کتاب 14 قصه، 14 معصوم 3 (حضرت فاطمه)

برشی از متن کتاب

وقتی پیامبر در مدینه بود، هر روز چندین بار به خانه دخترش فاطمه می رفت. اما حالا پیامبر به سفر رفته بود. او چند روزی بود که پدرش را ندیده بود. دل فاطمه برای پدر تنگ شده بود .

فاطمه به آن روزهایی فکر می‌ کرد که پدرش در مدینه بود. وقتی وارد خانه فاطمه می شد، اول سلام می‌کرد و بعد جلو می ‌آمد و دستهای دخترش را می بوسید. بعد به سراغ نوه‌ هایش می ‌رفت آنها را بغل می گرفت و بر شانه های خود سوار می کرد.

حالا بزرگترین آرزوی فاطمه این بود که هرچه زودتر، پدر به مدینه برگردد، صدای باز شدن در خانه را بشنود و پدرش را ببیند که داخل می شود و می گوید: ((من هستم فاطمه! جان کجایی؟))

چند روز بعد، فاطمه سرگرم کاری بود که کسی در زد.

فاطمه که منتظر بود به طرف در دوید و پرسید: (( کیست؟ ))

صدایی نرم و مهربان گفت: (( من هستم فاطمه جان! ))

فاطمه در را باز کرد. پیامبر قبل از فاطمه سلام کرد و وارد شد. دخترش را بر سینه فشرد و او را بوسید. بعد به اتاق کوچک فاطمه رفت. فاطمه پرده ای نو به پنجره اتاقش زده بود، گردنبندی به گردنش آویخته بود و دو گوشواره در گوش داشت.

وقتی نگاه پیامبر به پرده ی نو، گردنبند و گوشواره ها افتاد، بلند شد خداحافظی کرد و رفت. فاطمه تا پشت در همراه پدرش رفت.

اما رفتن پدر مثل همیشه نبود. فاطمه به فکر فرو رفت و با خود گفت: (( امروز پدرم از چیزی ناراحت شد ))

فاطمه به در و دیوار خانه نگاه کرد. چیزی که عوض شده بود، همان پرده ی نو بود. فاطمه پرده را باز کرد. بعد یاد گردنبند و گوشواره ها افتاد. آنها را هم باز کرد. این اولین باری بود که او خود را با گردنبند و گوشواره آراسته بود…