کتاب اسم من... پیکاسو است

کتاب اسم من پیکاسو است نوشته ی اوا بارگالو و تصویرگری ویولتا مونرآل و ترجمه ی الناز محمد پور توسط انتشارات تیمورزاده به چاپ رسیده است.

پیکاسو، در مالاگا (اسپانیا) در سال 1881 به دنیا آمد؛ پدرش معلم هنر و مشوق اصلی او در زمینه ی پرورش استعداد هنری اَش بود. پیکاسو هنرمندی است که در اولین قدم ها تاثیرگذارترین تصاویر هنری قرن بیستم را کشید. آثار او در زمینه های ترسیم، نقاشی، حکاکی، سرامیک، مجسمه سازی و... از بهترین ها می باشند. او دوره های مختلفی از جمله کوبیسم، پیش از کوبیسم و غیره را پشت سر گذرانده است و پیش از مشهور شدن و موفقیت کامل، در مسابقات نقاشی بسیاری شرکت کرد اما هرگز پس از شکست ناامید نشد و با تمرین و علاقه ای مضاعف، دوباره به صحنه ی رقابت بازگشت. او در طول دوران زندگی هنری اش، سبک ها و روش های گوناگونی را امتحان کرد و همین موضوع به او ابتکار و قدرت خلاقیت بخشید و دیگر هیچ چیزی نمی توانست او را در خلق آثارش با محدودیت روبه رو کند. آثار زیبای او امروزه در معروف ترین موزه های دنیا به خصوص در موزه های پیکاسو در پاریس، بارسلونا و مالاگا نگهداری می شوند. کودکان و نوجوانان با مطالعه ی مطالب آموزنده ی آمده در این کتاب می توانند با زندگی هنری پیکاسو، انواع سبک ها و روش های نقاشی اش، چگونگی استفاده از تئوری رنگ ها و... که به زبانی ساده و با کمک تصاویر رنگی زیبا از زبان خودش روایت می شود، آشنا شوند.

اسم من پیکاسو است جلد دیگری از مجموعه ی اسم من است... می باشد که در چند جلد از جمله اسم من لئوناردو داوینچی است، اسم من آلبرت انیشتین است، اسم من ونسان ونگوگ است و... به چاپ رسیده است. این کتاب ها، مجموعه ای از سرگذشت انسان هایی با شهرت جهانی می باشد که در زمینه های مختلفی مانند تاریخ، علم، هنر، ادبیات و... فعالیت داشته اند. یکی از ویژگی های مثبت این مجموعه شیوه ی متفاوت و جذاب نگارشی آن می باشد؛ شخصیت آمده در هر کتاب به روایت دوران زندگی خود، چهره های مهمی که هم عصر با او بوده اند، نحوه ی کار کردن و... از زبان خود می پردازد.

 

برشی از متن کتاب

محاصره شدن به وسیله ی زن ها در دوران کودکی ام من در قرن نوزدهم، دقیقا در 25 اکتبر سال 1881 در شهر مالاگا، در اسپانیا به دنیا آمدم. دریای مدیترانه ی این شهر آندولسی را احاطه می کند، دریایی که زندگی روزانه ی ساکنانش را غرق در شادی و رنگ کرده است. این شهر به خاطر بندری که دارد، زمانی یک شهر ثروتمند و فعال بود، هر چند که در سال های کودکی من از وضعیت اقتصادی ضعیف رنج می برد و تا چند دهه بعد هم اوضاع بهتر نشد. اما این داستان دیگری است. با گفتن این حرف ها فقط می خوهام بگویم که در اواخر قرن نوزده این شهر از نظر فرهنگی عقب مانده بود. می گویند که من کودکی بسیار با نشاط بودم و استعدادم برای نقاشی در سن خیلی کم شکوفا شد. پدرم خوزه روییز بلاسکو، در مدرسه ی هنرهای زیبای سَن تِلمو، معلم نقاشی بود، بنابراین عشق به نقاشی را از او به ارث بردم. زمانی که به دنیا آمدم، او یک مرد تمام و کمال و 43 ساله و از لحاظ شخصیتی آرام و حتی گاهی اوقات کمی افسرده بود ولی در مقابل مادرم ماریا پیکاسو لوپز، که هفده سال از پدرم جوان تر بود، شخصیتی شاد، سرزنده و مثبت اندیش داشت. سال های اولیه ی زندگی ام در این دنیا، با وجود مشکلات اقتصادی ای که داشتیم، با شادی سپری شد. در آن دوران حقوق یک معلم خیلی کم بود. توجه و مهر و محبتی که از سوی اعضای بی شمار مونث خانواده ام نثار می شد، از من پسری شاد و سرزنده ساخت که تفریح و سرگرمی مورد علاقه اش بازی و نقاشی کشیدن بود. می دانید که هر بچه ای یک هنرمند است ولی مهم این است که چگونه تا زمانی که بزرگ می شود، هنرمند باقی بماند. من خیلی زود صاحب دو هم بازی جدید شدم، خواهرانم لولا و کانسپسیون. من از پدرم نه فقط نقاشی کشیدن، بلکه علاقه به گاوها و کبوترها را هم به ارث بردم. حال متوجه شدید که چرا اغلب آنها را در کارهایم نقاشی کرده ام؟ در حقیقت یکی از اولین نقاشی های من به نام پیکادور، از جنگ گاوها الهام گرفته است. دقیقا به یاد نمی آور که آن را چه زمان کشیده ام اما فکر می کنم حدود سال 1890 بود. زمانی که هشت یا نُه سال داشتم و عاشق کبوترها بودم، چه علاقه ای بالاتر از این که نام آنها را برای دخترم انتخاب کرده ام و از آنها در حالی که چندین بار دور دنیا سفر کرده اند، بهعنوان نماد صلح و آشتی، نقاشی کشیده ام. در میان آثاری که در آنها کبوتر وجود دارد، من به اثر دختر و کبوتر که در اوایل قرن بیستم در پاریس - که آن زمان مهد و مرکز جهانی هنر بود - کشیده ام، دلبستگی و علاقه خاصی دارم...      

نویسنده: اوا بارگالو مترجم: الناز محمد پور تصویرگر: ویولتا مونرآل انتشارات: تیمورزاده