کتاب این تبر اجق وجق

کتاب این تبر اجق وجق نوشته ی زهرا موسوی و با تصویرگری افروز قلیزاده لداری توسط انتشارات فنی ایران به چاپ رسیده است.

این کتاب به زبان شعر سروده شده است و مضمون اشعار آمده در آن پیرامون اهمیت درختان، فوایدی که برای انسان ها و حیوانات دارند و مضرات قطع بی رویه ی آنها می باشد. شخصیت اصلی این ترانه ها، یک درخت است و از تبری شکایت می کند که به جان آنها افتاده و پی در پی قطع شان می کند. تبر در پاسخ به جملات او می گوید: در انجام تمام این اتفاقات بی تقصیر می باشد و مقصر اصلی، انسان ها هستند که نسبت به درختان و محیط زیست بی مسئولیت می باشند و همواره با بی فکری های خود، طبیعت را از بین می برند و حیات کره ی زمین، موجودات زنده و خود را به خطر می اندازند. از بین رفتن جنگل ها، یکی از عوامل مهم و موثر در تغییرات آب و هوای کره ی زمین است. یکی از این مشکلات، تاثیر مخرب آن بر میزان کربن جهان می باشد؛ مولکول های گازی را که اشعه ی مادون قرمز حرارتی جذب می کنند، گازهای گلخانه ای می نامند و اگر مقدار آنها افزایش یابد؛ می تواند به طورمستقیم و روزانه بر شرایط جوی تاثیر گذار باشد. درختان، گاز کربن را جذب و اکسیژن تولید می کنند، از این رو می توانند به سیاره ی زمین کمک به سزایی کنند. از بین بردن جنگل ها، موجب تولید هرچه بیش تر این گازها می شود به این دلیل که وقتی درختی قطع می شود، کربن ذخیره شده درون خود را آزاد می سازد. آموزش های  اصولی باید از دوران کودکی انجام شود تا در وجود کودک نهادینه شود، آنها با مطالعه ی اشعار زیبای آمده در این کتاب علاوه بر سرگرم شدن می آموزند قطع کردن درختان و از بین بردن محیط زیست اثرات جبران ناپذیری را به دنبال دارد و زندگی تمام موجودات را با خطر نابودی رو به رو می کند. زبان ساده، اشعار آهنگین و صفحات مصور با رنگ آمیزی شاد از دیگر نکات مثبت آن می باشد.

 

برشی از متن کتاب

این تبر اَجَق وَجق زشت و بی ریخت و کله شق با نوک تیز و شَق و رَق می زنتم شَلق شَلق می کوبتم تَتَق تَتَق می بُرتَم ورَق ورَق من که تو دشت و جنگل تو بیشه زار و باغم با سایه ی قشنگم چتر روزای داغم خونه ی کرم و مورچه آپارتمان زاغم پارک پرنده ها و مدرسه ی کلاغم پس چرا خیلی وقتا تبر می آد سراغم؟ تبر من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود درخت این تبر دودوزه باز با اون سر و لِنگ دراز می آد سریع و تختِ گاز شاخ می کوبه مثل گراز تتث تتق می زنه ساز می بُرتم دراز دراز من که همین جا هستم هیچ کجا هم نمی رم این همه میوه دارم قشنگ و بی نظیرم با همه مهربونم سنگین و سر به زیرم با ریشه های سفتم خاکُ بغل می گیرم چرا باید به دست این تبره بمیرم؟ تبر من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود درخت این تبر کله کدو سر می رسه مثل لولو می زنتم دَلَم دولو می کوبتم با های و هو از چپ و راست و یه ورو یا پشت سر یا رو به رو با شاخه های لَق لَقو تپی می افتم دمرو من که همیشه دارم هوای آدما رو پاک می کنم براشون کثیفی هوا رو کم می کنم تو شهرا دود و دم و صدا رو با شاخه هام می گیرم دست پرنده ها رو پس چرا چشم تبر نمی بینه اینارو؟ تبر من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود درخت این تبر خنگ و مَلنگ دشمن بی رحم و جَفنگ یه دم داره قد شلنگ سرش شبیه قلوه سنگ مامان باباش بیل و کلنگ سر می رسه مثل فشنگ می کوبتم دَلَنگ دَلَنگ می زنتم دَبَنگ دَبَنگ من که تمام برگام قشنگ و سبز و نازه رو شاخه هام می شینه پرنده بی اجازه میوه دارم همیشه ترش و شیرین و تازه درِ مغازه ی من همیشه بازِ بازه چرا تبر با کارهاش هی دردسر می سازه؟      

 (از سری کتاب های نردبان) شاعر: زهرا موسوی تصویرگر: افروز قلیزاده لداری انتشارات: فنی ایران