد یک ماهی را کنار هم کار کنیم. درس اش تمام شده بود و به زودی به ایران برمی گشت و من تا یکی دو ماه دیگر به بمبئی نقل مکان کردم. فرودگاه خلوت تر از آن بود که انتظارش را داشتم. مانی هنوز نیامده بود. یک ساعتی معطل ماندم تا آمد و با هم به خانه اش آپارتمان ساده ای در خیابانی حوالی «کانات پلیس» رفتیم. شب را به گپ و گفت از گذشته ها گذراندیم و از فردا مشغول مرور متن ها شدیم. یک هفته ای با پوراناها دست و پنجه نرم کردیم و نتیجه ای نگرفتیم. هجده مجلد و آن همه تفسیر و تحشیه را نمی شد به فارسی برگرداند. انتشار مجلدات مشهورترش، مثل ویشنوپورانا یا بهاگاواتا پورانا هم منطقی نبود. گیتا گوویندا انتخاب بهتری به نظر می رسید. قدمت پوراناها را نداشت. نهصد سال پیش نوشته شده بود. اما دست کم این مزیت را داشت که کم حجمتر بود. سراینده ی سرشناسی به اسم جایادوا داشت، و به لحاظ مضمونی هم منسجم تر و از جهاتی جذاب تر بود

فهرست

مانترا دوالوکا، یا میدان خدایان الاهه کاماسوترای آمریکایی مرگ های مادر ترزا تئوسوفیست در برج خاموشی خاویر، مرد معجزات باران بمبئی

نویسنده: پیام یزدانجو انتشارت چشمه