کتاب از شما چه پنهان - احمد طالبی نژاد

کتاب ازشما چه پنهان اثر احمد طالبی نژاد توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

این کتاب، خاطرات نویسنده از دوران کودکی و نوجوانی، و اتفاق هایی که او را به تدریج به سمت هنرِ سینما سوق داده است، می باشد.  درآغاز می گوید: «همیشه به خواندن سر گذشت آدم ها علاقه مند بودم»، به همین دلیل در سن بازنشستگی تصمیم می گیرد که همه ی تجربه های حرفه ای خود را بنویسد تا شاید به درد علاقمندان این حرفه بخورد. روایت را از زمان نوجوانی خود شروع می کند. برای اولین بار مجله‌ای در زمینه‌ی سینما به دستش می افتد که از وسط پاره شده بود، اما با هر زحمتی توانسته بود از نصفه‌ی آن مجله، مطالبی را بخواند و درک کند و همین مطالب ناقص  در صفحه های پاره شده، عشق به این حرفه را دردل او انداخت. بعدها، رفت و آمدش به تهران و دیدن  فیلم در سالن سینما او را ترغیب کرد تا برای همیشه به تهران بیاید. او از دایی‌اش که درتهران مغازه داشت می‌گوید و این که چطور  به بهانه شاگردی  در مغازه‌ی دایی، از پدر اجازه گرفته بود تا در تهران، هم کار کند و هم درس بخواند. وقتی روزهای جمعه مغازه  تعطیل می شد، فرصت داشت که به سینما برود . دیدن فیلم یکی از دغدغه هایش بود و آنقدر در این کار افراط کرده که دایی معترض شده و به او گفته بود: «مگه بابات سینما برو بوده یا مادرت‌؟». آشنا شدن با فیلم های خارجی و شناختن هنرپیشه ها او را مجذوب و عاشق  یک هنرپیشه  خارجی می کند که باعث شد فیلم های آن بازیگر را ده‌ها بار ببیند. بعدها که بزرگتر می شود، خواننده دائمی مجلات و کتاب های سینمایی شده و به دنبال یکسری اتفاق های سیاسی، جذب عرصه سیاست می شود اما خیلی زود از سیاست دوری می‌کند  و دوباره به مجله‌ی «سینما» رو می آورد و مشتری  دائمی آن می‌شود. کم کم به نقد و تجزیه تحلیل فیلم پرداخته و آشنایی با فیلم سازان و اهالی این هنر، او را برای همیشه وارد این عرصه می کند و تمام زوایای مثبت و منفی تجربیات خود را در این حوزه به رشته تحریر در می آورد.

برشی از متن کتاب

همزمان با آماده شدن فیلم من بن لادن نیستم دو فیلم نامه‌ی دیگر با گرایش کودک و نوجوان آماده کردم. یکی به نام بچه های خاک که در واقع از نوع فیلم های « خاک و خلی » و جشنواره پسند بود و حوادث آن در یک منطقه‌ی حاشیه‌ی کویری یعنی ولایت خودمان اتفاق می افتاد. این فیلم نامه ای‌ست که در شورای بررسی فیلم نامه های مجمع سینمای کودک و نوجوان متشکل از مرضیه برومند، وحید نیکخواه آزاد، فرشته طائر پور، کامبوزیا پرتوی...با درجه ی کیفی ممتاز تصویب و برای خرید به بنیاد فارابی معرفی شد.آن زمان طبق توافقی بین مجمع و بنیاد، قرار بود فیلم نامه های مصوب به قیمت یک و نیم میلیون  تومان خریداری و در اولویت ساخت قرار بگیرد. نوبت به فیلم نامه‌ی من که رسید مدیر عامل وقت بنیاد - محمد مهدی عسگر پور - گفته بود این فیلم نامه پر مخاطب نیست و نصف مبلغ توافق شده به آن تعلق می‌گیرد. چاره‌ای نبود. برای سفر به هند که داستانش ذکر شد، به پول احتیاج داشتم و می ترسیدم همین را هم از دست بدهم. از پولش که بگذریم، نمی دانم چه طلسمی در کار این فیلم نامه بد اقبال افتاد که به سرانجام نرسید. فیلم نامه را هر که خواند تعریف و تمجید کرد، اما کسی زیر بار تولیدش نرفت. چون تصمیم من برای ساخت این فیلم نامه که داستانش طی یک پروسه‌ی ده ساله در ذهنم شکل گرفته بود،همزمان شد با تغییر ماهیت سینمای ایران و هجوم فیلم های معروف به « دختر و پسری» یا به تعبیر ما مطبوعاتی ها فیلم های زرد. بنا براین نمی شد از بخش خصوصی انتظار داشت در تولید چنین فیلمی سرمایه گذاری کند. تا این که روزی از بنیاد سینمایی فارابی تماس گرفتند  و پرسیدند چرا فیلم را نمی سازم؟ گفتم تهیه کننده ندارم. گفتند یکی را پیشنهاد می کنند. پرسیدم چه کسی را ؟ گفتند روح الله برادری. شنیده بودم که روح الله برادری شده است تهیه کننده و البته تعجبی هم نکرده بودم. خیلی ها ی دیگر از جنس او به مدد روابط پشت پرده به مقام های  بالاتر از تهیه کنندگی رسیده بودند. روح الله برادری را از اوایل انقلاب و دوران تائتر می‌شناختم. از دوران بازی در نمایشی به نام میراب که برادری  هم در امور تدارکات آن کار می کرد و البته گاهی هم به جای بازیگرانی که غیبت داشتند، بازی می کرد. پس از آن نمایش ارتباط ما تقریبا قطع شده بود. هر چند سال یک بار در جایی همدیگر را می دیدیم  و سلام و علیکی هم می کردیم. او بعد ها وارد حوزه ی هنری شد و با حمایت محمد علی زم ، مدیر حوزه ، مثل چند نفر دیگر از کارکنان آن جا خیلی زود مراحل ترقی را پیمود. به هرحال او تهیه کننده شد و اتفاقا تهیه کننده فیلم های غیر متعارفی از جمله سیمای زنی در دور دست ساخته ی علی مصفا. هر چند سر مایه ی آن فیلم توسط ایرج جمشیدی یکی از روزنامه نگاران قدیمی که دوست خانوادگی علی مصفاست، تامین شده است. به هر حال پیدا کردن تهیه کننده‌ای که از پیش می شناختم برای من شانس بزرگی بود.

فهرست

• پیش گفتار
• حدیث غم بار آرزوهای ما
• فصل اول /از کی شروع شد
• فصل دوم/ عاشق شدن
• فصل سوم /فقط عشق کافی نیست
• فصل چهارم/ سیاست و چند چیز دیگر
• فصل پنجم/ دوزخ، برزخ، بهشت
• فصل ششم/که عشق آسان نمود اول
• فصل هفتم/ و دیگران
• فصل هشتم/ در پی استقلال
• فصل نهم/ خرافات
• فصل دهم/پایان همان آغاز است
• فصل یازدهم/زندگی و دیگر هیچ
• فصل دوازدهم/ ناگهان چه زود دیر شد
• فصل سیزدهم/عشق پیری
• ضمیمه/ اولین نوشته ها
• پی نوشت
• تصاویر

(خاطرات مطبوعاتی و سینمایی) نویسنده: احمد طالبی نژاد ناشر: چشمه