کتاب مرگ فروشنده | آرتور میلر؛ نشر بیدگل

برشی از متن کتاب

ویلی:
بیف، در مورد اون دخترها خیلی مواظب خودت باش. فقط همین، بهشون وعده و وعید نده. هیچ قولی نده. چون دخترا هر چی بهشون بگی باور می کنن. تو خیلی جوونی. هنوز زوده با دخترا جدی حرف بزنی. (در عالم رویا فرو رفته و لبخندی به لب دارد.) بیفُ تو خیلی جوونی. تو باس به دَرست برسی. وقتی که اوضاعت رو به راه شد، برای پسری مثل تو دختر فراوونه. (با صدای بلند به صندلی¬ای که اکنون خیلی پر نور است، می¬خندد.) که این طور؟ دخترا واسه تو پول خرج می¬ کنن؟ (باز هم می¬ خندد.) پس خیلی وضعت خوبه. (اکنون به تدریج متوجه نقطه¬ی دیگری از صحنه می¬شود، با دیوار آشپزخانه حرف می ¬زند، صدایش شبیه حرف زدن معمولی است.) تعجب کرده بودم که چه طور شده ماشین رو اون قدر تمیز کردین و برق انداختین. آهای بچه¬ها، قالپاق¬ها رو جانندازین. جیر روش بکشین تمیز بشه. هپی شیشه¬ هارو با روزنامه تمیز کن. این جوری راحت¬تره. بیف، نشونش بده چه طوری تمیز کنه. می ¬بینی هپی؟ همین جور! درست شد هپ! (سکوت می ¬کند و چند لحظه سرش را به عنوان تایید و قبول تکان می دهد. آن وقت به بالا نگاه می¬کند.) بیف، وقتی فرصت کردیم اولین کاری که باس بکنیم اینه که اون شاخه¬ی درخت رو که روی خونه افتاده ببریم. می ترسم وقتی هوا طوفانی بشه، بیفته روی پشت بوم. بذار بهت بگم چه کار باس بکنیم. یه طناب می¬ گیریم و دور تا دورشو قلاب می ¬کنیم. اون وقت می ¬ریم پشت بوم و می ¬بریمش. بچه ¬ها وقتی ماشین رو تمیز کردین، بیایین پیش من، براتون هدیه دارم.