کتاب الا در تعطیلات عجیب - شهر قلم

کتاب الا در تعطیلات عجیب نوشته ی تیمو پارولا و ترجمه ی لیلا قنبریان توسط انتشارات شهر قلم به چاپ رسیده است.

بچه ها در حل کردن یک مشکل، به همسرِ صاحب خانه‌ی آقا معلم کمک کرده بودند و او هم در عوض کشتی تفریحی بزرگش را برای مدتی در اختیار بچه های کلاس و آقای معلم گذاشته بود تا همگی بتوانند به یک سفر دریایی چند روزه بروند. بچه ها لوازمی را که آقای معلم در لیست نوشته بود با خود آورده و همراه آقای معلم، همسرش، پدر و مادر یکی دو تا از بچه های کلاس سوار کشتی شدند. آقای معلم خانمی را هم به عنوان راهنمای سفر دریایی همراه خودش آورده بود. آن خانم که قیافه ای جدی داشت و زن سرسختی به نظر می رسید، هدایت کشتی را به عهده گرفت و آنها کم کم راهی سفر شدند. در طول سفر خانم راهنما کارهایی مثل ماهیگیری و... را به بچه ها یاد داد و کم کم با آنها رابطه ای دوستانه برقرار کرد در حین سفر بچه ها متوجه شدند که آقای معلم قرار است به عنوان مدیر در مدرسه ی دیگری مشغول به کار شود و خانم راهنما جایش را در مدرسه بگیرد‌. بچه ها بعد از فهمیدن این موضوع، سعی کردند کاری کنند که آقای معلم از پیش آنها نرود و در مدرسه بماند...

مجموعه کتاب های داستانی الا و ... در چندین جلد مختلف با عناوین الا در مدرسه، الا در اردو، الا در تعطیلات عجیب و ... برای کودکان به چاپ رسیده است. راوی تمام داستان های این مجموعه دختری به نام الا است که در کلاس دوم الف درس می خواند. او اتفاقات جالب و آموزنده ای را که در محیط مدرسه و خارج از آن برای دوستان، هم کلاسی ها و اطرافیانش رخ می دهد، برای خوانندگان بازگو می کند.

---

 

برشی از متن کتاب

---

صبح روز بعد از جشن حال همه کمی بد بود. احتمالاً به این دلیل که شب قبل یک عالمه پن کیک، شاه ماهی دودی و سوسیس تهوع آور خورده بودیم. بزرگ ترها هم کمی بد حال بودند. حتی بازگشت دوباره ی ما به دریا هم شرایط را بهتر نکرد. تینا تنها کسی بود که حالش اصلاً بد نبود. شاید برای این که اصلاً سوسیس نخورده بود. چون قبل از آن مقدار زیادی پن کیک و شاه ماهی خورده بود. تینا واقعاً عاقل است. ما خسته و کوفته برای اهالی جزیره که برای خداحافظی در اسکله جمع شده بودند، دست تکان دادیم. پکا سوپر استار پت پت کنان به سمت دریا راه افتتد. خاله سفری سکان را به دست گرفت‌ و ما همچنان ناخوش بودیم. در خانهد می توانستیم راحت روی تخت دراز بکشیم و دست کم تخت دیگر مثل کشتی بالا و پایین نمی رفت. تینا متفکرانه رد کشتی روی آب را تماشا می کرد. گفت: " اگر پری دریایی بشوم از مدرسه ی شناور آقا معلم محافظت می کنم، در آن صورت لازم نیست از چیزی بترسد. من کشتی اش را از کنار تمام صخره های خطرناک عبور می دهم." ما دخترها اگر چه حال مان بد بود اما آهی کشیدیم و حسابی به تینا حسودی کردین. آینده‌ی او خیلی خیلی عالی بود! ما همیشه فکر می کردیم وقتی تینا بزرگ بشود، مادر می شود یا دست بالا یک معلم. پسرها پری دریایی را زیاد دوست نداشتند. فکر می کردند پری‌های دریایی بوی ماهی خام می دهند. ما دخترها باید اعتراف می کردیم ک بوی بد احتمالاً نقطه ضعف پری دریایی است. اما شاید ما هم فقط به خاطر این که حال مان بد بود این طور فکر می کردیم. شاید حتی شاه ماهی هایی که خورده بودیم هم تازه نبودند. بعد از ظهر گذشت و یک وقت متوجه شدیم که خاله سفری دائم نگران تر به نظر می رسد. به دریا نگاه می کرد و با جدیت نقشه ی دریایی را وا می رسید‌ ظاهراً از آسمان هیچ خوشش نمی آمد. در این میان آسمان زیاد سیاه نبود. حتی چندان تیره هم نبود‌. اصلاً دیگر آسمانی وجود نداشت. اگر به جایی که قبلاً آسمان در آن بود نگاه می کردیم، دیوار کثیف و خاکستری رنگی می دیدیم که تمام رنگ ها را به خود گرفته بود و مدام نزدیک تر می آمد. دریا ناآرام  شده بود، دیگر مثل قبل موج های یک نواخت نداشت بلکه می‌چرخید و تاب می خورد، انگار خودش هم درست نمی دانست چه کار باید بکند. مرغان نوروزی که معمولاً به دنبال کشتی ما پرواز می کردند دیگر دیده نمی شدند. طوفانی در شرع وقوع بود اما هیچ کس اهمیتی به آن نمی داد. در واقع حال مان بدتر از آن بود که بخواهیم نگران وضعیت هوا باشیم. آقا معلم طوری در کابین پایین ناله می کرد که صدایش در طبقه ی بالا شنیده می شد، می‌گفت: "فقط یک مسمومیت غذایی است؛ سوسیس ها مسموم بودند، من می دانستم." همسرش گفت: "خواهش می کنم از خوراکی حرف نزن!" پدر پکا که سه سوسیس و مادر میکا که فقط نصف سوسیس میکا را خورده بودند چیزی نمی گفتند.

نویسنده: تیمو پارولا مترجم: لیلا قنبریان انتشارات: شهر قلم