کتاب اطلاعات عمومی موسیقی - آزاده فر

کتاب اطلاعات عمومی موسیقی اثر محمدرضا آزاده فر توسط نشر نی به چاپ رسیده است.

نبود آموزش موسیقی همگانی در مقاطع مختلف تحصیلات رسمی در ایران و به طبع آن کم دانشی عمومی در این باب زمینه ای فراخ و گسترده فراهم آورده است برای تعرض دشمنان فرهنگی این مرزوبوم به این رشته ی جذاب و سرشتی بشر که نشئت گرفته از فطرت زیبایی دوستی انسان هاست، البته کشورهای دیگر از طریق آموزش همگانی، به تنویر افکار عمومی پرداخته اند. علمای پیشین ما هر یک در زمان خود با درک این مهم، پاسخی به نیاز روز جامعه ی خود داده اند که از نام آورترین آنان می توان به ابونصر فارابی، ابوعلی سینا، امام محمد غزالی، صفی الدین ارموی و... اشاره کرد. در ایران نیز در دهه های اخیر تلاش های بسیاری برای پر کردن این خلا به نحو شایسته انجام گرفته است که نشان دهنده ی اهتمام اندیشمندان معاصر در این باب است. کتاب حاضر نیز که یک مجموعه ی چندوجهی است برپایه ی زحمات همین عزیزان استوار شده است. پس از بررسی موضوعات مورد نیاز جهت مطالعه ی عمومی، چند شاخه ی اصلی و مستقل به صورت زیر تقسیم بندی شد: آشنایی با ماهیت اصوات موسیقی از دیدگاه فیزیکی، دانستن مبانی، تئوری و اصطلاحات موسیقی که در این زبان بیانی از آن ها بهره گرفته می شود در حدی که قدرت ارتباط برقرار کردن فرد با علم موسیقی در خواننده تقویت شود، آشنایی با وسایل و ابزاری که به وسیله ی آن ها موسیقی حاصل می آید(سازها)، آشنایی با چگونگی پیدایش موسیقی و سیر آن در تاریخ تا به امروز در ایران و غرب نهایتا ارتباط موسیقی با سایر علوم مرتبط به زندگی فردی و اجتماعی انسان مانند روانشناسی، جامعه شناسی و مردم شناسی که حاصل کار به صورت این کتاب ارائه می شود. در خلال مطالب عمومی ارائه شده در این کتاب، برای مطالعات عمیق تر هر یک از موضوعات طرح شده منابعی معرفی می شود تا خوانندگانی که علاقه مند به مطالعات تخصصی در هر یک از حوزه های مرتبط اند با مراجعه به آن ها دانش خود را تکمیل کنند.

برشی از متن

طبیعی ترین وسیله ی آواز حلق انسان و ساده ترین وسیله ی ایجاد ریتم دست های آدمی است. انسان با برهم زدن دست ها وزن را نگاه می داشته و نغمه ها و آهنگ ها را همراهی می کرده است. در ساختن سازها نیز احتمالا از آلات و ادوات شکار الهام گرفته است؛ برای مثال، در اختراع سازهای زهی از کمان الهام گرفته شده است. در مورد پیدایش موسیقی افسانه های گوناگونی وجود دارد. برخی پیدایشآن را در افسانه های مصری جست و جو می کنند. به عقیده ی برخی، هندوان موسیقی را از ققنوس، پرنده ی افسانه ای، آموخته اند. گروهی می گویند میوز، الهه ی موسیقی، آن را به انسان آموخته است. عبدالقادر مراغی می گوید وقتی حضرت آدم خلق شد، متوجه نبضش شد و ریتم را درک کرد و این نشان می دهد که موسیقی همزا د بشر است. بعضی صوت خوش حضرت داوود را که معجزه ی پیامبری او به شمار می رود، پدید آورنده ی موسیقی می دانند. در افسانه های یونانی، منشا موسیقی گردش افلاک است و انسان آن را به صورت الهام دریافت می کند. اما همانگونه که فارابی می گوید واژه ی موسیقی لفظی یونانی است. این واژه به دنبال ترجمه ی کتاب های علمی یونانی به عربی به قلم نویسندگان ایرانی به این زبان وارد شده است. واژه ی عربی موسیقی غناست که به معنی آواز و آواز خواندن است. کلمات مغنّی به معنای مرد خواننده و مغنّیه به معنای زن خواننده هم خانواده ی غناست. برای اولین بار، در قرن چهارم هجری واژه موسیقی در دو کتاب به زبان عربی وارد شد که البته مولفان این کتاب ها ایرانی اند: 1. مفاتیح العلوم 2. رساله ی اخوان الصفا

فهرست

1- فیزیک اصوات موسیقی 2- تئوری موسیقی 3- موسیقی ایرانی 4- سازشناسی 5- تاریخ موسیقی ایران 6- تاریخ موسیقی اروپا 7- موسیقی و سایر علوم

• نویسنده: محمدرضا آزاده فر
• انتشارات: نی