کتاب آمبر براون اسباب کشی می کند (آمبر بروان 11)

کتاب آمبر براون اسباب کشی می کند جلد یازدهم مجموعه ی آمبربراون نوشته ی بروس کاویل و الیزابت لوی توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

این کتاب، داستان اتفاقات و ماجراهای زندگی " آمبر " دختر شلخته، باهوش و شیطونی را روایت می کند که قدرت تفکر و خلاقیت بالایی دارد. او معمولا به خاطر اسمش مورد تمسخر بچه های مدرسه  قرار می گیرد، چون هم نام و نام خانوادگی اش در زبان انگلیسی،  دو رنگ نزدیک به هم است  و به همین دلیل به او می گویند " مداد شمعی " اما این اصلا برای او ناراحت کننده نیست. تنها مشکل جدی آمبر در زندگی اش جدا شدن پدر و مادرش می باشد. او و عروسک بامزه اش " گوریل " و بهترین دوست صمیمی اش " جاستین " همیشه با هم بازی می کنند و در کنار هم وقت می گذرانند. تنها چیزی که در این روز ها باعث می شود آمبر کمتر به رفتارهای آزار دهنده ی مادرش و سختی های دوری پدرش فکر کند، وقت گذراندان با جاستین و گوریل می باشد. حالا ام مامان بعد مراسم عروسی با " مَکس " کلی جعبه خالی به خانه آورده و می گوید باید پُرشان کنیم و از این خانه برویم یعنی اسباب کشی کنیم. ولی این خانه جایی بود که آمبر از اول در آن جا بزرگ شده است. حالا بعد جدایی و ازدواج دوباره مامان می خواهند از آن جا بروند. این ناراحت کننده ترین و سخت ترین کار ممکن برای آمبر است.  ناراحت کننده چون این جا خانه خاطراتش است و سخت، چون که شلخته تر از آمبر پیدا نمی شود که بتواند اتاق را جمع کند. حالا ام وسط اتاق نشسته و به جعبه ها نگاه می کند. تازه این اول ماجرا است آمبر دیگر از این زندگی خسته شده و در مدرسه هم تکالیفش را انجام نمی دهد و امتحاناتش را اصلا خوب نداده. خانم " هالت "، معلمش برای پدر و مامان یادداشتی می فرستد و آن ها را به مدرسه دعوت می کند و...

 

برشی از متن کتاب

من، آمبربراون، در دفتر مدیر نشسته ام. با مادرم. پدرم. مَکس... و خانم هالت. هیچ کدام از ما خوشحال نیستیم. خانم هالت این جلسه را گذاشته چون من در امتحان های ایالتی نمره های خیلی خوبی نگرفته ام. این چیزی بود که خانم هالت دو روز پیش بعد از مدرسه بهم گفت. و گفت ایمیلی برای والدینم فرستاده تا برای شرکت در جلسه ای با او و آقای رابینسون به مدرسه بیایند. مثل این که نمره های امتحانی ام به اندازه ی کافی خوب نبودند چون ایمیلش چنین مشکل جدیدی برایم درست کرد. این که چه کسی باید به این جلسه بیاید؟ مکس الان ناپدری رسمی من است. پدر هنوز پدرم است. آن دو تا با هم روابط خوبی ندارند. چون پدر هنوز از ازدواج دوباره ی مامان ناراضی است. از وقتی مکس توی خانه ای زندگی می کند که قبلا خانه ی پدر بوده، اوضاع بدتر هم شده، اگر چه این وضع موقتی است و وقتی اسباب کشی کنیم، درست می شود. با وجود همه ی این ها، مامان احساس کرد باید هر دو در جلسه باشند. مامان گفت: « پدرت هم باید آن جا باشد. تو بیشتر روزهای هفته را با من و مکس می گذرانی، پس باید او هم آن جا باشد. » وقتی می خواست به پدر تلفن بزند و در این باره با او صحبت کند، مرا از اتاق فرستاد بیرون. حتی از طبقه ی بالا هم می توانستم بگویم که گفت و گوی خوشایندی با هم نداشتند. مکس آن قدر نگران است که با خودم فکر می کنم اولین باری است که پایش به دفتر مدیر رسیده. شاید دانش آموز زرنگی بوده، یا شاید هم به خاطر این است که تا الان خودش بچه ای نداشته. مطمئنم بچه ی خیلی زرنگی نبوده. مکس از آقای رابینسون می پرسد: « با این چیز ها که می گویید، یعنی آمبر به کلاس پنجم نمی رود؟ »...

نویسنده: بروس کاویل - الیزابت لِوی ترجمه ی: فرمهر منجزی انتشارات: افق