کتاب از مدرنیسم تا پست مدرنیسم - لارنس کهون

کتاب از مدرنیسم تا پست مدرنیسم، اثر لارنس کهون با ویراستاری عبدالکریم رشیدیان توسط نشر نی به چاپ رسیده است.

این کتاب می کوشد [با قرار دادن پست مدرنیسم در بستر خودش، یا بهتر بگوییم در بسترهای مختلف]،بعضی ابهامات را مرتفع کند. هدف، تجهیز خواننده است با اغلب پیش زمینه های لازم برای شرکت در بحث کنونی درباره ی پست مدرنیسم در میان فلسفه. یعنی دانستن چیزی درباره ی دوره ی مدرن، یا آموزه های شاخص فلسفه ی مدرن که پست مدرنیسم فقط یکی از آنهاست؛ و پست مدرنیسم آن گونه که در بعضی از زمینه ها - معماری ادبیات، جامعه شناسی - و نه فقط فلسفه، بیان شده است. هدف از این قرار دادن بحث در بسترش، کاستن از جنبه ی مرموز و ترسناک پست مدرنیسم است که ممکن است از هیجان انگیز بودن آن نیز بکاهد. قضاوت نهایی البته با خواننده است.

فهرست

1) تمدن مدرن و منتقدان آن 2) مدرنیته تحقق یافته 3) پست مدرنیسم و ارزیابی مجدد مدرنیته الف) اقتباس های انتقادی ب) فراسوی نقد ج) مقاومت ها و بدیل ها  

برشی از متن

اصطلاح «پست مدرن» در دهه ی گذشته به برچسبی هرچه رایج تر برای درباره زندگی و اندیشه ی دهه های اخیر در پیشرفته ترین جوامع تبدیل شده است. این اصطلاح هم به پدیده هایی در جهان واقعی و هم به یک جنبش فکری معاصر یا بهتر بگوییم به خانواده ای نه چندان خوشبخت از جنبش های فکری اشاره دارد. اما، همان طور که تولستوی می گویند، خانواده های ناساز جالب ترین خانواده ها هستند. اعضای خانواده ی پست مدرن نه فقط نظرات متعارضی بیان می کنند، بلکه به موضوعاتی علاقه مندند که به زحمت همپوشانی دارند؛ موضوعاتی نظیر هنر، وسایل ارتباط جمعی، تاریخ، اقتصاد، سیاست، اخلاق، کیهان شناسی، الهیات، روش شناسی، ادبیات، آموزش و غیره. آرای فلسفی درباره ی خانواده ی پست مدرن عمیقاً تجزیه شده است. در نظر بعضی، پست مدرنیسم مترادف است با آخرین فرار از میراث ملال آور الهیات، متافیزیک، اقتدار گرایی، استعمار، نژاد پرستی و سلطه ی اروپای مدرن. در نظر بعضی دیگر، پست مدرنیسم معرف کوششی است از سوی روشنفکران ناراضی دست چپی برای نابود ساختن تمدن غربی. و در نظر بعضی دیگر برچسبی است بر جمع کودنی از نویسندگان مرموز و مبهم نویسی که در حقیقت از چیزی سخن نمی گویند. هر سه ی این واکنش ها نادرست است. یقیناً واژه ی «پست مدرن»، نظیر هر شعار دیگری که کاربرد گسترده دارد، به چنان انواع گوناگونی از پدیده های فکری، اجتماعی و هنری مرتبط بوده است که می تواندبه عنوان چیزی که به طرزی مایوس کننده مبهم و پوچ است، مورد استهزاء قرار گیرد. این فقط نشان دهنده ی آن است که جست و جوی معنایی واحد و ماهوی که قابل اطلاق به همه ی مصادیق این اصطلاح باشد نادرست است. همان طور که یک الهام دهنده ی پست مدرنیسم ممکن است بگوید، اعضای قبیله ی پست مدرن نیز، مثل اعضای یک خانواده، به شیوه ی همپوشانی به یکدیگر شباهت دارند؛ یعنی چشم دو اعضای خانواده ممکن است یک رنگ باشد و یکی از این ها ممکن است گوشی شبیه سومی داشته باشد و این سومی ممکن است رنگ مویش با چهارمی یکی باشد و الی آخر. مهم تر از کشف اشتراک ماهوی، تشخیص و تصدیق این مطلب است که در جهان تحولات جدیدی وجود دارد که شایسته ی بررسی اند، و بر بعضی از آن ها برچسب «پست مدرن» خورده است، و بعضی آثار بسیار مهم و برانگیزاننده ی پرسش های عمیق وجود دارد که به وسیله ی کسانی نگارش یافته است که «پست مدرنیست» خوانده می شوند.

• نویسنده: لارنس کهون
• ویراستار فارسی: عبدالکریم رشیدیان
• انتشارات: نی