کتاب چطور نگران نباشیم؟ (راهنمای دختر امروزی)

برشی از متن کتاب

نیاز به خوشحال کردن دیگران

بیایید درباره ی «خوب و مودب بودن» صحبت کنیم.

بیشتر ما ایده ی آدم خوب بودن را دوست داریم. دلمان می خواهد با دیگران مهربان باشیم. به نظر می رسید بهترین کار هم همین است. شاید حتی این طور فکر کنیم که اگر با دیگران مهربان باشیم، آنها هم همین رفتار را با ما خواهند داشت هست که این را قبول نداشته باشد؟ بسیار خب، شاید بهتر است که مهربان باشید، این قسمتی از انسان بودن است.

انجام کارهای خاصی که نمی خواهید انجام دهید(مثل تمیز کردن خانه) فقط یک مسئولیت است، اما راه های دیگری هم هست که بسیاری از دخترها را برای خوشحال کردن دیگران نگران می کند. آن ها نگران این هستند که آیا در مدرسه دوست داشتنی هستند یا نه. آن ها نگرانند نکند پدر و مادر و دوستانشان را نا امید کنند. به خاطر همین لبخندی روی صورتشان می گذارند و سعی می کنند با همه چیز موافق باشند. در طول این مسیر، کلمات و دیدگاه های متفاوتی را نشان می دهند.

شروع احساس «خوب نبودن»: یک دختر ممکن است طوری رفتار کند که گویی اصلا این طور نبوده است و نمی تواند احساس خودش را به درستی نشان دهد. آیا این احساس او را رها می کند؟ بیشتر وقت ها، کارهایی را انجام می دهد که دوست ندارد انجام بدهد. لازم نیست که این حقیقت را بگویم، هرقدر که یک دختر بیشتر تلاش کند تا دیگران را خوشحال کند، همان قدر خودش را کمتر دوست دارد.

بنابراین این افکار را امتحان کنید. دلیلی ندارد هر فردی را که می بینید خوش تان بیاید یا دوستش داشته باشید. منظور من این نیست که از او بدتان بیاید. فقط علاقه ای به وقت گذراندن با او ندارید. این طبیعی است. همان قدر طبیعی که ممکن است افرادی باشند که علاقه ای به شما نداشته باشند.

همه آدم ها که مثل هم نیستند. هرکسی یک جوری است. هرکسی برنامه خودش را دارد. بنابراین لازم نیست نگران این باشید که دیگران شما را دوست ندارند. اما عده ای هم هستند که شما را دوست دارند چون شما تایید آن ها را با انجام دادن چیزی که آن ها می خواستند به دست آوردید. البته شاید دختری با وجود دانستن این قضیه، قبل از این که فرصت فکر کردن به خودش بدهد جواب «حتما» از دهانش بیرون بیاید. پس خودکار عمل نکنید. وقتی سر میز ناهار با دوستانتان نشسته اید قبل از این که جواب بدهید، فکر کنید و به خودتان فرصت بدهید. از خودتان بپرسید: «به چه چیزی فکر کنم؟» و «من چه چیزی می خواهم» سپس طبق آن عمل کنید.

آیا این یعنی بقیه از شما ناامید هستند؟ بعضی وقت ها. اما از خودتا بپرسید: «آیا ارزش من از دیگران کمتر است؟ آیا همیشه خواسته های من باید آخر باشد؟»  مطمئنا جواب خیر است. شما می خواهید بخشنده باشید و به دوتان تان بله بگویید، زمان هایی هستند که شما به خاطر چیزهایی که برای دیگران می خواهید تسلیم می شوید و این خوب است، اما نباید آن قدر «خوب و مهربان» باشید که دست آخر احساس جا زدن و عصبانیت بکنید، چون در این صورت کمترین چیزی را که می خواستید به دست می آورید. بنابراین به خودتان یادآوری کنید: این وظیفه ی شما نیست که دیگران را خوشحال کنید. آن ها باید خوشبختی و شادی را خودشان برای خودشان به وجود بیاورند. …