کتاب از دریچه ماه - فریدون مشیری

کتاب از دریچه ماه نوشته فریدون مشیری در نشر چشمه به چاپ رسیده است.

از دریچه ماه از مجموعه شعر های فریدون مشیری، شاعر معروف ایرانی است که پس از مرگ او توسط فرزندانش بهار و بابک مشیری منتشر شده است. این کتاب شامل 66 شعر است و در سال 1384 برای اولین بار به چاپ رسیده است. شاعر در این کتاب، مانند سایر آثار خود از آرایه های ادبی چون تشبیه، مراعات النظیر، صور خیال، استعاره، اغراق و ابهام و ایجاز و اطناب استفاده کرده است. مشیری در عین این که شاعری استعاره گراست، شاعری مردمی، مهربان و خوش قلب است و این مهربانی مردمی بودن در اشعارش نمایان است. شعر های او، پر از لحظه های عاشقانه و عاطفه های مردمی است. به علاوه شعر های این کتاب همانند دیگر اشعار مشیری، از ساده نویسی و دوری از کلمات عربی و سنگین بهره می برد. شاعر در نهایت سادگی و با زبانی پاک و مودبانه می نویسد. در این کتاب شاعر با وجود تغییرات اجتماعی و تاریخی که در ایران به وقوع پیوست به شعر نیمایی پرداخته است و با همراهی شاعران آن دوره چون شاملو، ابتهاج، رحمانی،نادرپور و … این سبک شعر را شکوفا کردند. او در این کتاب با شعری در مدح و ستایش پدر و مادر این چنین گفته است:

“من که امروز، در باغ گیتی؛ چون درختی همه برگ و بارم

رنجهای گران پدر را، با کدامین زبان پاس دارم؟!

سر به پای پدر می گذارم

جان به راه پدر می سپارم

یاد جان سوختنهای مادر، لحظه ای از وجودم جدا نیست

پیش پایش چه ریزم؟ که جان را، قدر یک موی مادر بها نیست

او خدا نیست، اما وفایش

کمتر از لطف و مهر خدا نیست…”

برشی از متن کتاب

مرگ نرگس غروبی غم فزا پژمرد نرگس سحر با آه و حسرت مرد نرگس گریبان پاره گلهای بهاری همه گشتند گرم سوگواری به مرگش لاله ها ماتم گرفتند همه بر سینه داغ غم گرفتند کنار جویباران سوگواران سر اشک از دیده باران، همچو باران ز آب جو برای اشکباری تقاضای کمک کردند و یاری سرشکی تازه از جو وام کردند درون خسته را آرام کردند ز اشک جویبار و زارزارش هواید بود درد هجر بارش به گلها گفت با آهی جگر سوز که در هجران آن یار دل افروز اگر هم سنگ دریا اشکبارم سرشک از دل نمی شوید غبارم به او گفتند گلها راست گویی زبان تو زبان ماست گویی که با آن لطف و زیبایی که او داشت شکیب از کس نباید آرزو داشت ز گلها جویبار آشفته پرسید: کدام لطف و زیبایی چه گفتید؟ مگر نرگس بدین حد دلربا بود؟ یقین زیبا به چشمان شما بود! همه حیرت از این بیداد کردند ز حسن روی نرگس یاد کردند که لطف آن جمال آسمانی تو باید بهتر از هر کس بدانی تو ای آینه دار چهره دوست سراپایت گواه جلوه دوست تو چون آیینه رویت می درخشید جمال خویش، نرگس در تو می دید به گلها گفت: ای یاران جانی دریغ از آن جمال آسمانی که نرگس را که راحت بخش جان بود اگر من می پرستیدم از آن بود که من در چشم آن یار دلارا همی دیدم جمال خویشتن را! رستگاری از تو می پرسم، ای اهورا ــ می توان در جهان جاودان زیست؟ « می رسد پاسخ از آسمان:» - هر که را نام نیکو بماند، جاودانی است از تو میپرسم، ای اهورا ــ تا به دست آورم نام نیکو بهترین کار در این جهان چیست؟ « می رسد پاسخ از آسمان:» - دل به فرمان یزدان سپردن مشعل پر فروغ خرد را سوی جانهای تاریک بردن از تو می پرسم، ای اهورا ــ چیست سرمایه رستگاری؟ « می رسد پاسخ از آسمان:» - دل به مهر پدر آشنا کن دین خود را به مادر ادا کن ای پدر، ای گرانمایه مادر جان فدای صفای شما باد با شما از سر و زر چه گویم هستی من فدای شما باد! با شما، صحبت از «من» خطا رفت من که باشم؟ بقای شما باد!

فهرست

مقدمه  دماوند  ببند پنجره را  گل و گلوله  سیمرغ و تهمتن  تا دریا  جامه دران  پرچم ظفر  ای خوش ترین ترانه  دریغ  مژدگانی اندوه  پیوند با جهان هستی  در جستجوی عدالت  شراب ارغوانی  زنده اند  داستان امام خواجه به نیشابور  پیوند جان  کوهیاران  شیران و کبوتران  زبان آتش و آهن  قهقهه  مرگ نرگس  آفرین  رستگاری  تا قله با صلیب  در دوزخ زمانه  هرگز نمی پرسم  سرنوشت  آواز خورشید  تبسم نوروز  درد فراق  نسیم رهایی  با امواج  پوزش  آتش  دلداری  نوید های امید  بغض خاموشی  از دریچه ماه  شادی دوست  آزاده  قدرت اهریمنی  بوم  پیمان  از ازل تا ابد  پرتو تابان  پیچک  البرز  با خون شعرهایم  دریاچه قو  بانوی رویاهای من  آشتی! آشتی!  اقیانوس غم  این نیز بگذرد!  دستهایش  دیگر نیست  کوهک  بر بالین خرمشهر  شکرانه رهایی و پرواز  در آسیاب جهان  برگ های سوخته  پرواز و فرود  گریه خاموش  بهار سرخ  شب آخر  زنده با آرزو

نویسنده

شاعر پر آوازه ایرانی، متولد 30 ام شهریور 1305 در تهران است. او از خانواده ای اهل شعر و ادب است که شاعرانی نیز پیش از وی داشته اند. مشیری برخلاف علاقه اش، در سن 18 سالگی وارد وزارت پست، تلگراف و تلفن شد و به همین علت که شاغل بود، تحصیل در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران را نیمه کاره رها کرد. او باتوجه به شغلش به سمت مطبوعات و مجلات تمایل پیدا کرد و با وجود علاقه اش به شعر، مسئول صفحه شعر و ادب در چند مجله شد. اولین مجموعه شعر او، تشنه طوفان نام دارد که در سال 1334 به چاپ رسیده است.

شاعر: فریدون مشیری انتشارات: چشمه