کتاب آیین نگارش و ویرایش | صافی

درباره کتاب آئین نگارش و ویرایش

نویسندگی به معنای فن بیان، مقصود و ارایه اندیشه در قالب کلمات و جملاتی که به نحو کامل و جامع  مقاصد نویسنده را به خواننده منتقل کند، می باشد؛ در سطحی بالا، مستلزم دارابودن استعداد ویژه و سال ها کوشش، تحقیق، مطالعه و بسیار نوشتن است و اساس آن متکی بر ذوق، خیال، احساس، آفرینش و بسیار خواندن است. در معنی خاص شامل کسی می شود که به هنر نوشتن آراسته می شود و قدرت پروردن مطالب گوناگون و معانی دقیق و باریک را با بیان شیوا و رسا دارد. در فن نگارش، موضوع سخن، شیوه ی بیان و پرورش آن، آرایش و پیرایش آن، حدود و تعدادش، پایان کار و نتیجه گیری از آن در اختیار نویسنده است. نوشته  از ابعاد و ارکانی مختلف تدوین می یابد که بیانگر و مشخص کننده ی شخصیت هر فرد است. نوشتن امری اجتماعی است و یکی از ابزار ارتباط با دیگران و از مهم ترین راه هایی است که به یاری آن، اندیشه ها، احساسات و عواطف، افکار و عقاید و آگاهی ها به جوامع بشری منتقل می شود. انگیزه همه نوشته ها که از رمزها و نشانه های سمعی کلام برخوردارند، انتقال آگاهی هاست و گروه کثیری از مردم را مخاطب قرار می دهد.

کتاب آئین نگارش و ویرایش اثر دکتر قاسم صافی دارای نوزده بخش می باشد: 1- کلیاتی درباره نوشتن 2- یادداشت برداری و خلاصه نویسی 3- گزارش نویسی 4- مقاله نویسی 5- آیین استناد و سندآوری 6- نقد علمی و ادبی و شیوه های سخن آرایی 7- ویرایش متنهای علمی، ادبی و اداری 8- قواعد کلی دردستور زبان، شیوه کتابت و نشانه گذاری 9- نشر و اشاعه یافته های علمی 10- سمینار و همایش علمی  11-کلیات روش علمی در تصحیح و نقد متون 12- ضوابط و معیار نگارش مدخل در دانشنامه ها و دایره المعارف ها  13- نامه نگاری و آیین نگارش های اداری  14- طنز نویسی 15- سفرنامه نویسی 16- نگارش تاریخ شفاهی و وقایع نگاری 17- داستان نویسی 18- نمایشنامه نویسی و فیلمنامه نویسی 19-کتابشناسی آیین نگارش و ویرایش

