loader-img
loader-img-2
کتابانه
کتابانه

کتاب آقای فریدمن کوچک و داستان های دیگر

5 / -
موجود شد خبرم کن
دسته بندی :

کتاب آقای فریدمن کوچک و داستان های دیگر

در داستان "لطف"، چهار دوست صمیمی و قدیمی معرفی می گردد که یکی از آن ها به عنوان راوی، حکایت های رابطه ی دوستانه شان را برای مخاطب شرح می دهد. این چهار نفر متشکل از راوی، "میزنبرگ" مردی با اندامی ریز و موهایی قهوای رنگ و مجعد، "لابه" جوانی شاداب و بلوند و اقتصاد دان و هم چنین "دکتر زلتن"، مردی سی ساله بزرگ تر از سایر افراد، هستند. در ابتدای قصه، همه ی دوستان، در آتلیه ی میزنبرگ گرد هم آمده و به صرف شام و صحبت با یک دیگر می پردازند. مطابق معمول، "لابه" که مدعی حقوق زنان و برابری آن ها با مردان است، سر صحبت را باز کرده و با بر زبان آوردن عقاید و نظرات خود در این زمینه، بحث و مجادله با دوستان خود را آغاز می نماید؛ با وارد شدن "زلتن " به بحث مورد نظر، مکالماتی ویژه بین آن ها رد و بدل شده و خواننده را نیز با خود همراه می کند.

برشی از متن کتاب

لطف ما چهار نفر بار دیگر با هم تنها بودیم. میزنبرگ ریزه میزه این بار میزبان بود. شام خوردن در اتلیه اش، جذابیت ویژه ای داشت. فضای بسیار غربیی بود. به سبکی منحصر به خود ساخته و پرداخته شده؛ با ذوق هنرمندانه ای غریب. گلدان هایی ایتالیایی و ژاپنی، خنجره و کمدهای اسپانیایی، چترهای چینی و ماندولین ایتالیایی، شاخ های حیوانات از افریقا و مجسمه های کوچک عتیقه. مجسمه های کوچکی به سبک روکوکو و مریم های رنگ و رو پریده ی مقدس، میز مسی قدیمی و نقاشی های خود میزنبرگ. همه ی این ها در سراسر فضاها روی میزها و کنسول ها و دیوارها و قفسه ها چیده شده بود و باقی مانده، کف آتلیه که با فرش ایرانی و پارچه های رنگ و رو رفته ی ابریشمی پوشیده شده بود، کنار هم به شکلی چیده شده بود که تمام توجه ها را به خود جلب می کرد. ما چهارتا، یعنی میزنبرگ ریزه میزه، با موی قهوه ای فرفری و پر جنب و جوش، لابه، جوانی شاداب و بلند، اقتصاددانی ایده آلیست که هر جا می رفت و می ایستاد، درباره ی آزادی و برابری حقوق زنان کنفرانس می داد. دکتر زلتن و من - ما چهار تا در وسط آتلیه روی اجسام مختلفی به نام صندلی نشسته بودیم و در اطراف مان کارهای چوبی سنگین به رنگ ماهاگونی قرار داشت. در مورد غذای مطبوعی که میزبان خوش ذوق مان برای مان تهیه دیده بود، گفت و گو می کردیم. بیش تر از آن درمورد اشربه ی گوناگونی که میزنبرگ بار دیگر مهیا ساخته بود. دکتر روی یک صندلی بزرگ منبت کاری کلیسیایی نشسته بود که از روی آن مرتب به شکلی آشکار مسخره بازی از خود در می آورد. او طنزپرداز جمع ما بود. در همه ی ادا و اصول هایی که در می آورد، تجربه ی زیاد و بی توجهی اش به دنیا مشهود بود. در جمع ما از همه مسن تر هم بود. بله، سی سال را شیرین پشت سر گذاشته بود. تازه بیش تر از همه ی ما هم زندگی کرده بود. میزنبرگ می گفت: «پا به سن گذاشته ی با مزه ای است.» در دکتر کم تر می شد حالت «پا به سن گذاشتگی» مشاهده کرد. چشم هایش برق ویژه ی خودش را داشت و موهای کوتاه سیاه اش در فرق سر، کمی ریخته بود. چهره اش که به ریشی نوک تیز خم می شد، از بینی تا گوشه های دهان حالتی طنز گونه داشت که می توانست گه گاه، حتی بسیار تشدید شود. هنگام خوردن پنیر باز هم غرق در «بحثی عمیق» شده بودیم. زلتن با ریشخند تحقیرآمیز، این نام را بر ان نهاده بود. مردی که به گفته ی خودش، از مدت ها پیش به این فلسفه دست پیدا کرده بود: مسئولیت های محوله را آن بالا بالاهاف در سرش با بصیرت کم تری حلاجی کند. بی پرسش و دغدغه ی خاطر، این پایین از زندگی زمینی لذت ببرد و شانه هایش را بالا بیندازد و بپرسد: «این جوری بهتر نیست؟» اما لابه که زیرکانه از طرق مختلف بالاخره به مسیر اصلی افتاده بود، باز هم کاملا از خود بی خود شده...


توماس مان

سایر آثار نویسنده

مشاهده بیشتر

ثبت دیدگاه


دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "کتاب آقای فریدمن کوچک و داستان های دیگر" می نویسد

آخرین بازدید های شما

۷ روز ضمانت بازگشت وجه ۷ روز ضمانت بازگشت وجه
ضمانت اصالت کالا ضمانت اصالت کالا
۷ روز هفته ۲۴ ساعته ۷ روز هفته ۲۴ ساعته
امکان پرداخت در محل امکان پرداخت در محل
امکان تحویل در محل امکان تحویل در محل