کتاب آقای هنشاو عزیز - افق

کتاب آقای هنشاو عزیز نوشته ی بورلی کلی یری و ترجمه ی پروین علی پور توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

لی باتس پسر نوجوانی ساکن ایالت کالیفرنیای آمریکاست. پدر باتس راننده ی کامیون  و مادرش در یک رستوران آشپز است. آن ها تا قبل از جدایی پدر و مادرش از یکدیگر در کاروانی سیار زندگی می کردند. اما اکنون باتس و مادرش در خانه ای بسیار کوچک مستاجر هستند. او به خاطر جدایی پدر و مادرش بسیار ناراحت است اما از طرفی هم از این که  بلاخره توانسته اند خانه ای اجاره کنند و از سرگردانی نجات یابند خوشحال است. باتس به تازگی وارد مدرسه ی جدیدی شده و چون پسر کم حرف و گوشه گیری است هیچ دوست جدیدی پیدا نکرده. یک روز معلم از دانش آموزان می خواهد که نامه ای برای نویسنده ی مورد علاقه شان بنویسند. باتس که مدتی قبل کتابی از آقای هنشاو خوانده و بسیار مورد توجه اش قرار گرفته است تصمیم می گیرد برای آقای هنشاو نامه بنویسد. آقای هنشاو هم  نامه ی باتس را بسیار محبت آمیز و مودبانه پاسخ می دهد. باتس نامه نگاریش را با آقای هنشاو ادامه می دهد و هر چند وقت یک بار نامه ای جدید برای او می فرستد. در یکی از نامه های پسرک درباره ی زندگی شخصی آقای هنشاو سوالاتی از او می پرسد. آقای هنشاو در کنار جواب نامه تعدادی سوال درباره ی خصوصیات ظاهری و شخصیتی باتس می پرسد. به این ترتیب رابطه ی دوستی عمیقی بین یک پسر بچه ی معمولی با نویسنده ای بزرگ شکل می گیرد و همین نامه نگاری های به ظاهر ساده موجب تغییرات بزرگی در زندگی باتس می شود.

 

برشی از متن کتاب

آقای هنشاو عزیز: خیلی تعجب کردم که کارت پستال تان از وایومینگ رسید چون فکر می کردم شما در آلاسکا زندگی می کنید. نگران نباشید، منظورتان را فهمیدم؛ شما آن قدر وقت ندارید که به نامه ها جواب بدهید! این از نظر من خیلی خوب است چون خوشحالم که شما در حال نوشتن کتاب و شکستن هیزم برای گرم کردن تان هستید. امروز اتفاق جالبی افتاد. صبح همان طور که داشتم اطراف بوته زار پشت مدرسه قدم می زدم تا ده دقیقه به زنگ شود، چشمم به آقای فرایدلی افتاد که در حال برپا کردن پرچم بود. حتما می دانید که پرچم کالیفرنیا سفید است و یک خرس قهوه ای وسطش است. آقای فرایدلی اول پرچم آمریکا را بست، بعد پرچم کالیفرنیا را زیرش بست. موقعی که پرچم ها را بالا برد تا به نوک میله رسید، دیدم خرس قهوه ای وارونه است و پاهایش رو به هواست! گفتم: «ای، آقای فرایدلی، خرس برعکس شده.» این پاراگراف جدید است چون خانم مارتینز می گوید وقتی شخص دیگری حرف می زند بهتر است از پاراگراف جدید شروع کنیم. به هر حال آقای فرایدلی گفت: «خب، که این طور! حالا می خوای چه جوری درستش کنی؟» پرچم ها را پایین کشیدم، خرس را به طرف اصلی برگرداندم، بعد دوباره دو تا پرچم را بالا بردم. آقای فرایدلی گفت می توانم هر روز کمی زودتر بیایم و در بالا بردن پرچم کمکش کنم ولی خواهش کرد عقبکی راه نروم چون عصبی می شود. بنابراین دیگر مجبور نیستم با قدم های آهسته به مدرسه بروم. راستش خیلی خوشحالم که یک نفر به من توجه کرد. امروز هیچ کس چیزی از ناهارم را ندزدید چون در راه مدرسه ناهارم را خورده بودم. من درام درباره ی چیزی که در کارت پستال نوشته بودید، یعنی تهیه ی یک یادداشت روزانه فکر می کنم. شاید درستش کنم. 13 دسامبر آقای هنشاو عزیز: همان طور که گفتید یک دفترچه یادداشت خریدم. دفترم زرد است با جلد سیمی، رویش نوشتم: یادداشت های روزانه ی لی مارکوس باتس خصوصی ـ دست نزنید حتی شما!!! وقتی شروع به نوشتن کردم، نمی دانستم اولش چه بنویسم «دفتر یادداشت عزیز» ولی به نظرم نامفهوم آمد. بنابراین نوشتم «تکه کاغذ عزیز» که البته باز هم خیلی مفهوم نیست. فکر نمی کنم بتوانم یک یادداشت روزانه داشته باشم. هر چند نمی خواهم باعث زحمت شما شوم، ولی دلم می خواهد بگویید چطوری این کار را بکنم. من که گیج شده ام. خواننده ی گیج شده: لی باتس 21 دسامبر آقای هنشاو عزیز کارت پستال شما با عکس خرس ها به دستم رسید. ممکن است همان کاری را که گفتید انجام بدهم و فرض کنم که دارم به کسی نامه می نویسم. فکر کردم وانمود کنم به پدرم نامه می نویسم، ولی دیدم من که همیشه به او نامه می نویسم و او هرگز جواب نمی دهد. شاید این طور وانمود کنم که دارم به شما نامه می نویسم، چون چون به خاطر جواب دادن به سوال هایتان عادت کرده ام با جمله ی «آقای هنشاو عزیز» شروع کنم. نگران نشوید. یادداشت ها را برای تان نمی فرستم. از توصیه ی شما متشکرم. می دانم که گرفتار هستید.    

نویسنده: بورلی کلی یری مترجم: پروین علی پور انتشارات: افق