کتاب آستریکس در بازی های المپیک

کتاب آستریکس در بازی های المپیک نوشته ی رنه گوسینی، تصویرگری  آلبرت اودرزو و ترجمه ی دکتر فریبرز افروزی توسط انتشارات سامر به چاپ رسیده است.

این کتاب به صورت " کمیک استریپ " نوشته شده است. داستان مصور یا " کُمیک‌استریپ " به مجموعه ای از نقاشی های دنباله دار در باره ی یک موضوع خاص گفته می شود که معمولا دو نفر نویسنده و تصویرگر آن را هماهنگ پیش می برند. این روش بسیار قدیمی است و گفته می شود ریشه در مصر باستان دارد. این روش از قرن هجده میلادی برای انتقاد به خاندان بوربون در اروپا متداول شد و پس از آن به مجلات و روزنامه ها راه پیدا کرد. داستان کمیک از دههٔ 1340 در ایران مورد استفاده قرار گرفت و مجله کیهان بچه ها داستان های کمیک را منتشر کرد. بعدها داستان های "تن تن" و " میلو " با این روش منتشر شد. داستان رستم و اسفندیار اولین کتابی بود که با این روش در ایران چاپ شد. مردمان فرانسه ی قدیم و سرزمینشان، گل نامیده می شدند و با کشاورزی و شکار امرار معاش می کردند. رومیان توانستند تمام این سرزمین را تا پایان سال پنجاه قبل از میلاد تصرف کنند و فقط یک دهکده ی کوچک در برابرشان ایستادگی کردند. شخصیت های این داستان از اهالی همان روستا بودند. " آستریکس " قهرمان و جنگجوی مشهوری بود و تمام قدرتش را از معجون جادویی " جادوفیکس " جادوگر به دست می آورد. " اوبلیکس " دوست و همراه همیشگی آستریکس بود که شغلش جابجایی سنگهای بزرگ بود. رومی ها خودشان را برای شرکت در مسابقات المپیک که هر چهار سال یک بار در المپیای یونان، محل زندگی هلن، آماده می کردند. " عضله گلوتوس " مردی که قرار بود به عنوان نماینده ی رومی ها در این مسابقات شرکت کند، به سختی تمرین می کرد. اهالی دهکده گل متوجه شادی رومی ها شدند ولی دلیل شادی برایشان بی اهمیت بود، تا اینکه آستریکس و اوبلیکس هنگام قدم زدن در جنگل با قهرمان رومی ها که در حال تمرین دو بود رو به رو شدند و پا به پای او دویدند و تمرین کردند. آن ها نمی دانستند با این کارشان مزاحم قهرمان رومی هستند و روحیه ی او را تخریب می کنند. قهرمان رومی به اردوگاه برگشت و به فرمانده شان گفت افراد دهکده ی گل از او قوی تر هستند و او دیگر توانایی شرکت در مسابقات المپیک را ندارد، ولی فرمانده او را امیدوار کرد و گفت قدرت افراد دهکده ی گل از معجون جادویی است و او نباید نگران باشد چون هیچ کدام از آن ها نمی توانند در این مسابقات شرکت کنند. با این حال فرمانده ی رومی ها برای ملاقات با رییس گل ها به دهکده رفت و از او خواست تا به افرادش تذکر بدهد مزاحم قهرمان رومی نشود و بگذارند او به تمریناتش بپردازد. وقتی " ماتیکس " رییس دهکده متوجه شد چنین مسابقاتی وجود دارد، در بین مردان دهکده یک مسابقه گذاشت تا از بین آن ها نماینده ای برای شرکت در این مسابقات انتخاب کند. بلاخره آستریکس و اوبلیکس برای شرکت در مسابقات انتخاب شدند و رییس تصمیم گرفت برای تشویق این دو نفر در مسابقات با همه ی افراد گروهش به یونان بروند. فرمانده ی رومی ها وقتی متوجه تصمیم ماتیکس شد به او گفت که آن ها نمی توانند به یونان بروند چون آن ها شهروند رومی یا یونانی نیستند، ولی او تصمیمش را گرفته بود، چون خود سزار سرزمین گل ها را جزء قلمرو روم دانسته بود. بلاخره روز سفر رسید و افراد دهکده و رییسشان و دو قهرمان به سمت یونان حرکت کردند و سوار یک کشتی تند رو شدند و در راه با دزدان دریایی رو به رو شدند و توانستند به بندر پیرائوس در نزدیکی آتن برسند و تصمیم گرفتند بدون جلب توجه و حفظ آداب و اخلاق گل ها در این بندر گشتی بزنند و از آنجا به آتن بروند و شهر آتن را از نزدیک ببینند...

 

برشی از متن کتاب

روزهای آخر بهار در حال سپری شدن است همه چیز در دهکده ی کوچکی که می شناسیم در آرامش کامل است. اوبلیکس و شاگردش هاپوماتیکس هم رفتند بیرون و با خودشان تخته سنگ (منهیر) آوردند. آستریکس هم بیرون خانه اش داره آفتاب می گیره بقیه ی مردم هم دارند از چرت بعداز ظهرشون لذت می برند . به جون خود توتاتیس قسم که دهکده ی کوچک گلی ها واقعا در آرامش است... ولی به نظر می رسه که در اردوگاه رومی آکواریوم غوغایی به پا شده است... زنده باد سزار پناه بر ژوپیتر! زنده باد گلوتوس! پناه بر مرکوری! تنها نمی گذاریمت! این سرو صداها برای چیه؟ همین الان یک پیک از روم اومده و خبرهای خوشی آورده عضله گلوتوس به نوان نماینده ی روم در بازی های المپیک انتخاب شده است! عضله گلوتوس دیگه کیه؟ بابا تو چقدر از مرحله پرتی! عضله گلوتوس قهرمان ماست او اعتبار همه ی ماست!

(یکی از ماجراهای آستریکس) نویسنده و تصویرگر: کوسینی و اودرزو  مترجم: فریبرز افروزی انتشارات: سامر