برشی از متن کتاب

فصل اول: کلیاتی درباره نوشتن امروزه اهمیت فن نویسندگی بر کسی پوشیده نیست. همه می دانند که روابط اجتماعیِ مردم در یک سرزمین به صورتی درآمده است که بیان مقصود به وسیله نوشتن برای همگی کاری عادی و لازم به شمار می رود. فصل دوم: یادداشت برداری و خلاصه نویسی یادداشت برداری عبارت است از جمع آوری و نوشتن مطالب از نتیجه سخنرانی ها، کنفرانس ها، بحث های کلاسی، مکالمه ها، تفکر عادی و یا خواندن منابع مکتوب، به گونه ای که در آینده به آسانی در دسترس قرار گیرند. فصل سوم: گزارش نویسی گزارش نوشته ای است که نویسنده آن، آگاهی های لازم را از فعالیت ها یا بررسی های خود درباره ی موضوع های گوناگون به اطلاع فرد یا گروهی یا همه مردم می رساند و در واقع بیان نتیجه و خلاصه تحقیق و مطالعه و مشاهده نویسنده به دیگران است که مایلند و یا باید از آن گزارش آگاه شوند. فصل چهارم: مقاله نویسی مقاله، نوشته ای است که دریافت ها یا نظریات نویسنده را با استناد به تحقیقات، آزمایشات یا عقاید شخصی او در موضوع یا موردی خاص به صورت تحلیلی یا تحقیقی یا انتقادی و جز آن، به خوانندگان منتقل می کند. فصل پنجم: آیین استناد و سندآوری آن چه در انواع نوشته به ویژه در مقاله های تحقیقی اهمیت بسیار دارد حفظ امانت است. نویسنده باید هر چه را که از منابع گوناگون گرفته است با ذکر نشانی کامل خواننده باز نماید و آن چه را به عین نقل می کند داخل برجسته نما (گیومه) بگذارد. فصل ششم: نقد علمی و ادبی و شیوه های سخن آرایی نقد در لغت به معنی تشخیص زر خالص از ناخالص است و در اصطلاح ادب عبارت است از بررسی و تعیین ارزش آثار ادبی. در مفهوم کلی شامل همه گونه آثار علمی، فنی، هنری، تاریخی و فلسفی و غیره می باشد. فصل هفتم: ویرایش متن های علمی، ادبی و اداری چگونگی گزینش واژه ها و ساختن ترکیبات کلامی و معانی برای بیان مقصود گوینده یا نویسنده - که موضوع و هدف او را به درستی و به سرعت و هنرمندانه- برساند، موضوع آیین نگارش است و چک و اصلاح متن های نوشته شده مطابق قواعد دستوری و قواعد نشانه گذاری و شیوه صحیح رسم الخط، وگزینش مطلوب ترین واژه ها و ترکیبات به مقصود نویسنده، موضوع ویرایش است که خود جزء هنر نویسندگی به شمار می رود. فصل هشتم: قواعد کلی در دستور زبان، شیوه کتابت و نشانه گذاری دستور زبان فارسی، درست گفتن و درست نوشتن را می آموزاند و بیان و نگارش نویسنده را از خطا و نادرستی دور می کند. از این رو، فراگرفتن قاعده های آن برای هر کس در هر رشته و فنی که هست ضرورت دارد. فصل نهم: نشر و اشاعه یافته های علمی یافته های علمی باید با اسلوب معین که ترتیب آن در این کتاب ذکر شده نوشته شود و در یک مجله ی معتبر علمی و یا به صورت یک اثر مستقل به چاپ رسد که به مخزن علوم جهانی متصل شود و در این صورت به اشکال گوناگون مورد مصرف قرار گیرد. فصل دهم: سمینار و همایش علمی همایش، به جلساتی اطلاق می شود که برای بحث وتبادل نظر و ایراد خطابه در موضوعی معین منعقد می شود و به طور معمول با واژه هایی از قبیل کنفرانس، کنگره، سمینار سمپوزیوم، گردهمایی و مجمع هم اندیشی و غیره برای تبادل اندیشه در موضوعی قابل بحث و با برنامه زمان بندی شده، برگزار می گردد.

فهرست

1-کلیاتی درباره نوشتن فن نویسندگی راهنمای پروردن مطالب
2-یادداشت برداری و خلاصه نویسی یادداشت برداری انواع یادداشت خلاصه نویسی
3-گزارش نویسی معانی و مفاهیم شیوه تهیه گزارش
4-مقاله نویسی ویژگی های نویسنده طرز تهیه مقاله خوب
5-آیین استناد و سندآوری اهمیت موضوع ترتیب ذکر ماخذ و منابع
6-نقد علمی و ادبی و شیوه های سخن آرایی نقد علمی و ادبی دانستنیهای دیگر انتقاد درست شیوه های سخن آرایی
7-ویرایش متنهای علمی، ادبی و اداری مقدمه هنر ویراستاری ویرایش فنی و محتوایی فهرستی از کارهای ویراستار چند نمونه از سوءکاربرد عبارات و جمله ها نمونه هایی دیگر
8-قواعد کلی دردستور زبان، شیوه کتابت و نشانه گذاری نکات ضروری در کاربرد درست واژه ها راهنمای املای بعضی از واژه ها نشانه گذاری و علایم ویرایشی
9-نشر و اشاعه یافته های علمی
10-سمینار و همایش علمی مهارت های ایراد سخنرانی ساختار مدیریت سمینار و همایش تدوین چکیده مقالات همایش شیوه تدوین مقاله و شرایط پذیرش آن در همایش ها
11-کلیات روش علمی در تصحیح و نقد متون تعلیقات(افزوده ها) پاورقیها
12-ضوابط و معیار نگارش مدخل در دانشنامه ها و دایره المعارف ها
13-نامه نگاری و آیین نگارش های اداری
14-طنز نویسی شیوه بیان طنز
15-سفرنامه نویسی انواع سفرنامه نوشتن سفرنامه
16-نگارش تاریخ شفاهی و وقایع نگاری
17-داستان نویسی موضوع و عناصر داستان مقام داستان رمان نویسی
18-نمایشنامه نویسی و فیلمنامه نویسی فیلمنامه یا سناریو
19-کتابشناسی آیین نگارش و ویرایش