کتاب سوار شدن به هواپیما (اولین تجربه های تو 4)

کتاب سوار شدن به هواپیما نوشته ی آن سی واردی و ترجمه ی حسین فتاحی توسط انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.

پسر کوچولویی می خواهد برای اولین بار سوار هواپیما بشود؛ او به همراه مادر قرار است برای دیدن دایی اَش که در شهر دیگری زندگی می کند با هواپیما به آن جا بروند و این اولین تجربه ی هواپیمایی اوست به همین خاطر بسیار خوشحال می باشد. او در طول پرواز خود را سرگرم می کند تا از سفر هوایی اَش لذت ببرد. اما ...

" سوار شدن به هواپیما " جلد چهارم از مجموعه ی " اولین تجربه های تو " می باشد و شخصیت اصلی قصه های آن کودکی است که برای اولین بار در محیط جدیدی قرار می گیرد یا برای اولین بار با مساله ای که قبلا با آن برخورد نداشته رو به رو می شود. زبان ساده، تصاویر رنگی زیبا و مرتبط با متن از نکات مثبت این کتاب های آموزنده و سرگرم کننده می باشد. عناوین برخی از جلدهای دیگر آن عبارت است از: اولین روز مدرسه، روز اثاث کشی، در استخر شنا، در مهد کودک، در دندان پزشکی و...

والدینی که قصد سفر با هواپیما را دارند در صورتی که این اولین تجربه ی فرزندشان است، می توانند با ارائه ی این کتاب به فرزند خود او را آماده کرده و به صورت غیر مستقیم به او یاد بدهند که برای لذت بردن بیش تر می تواند در طول سفر کارهایی انجام دهد که بدون ایجاد مزاحمت برای سایر مسافرین او را سرگرم کند.

 

برشی از متن کتاب

دایی جان در شهر دیگری زندگی می کند. یک روز قرار بود من و مامان با هواپیما به آن شهر برویم و دایی را ببینیم. ما به فرودگاه رفتیم و بلیط ها و شناسنامه هایمان را نشان دادیم.مامور فرودگاه به ما برگه ای داد تا بتوانیم سوار هواپیما بشویم. اما قبل از سولر شدن، کیف ها و ساک هایمان را از داخل دستگاهی رد کردیم. داخل هواپیما، سر جای هود روی صندلی نشستیم و کمربندهایمان را بستیم. هواپیما آماده شد تا پرواز کند. چند دقیقه بعد، هواپیما حرکت کرد و از زمین بلند شد و بالا و بالاتر رفت. نگاه کن! نگاه کن خرسی! حالا ما بالای ابرها هستیم. هواپیما تا بالای بالا، توی آسمان آبی بالا رفته بود. سفر ما بیش تر از یک ساعت طول می کشید. در آن بالا من چند تا نقاشی کشیدم. بعد مهمان دار با یک چرخ دستی آمد و به ما غذا و نوشیدنی داد. ما به شهر دایی جان نزدیک شده بودیم و هواپیما باید فرود می آمد. هواپیما آهسته آهسته سرعتش را کم کرد و به زمین نزدیک شد. مهمان دار به همه ی ما شکلات داد تا بمکیم و گوش هایمان درد نگیرد. لطفا یکی هم برای من بردار! وقتی هواپیما روی زمین نشست و ما می خواستیم پیاده شویم، من نقاشی هایم را به مهمان دار نشان دادم. مهمان دار گفت: امیدوارم باز هم با هواپیمای ما پرواز کنید...

• معرفی شده در کتاب نامه ی رشد آموزش و پرورش
• از سر کتاب های بنفشه
• نویسنده: نیکولا اسمی
• مترجم: حسیین فتاح
• انتشارات: قدیانی