کتاب عشق زیاد هم قیمتی نیست - ژیرو

کتاب عشق زیاد هم قیمتی نیست نوشته بریژیت ژیرو و ترجمه اصغر نوری در نشر هیرمند به چاپ رسیده است.

کتاب "عشق زیاد هم قیمتی نیست" مجموعه ی یازده داستان کوتاه خارجی است و همان طور که می توان از عنوان آن حدس زد، تمامی داستان ها، در رابطه با عشق می باشد. نویسنده در طول محتوای همه ی این حکایت ها، به وصف لحظات پایانی عشق میان شخصیت های داستان و ناکامی ها و سرخوردگی های ناشی از آن می پردازد؛ این قصه ها تحت عناوین "آخر قصه"، "تابستان انتظار"، "روز و شب"، "گفتن به بچه ها"، "از همین حالا دلم برات تنگ شد"، "جای درست"، "عادت"، "سال ده سالگی من"، "بیوه ها"، "اشیا"، "زمان گذشت" هستند. در قصه ی "روز و شب"، زن و مردی با بی میلی تمام و بدون وجود هیچ گونه احساسی نسبت به یک دیگر، در کنار هم روزگار می گذرانند. این زوج فرزندانی نیز دارند که در حین بحث و جدل های خود، مخفیانه و به دور از توجه آن ها، به گفت و گو و نزاع با هم می پردازند. یکی از این دو شخص، راوی احساسات و طرز  و نگرش خویش نسبت به رابطه ی خود با همسرش می باشد و آن را شرح می دهد. وی در طی زندگی زناشویی اش دچار سردرگمی و خلا شده و همواره سعی بر این دارد که به طرف مقابل خود بفهماند که قصد ترک او را دارد. اما همسرش با بی تفاوتی و بدون این که متوجه رفتارها و واکنش های سرد و بی روح او گردد به زندگی روزمره پرداخته و روزها و شب ها را یکی پس از دیگری سپری می کند.

فهرست

آخر قصه تابستان انتظار روز و شب گفتن به بچه ها از همین حالا دلم برات تنگ شد جای درست عادت سال ده سالگی من بیوه ها اشیا زمان گذشت

برشی از متن کتاب

روز و شب در اوج آشفتگی، لحظه ای که سردرگم شده ام چون هنوز تردید دارم خانه را ترک کنم یا نه، تو از من می خواهی که بین رنگ اخرایی و رنگ ماسه یکی را برای حمام انتخاب کنم. می بینی که ده صبح از اتاق خواب مان بیرون می آیم، با قیافه ای کج و کوله از زور تقلا برای پیدا کردن کلماتی برای بیان ملالی که خفه مان می کند و باز وادارم می کنی انتخاب کنم: رنگ اخرایی یا رنگ ماسه. این را هم می گویی که باید پرده ی دوش را عوض کنیم و یک نفر را صدا کنیم برای تعمیر آب گرم کن. نگاهت می کنم و می گویم نمی دانم. متعجب می رسی وقتی می بینی انتخابی ندارم، منی که یچ وقت چیزی را به دست قضا و قدر نمی سپارم. آلبوم نمونه ی رنگ ها را می گذاری روی میز آشپزخانه، کنار لیوان قهوه ی من و همه ی رنگ های ممکن را دوباره از نظر می گذرانی. اخرایی، رنگ ماسه یا یک دست زعرانی، تردید داری، به پنجره نزدیک می شوی تا رنگ ها را در روشنایی روز بررسی کنی. می گویی می شود اخرایی را با رنگی خنثی مثل بدل چینی مخلوط کرد، از من می پرسی این ایده ی خوبی نیست؟ از آن جا که من هاج و واجم که تو برای انتخاب رنگی که بی شک هیچ وقت دیده نخواهد شد این همه انرژی صرف می کنی و هم چنان جوابی نمی دهم، به من اطمینان می دهی که رنگ های دیگری هم هست، در مارکی دیگر، اگر این طور ترجیح می دهم. می گویم برای دیدن رنگ ها وقت هست، عجله ای در کار نیست، اضافه می کنم ما شکلات جدی تری داریم که باید حل شان کنیم. به همی شب گذشته اشاره می کنم، به حرف هایی که بین مان رد و بدل شد، حرف هایی آکنده از سرزنش و تردید. می گویم به چیزی که حالا اتفاق می افتد اهمیت نمی دهم. تو برمی گردی حمام تا دیوارها را اندازه بگیری، حساب کنی ببینی چند قوطی رنگ باید هرید. همه جا را دنبال متر می گردی، جعبخه یابزار را وسط آشپزخانه باز می کنی، همه چیز را می ریزی زمین: انبر دست ها، گاز انبر، پیچ گوشتی ها، از من می پرسی که متر را جایی ندیده ام، چون من جای هر چیزی را در خانه می دانم. در حمام را باز می کنی و می بندی، مدام می روی و بر می گردی به آشپزخانه در حالی که من دست هام را دور لیوان قهوه ام گرم می کنم. نور چشمم را می زند و معده ام درد می کند. درباره ی رنگ مطمئن نیستی، تازه می خوای بدانی باید رنگ مات انتخاب کنیم یا براق. دستت را روی دیوار آشپزخانه می کشی، درست همان جا که نگاهم سعی می کند ثابت بماند کنار تقویمی که قرارها و برنامه هامان را در آن می نویسیم، دیوار را لمس می کنی و به این نتیجه می رسی که براق انتخاب خوبی خواهد بود منتظر تایید من هستی...

نویسنده: بریژیت ژیرو مترجم: اصغر نوری انتشارات: هیرمند