کتاب اخگر پردیس - ماری رنولت

کتاب اخگر پردیس اثر ماری رنولت با ترجمه ی سهیل سمی توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده است.

کتاب "اخگر پردیس" رمانی پر فراز و نشیب با مضمون زندگی نامه ی "اسکندر"، شخصیت بزرگ و تاثیرگذار تاریخی می باشد و روایت متفاوت و پرکششی را از او برای مخاطب تشریح می کند. این رمان، به سه بخش کلی تقسیم بندی می شود؛ بخش اول، درباره ی دوران کودکی اسکندر، بخش دوم، درباره ی سنین نوجوانی او و قسمت پایانی نیز، به زمان جوانی و بیست سالگی و نشستن اسکندر بر تخت و تاج حکومتی پدرش "شاه فیلیپ". داستان از پنج سالگی اسکندر آغاز می گردد؛ زمانی که او کودکی پر انرژی و دوست داشتنی است. مطابق قوانین قصر، او و خواهر خردسالش، "کلئوپاترا"، در اتاقی مجزا از اتاق والدین شان، شاه فیلیپ و "ملکه المپیاس" در کنار پرستاران اختصاصی خود، نگهداری شده و پرورش می یابند. المپیاس، زنی اصیل از تبار یونانیان می باشد که معتقد است مارهایی قهوه ای رنگ با شکمی خاکستری، همواره از او و جانش محافظت می کنند؛ مارهایی که فیلیپ از آن ها متنفر بوده و حضورشان این پادشاه بزرگ را رنجیده خاطر می کند. اسکندر هیچ احساسی به پدرش نداشته و به شدت از او می ترسد. همین موضوع ماجراهایی خواندنی را خلق کرده و خواننده را تا پایان با خود همراه می سازد.

برشی از متن کتاب

پسرک با پیچش مار به دور کمرش بیدار شد. یک لحظه ترس به جانش ریخت. در خواب نفسش تنگ شده، و کابوس دیده بود. اما به محض بیدار شدن، دلیلش را دریافت. دو دستش را در چنبره مار فرو برد. مار تکانی خورد، حلقه تنگش محکم تر شد و بالا خزید. پسرک صدای رقص خوفناک نیش را می شنید. بر فانوس قدیمی اتاق پسرانی را نقش کرده بودند مشغول حلقه بازی و تماشای جنگ خروس ها. فانوس آرام می سوخت. نور میرای شفق دیگر مرده بود. حال نور سرد و درخشان ماه از پنجره بلند بر روی مرمر زرد کف اتاق لایه ای آبی رنگ پاشیده بود. پتویش را کنار زد تا مار را ببیند و مطمئن شود که همان مار خانگی است. مادرش گفته بود که مارهای خط و خال دار خطرناکند و هرگز نباید آزارشان داد. اما خطری در کار نبود. همان مار قهوه ای رنگ بود با شکم خاکستری و تنی چون مینای درخشان. یک سال پیش وقتی چهار سالش تمام شد، تختی به او دادند که سه متر طول داشت، اما پایه های آن را کوتاه ساخته بودند تا وقتی از روی تخت می افتد آسیب نبیند. برای همین مار می توانست راحت و سریع به روی تخت بخزد. همه خواب بودند، خواهرش، کلئوپاترا، در گهواره اش کنار پرستار اسپارتی خوابیده بود و نزدیک تر، در تخت زیباتری از چوب کنده کاری شده گلابی، هلنایک، پرستار خودش، خفته بود. به احتمال زیاد نیمه شب بود، اما هنوز صدای مردانی که در تالار آواز می خواندند، شنیده می شد. صدای شان بلند بود و ناموزون و در انتهای هر جمله محو و گنگ می شد. او دلیلش را می دانست. مار یک راز بود. تنهایی اش در دل تاریکی رازورزانه بود. حتی لنایک هم که آن قدر نزدیک بود صدای احوالپرسی خاموش آن دو را نشنیده بود. بی حال و هوش خوابیده بود و خرناس می کشید. به خاطر تشبیه صدای مار به اره سنگ تراشان سیلی خورده بود. لنایک پرستاری معمولی نبود، بانویی بود از سلاله سلطنتی و روزی دو بار به او یادآوری می کرد که به کم تر از اویی خدمت نمی کند. صدای خرخر و آوازی که در دوردست خوانده می شد سرشار از حس تنهایی بود. تنها موجودات بیدار اتاق، او و مار بودند. محافظی هم در راهرو قدم می زد و صدای قلاب های زره فلزی اش از پشت در شنیده می شد. پسرک به پهلو دراز کشید، مار را نوازش کرد و نیرویی را که از انگشتانش به پوست برهنه اش انتقال یافت حس کرد. مار سر پهنش را روی قلب او گذاشته، پنداری به ضربانش گوش سپرده بود. پوست سرد مار از بدنش گرما می گرفت و کرخ می شد. داشت به خواب می رفت و چه بسا که تا خود صبح نیز می خفت. اگر لنایک می فهمید، چه می گفت؟ پسرک خنده اش را فرو خورد، مبادا مار به لرزه درافتد و پس خیزد. تا آن زمان ندیده بود که مار از اتاق مادرش تا این حد دور شود. گوش تیز کرد تا شاید صدای ندیمه ای را که مادرش پی مار فرستاده بود بشنود. نام مار گلاوکس بود. اما فقط صدای دو مرد را که در تالار بر سر هم فریاد می کشیدند شنید و اندکی بعد صدای فریاد رساتر پدرش را. صدای فریاد دو مرد دیگر خاموش شد. مادرش را با آن شنل پشمی سفید و حاشیه زرد که بعد از حمام به تن می کرد و موهای پریشان و چراغی که از پس دستانش می درخشید در ذهن مجسم کرد؛ زیر لب زمزمه می کرد: «گلاوکس!» گاهی نیز با نی استخوانی اش آهنگ مخصوص مار را می نواخت. زن ها همه جا را می گشتند، میان شانه دان ها و رنگدان ها و صندوق های برنزی...

(سرگذشت واقعی اسکندر از کودکی تا پادشاهی) نویسنده: ماری رنولت مترجم: سهیل سمی انتشارات: ققنوس