کتاب جنگجوی عشق - گلنن دویل ملتن

کتاب جنگجوی عشق اثر گلنن دویل ملتن با ترجمه ی سمانه پرهیزکاری در نشر میلکان به چاپ رسیده است.

در ادبیات جهان کمتر نویسنده ای حاضر می شود با جسارت کامل از اشتباهات خود و آنچه بر او گذشته، قلم دست بگیرد و بنویسد. اما دویل ملتن از پس این مهمّ برآمد؛ زنی با اعتیاد به الکل،  با سه فرزند که در رویای خود گمان می کرد زندگی آرامی دارد، اما ناگهان خیانت از جانب شوهرش، او را به فکر وا می دارد. فکر به این که کیست و خودش و همسرش را چه اندازه شناخته است. رویکرد داستان او کاملا منحصر به فرد است و شجاعت و جسارت در داستان موج می زند؛ نویسنده از سختی هایی که کشیده و قدم های خطایی که برداشته و اشتباهاتی که مرتکب شده، سخن می گوید. داستان در حقیقت نگاه عمیق به سرگذشت یک زن از کودکی تا بزرگسالی است و نگرشی متفاوت درباره ی زندگی، ایمان، بخشش و عشق را ارائه می دهد. ضمن این که در کتاب واقعیت هایی از زندگی احساسی و اجتماعی زن بیان، و به چالش های عمیق آن اشاره شده است. داستان، داستانِ کشمکش اعتماد و بی اعتمادی و تداعی کننده زندگی درونی ماست. شکست ها، خطاها، تلخی ها و ناکامی هایی که ذکر شده، همه مان در زندگی طعم آن را چشیده ایم. اما آنچه که کتاب را از سایر هم رده هایش متمایز کرده،کارکرد عشق و ایمان و سهم آن در خودشناسی است. نویسنده با اشاره به لزوم وجود عشق به عنوان حلال مشکلات و با تکیه بر ایمان، به شناخت خود و برطرف کردن نقایص رابطه زناشویی پرداخت. در عین حال، شخصیتِ کتاب به نوعی تصویرپردازی شده که می توان با آن همزاد پنداری کرد. در یک کلام، جنگجوی عشق، تنها داستانِ شکستِ رابطه زناشویی نیست، بلکه دارای این پیام است که زندگی این نیست که مجبور باشیم روزمره گی های آن را تحمل کنیم، بلکه می توان با تکیه بر عشق، شرایط را به سمت مثبت تغییر داد.

نویسنده

گلنن دویل ملتن(1976) در ایالت ویرجینیا متولد شد. بعد از دوران کارشناسی خود در رشته هنر، به شغل معلمی پرداخت. او قبل از انتشار کتاب، نویسندگی را از وبلاگ نویسی شروع کرد که مورد استقبال عده ی زیادی قرار گرفت. همچنین ملتن نویسنده خاطرات پروفروش مجله نیویورک تایمز بوده است.

برشی از متن کتاب

" زیبایی دوران کودکی من در عکس ها مشهود است: حلقه های موی قهوه ای طلای که تا کمرم می رسد، پوست لطیف، لبخندی به پهنای افق، و چشم های میشی روشن. وقتی غریبه ها تحسینم می کنند، پاسخ دادن به توجه آن ها را تمرین می کنم. می دانم که زیبایی شکلی از مهربانی است. زیبایی برای بخشیدن است؛ برای همین است که سعی می کنم سخاوتمند باشم. پدر و مادرم برای این که فکرم علاوه بر زیبایی روی چیزهای دیگر هم متمرکز شود، معمولا به من یاداوری می کنند که باهوش ام. من خواندن را خیلی زود یاد می گیرم، در چهار سالگی و درست مثل یک بزرگسال صحبت می کنم. اما خیلی زود متوجه می شوم که هوش پیچیده تر از زیبایی ست. غریبه ها به من نزدیک می شوند و با ذوق و شوق به موهای فرفری ام دست می زنند، اما وقتی با اعتماد به نفس و خیلی راحت با آن ها صحبت می کنم، چشمشان گرد می شود و به عقب برمی گردند. آن ها با لبخند من به سمتم جذب می شوند و با جسارت من، دفع."

نویسنده: گلنن دویل ملتن مترجم: سمانه پرهیزکاری انتشارات: میلکان