درباره‌ی کتاب سکه‌سازان آندره ژید
کتاب سکه‌سازان اثر آندره ژید با ترجمه‌ی حسن هنرمندی توسط نشر ماهی به چاپ رسیده است. کتاب سکه‌سازان رمان بلندی است که ماجرای چندین خانواده را به طور همزمان پیش می‌برد. داستان با ماجرای پسری به نام “برنار” شروع می‌شود؛ او رازی را که خانواده‌اش از او پنهان کرده‌اند، متوجه می‌شود و از خانه فرار می‌کند. برنار که جوانی خام و کم تجربه است، با دختری به نام “لورا” آشنا می‌شود و به او دل می بنند. اما لورا به او علاقه‌ای ندارد و به همین دلیل پسرک فکرش را به سمت خواهر لورا که “سارا” نام دارد و بسیار شبیه لورا می‌باشد، معطوف می‌کند. ولی سرانجام، عشقِ برنار و سارا نیز به نفرت و کینه تبدیل می‌شود.
“سکه‌سازان” را می توان رمانی انتقادی دانست که ماجراهای آن در سال های پیش از جنگ جهانی اول اتفاق می افتند و از سه بخش تشکیل شده است؛ بخش اول و سوم در پاریس می گذرد اما بخش دوم شامل وقایعی است که در یکی از دهکده های سوئیس اتفاق می افتد. در واقع بخش دوم روشن کننده ی وقایع بخش اول و مقدمه ای از ماجراهای متعدد بخش سوم می باشد.
“آندره ژید” قلمی بسیار جذاب و روان دارد و با روایت های خلاقانه‌اش از ماجراها، “سکه‌سازان” را به یک اثر دوست داشتنی تبدیل کرده است که می توان چندین و چند بار آن را خواند و از خط به خطش نهایت لذت را برد.
بخشی از کتاب سکه‌سازان؛ نشر ماهی
کشیش پیر گمان می کرد بایستی سرگذشت همه افراد خانواده را به یاد شنوندگان آورد. از سر گذشت پدربزرگ آزائیس آغاز کرد که در استراسبورگ پیش از جنگ با او هم کلاس بود و بعد هم در دانشکده الهیات هم دوره بودند. من گمان کردم که او، آخر نخواهد توانست این جمله پیچیده را که به توضیح آن پرداخته تمام کند. مفهوم جمله این بود که دوست او با برعهده گرفتن مدیریت یک پانسیون و وقف اوقات خود به پرورش کودکان خردسال مقام کشیشی را ترک نگفته است.
نسل پس از او نیز به نوبه خود چنین کرد. کشیش از بنیاد خانواده دیگر نیز سخن گفت و پیدا بود که چیز زیادی درباره آن نمی داند. علو به احساسات، روپوش خطابه بود و صدای بینی گرفتن گروهی از حاضران به گوش می رسید. دلم می خواست آنچه را که الیویه در این باره فکر می کند بدانم. فکر می کردم برای او که به مذهب کاتولیک بار آمده، آیین پروتستان بایستی تازه بوده باشد و بی‌تردید نخستین بار بود که به این معبد پروتستان می آمد.
نیروی عجیب تغییر شخصیت، که به من اجازه می دهد هیجان دیگری را مانند هیجان خود احساس کنم، ناگزیرم می کرد کمابیش احساس الیویه را بپذیرم، احساسی را که تصور می‌کردم بایستی می داشت. چون چشمانش را بسته نگه می داشت و حتی شاید از همین نظر به نظر می رسید که من به جای او نگاه می کنم و برای نخستین بار، این دیوارهای عریان روشنایی مبهم و کم رنگی که گروه شنوندگان را در خود غرقه می ساخت، سایه وحشت انگیز منبر کشیش بر دیوار سفید انتحاری بود.
خطوط سرراست، استواری ستون هایی که محوطه ارگ ها را برپا می داشت، حتی روح این سبک معماری با زوایای برجسته و رنگ باخته برای نخستین بار هم چون غضب خشونت آمیز خداوندی و آشتی ناپذیری و صرفه‌جویی فراوان به نظرم جلوه می کرد. اگر من در برابر این صحنه، زود حساسیت نشان نمی دهم بایستی از کودکی به دیدن آن عادت کرده بوده باشم.
ناگهان به فکر انتباه مذهبی و نخستین شوق های خویش افتادم. به فکر لورا و آن مدرسه یکشنبه که همدیگر را آنجا می دیدیم و هر دو مبصر کلاس بودیم، افتادم. پر از شوق و شور بودیم و هنوز در آن آتش شوقی که ما هر دو را می سوخت آن چه را که به دیگری تعلق داشت، با آنچه را که از سوی خدا می آمد از هم باز نمی شناختیم، و بی درنگ تاسفی به من دست داد که الیویه به هیچ وجه با این نخستین وارستگی از شهوت که روح را به طرز خطرناکی مافوق ظواهر نگاه می دارد آشنا نشده است و یادبودی مانند یادبودهای من ندارد، اما احساس این که او از همه این احوال بیگانه است به من کمک می کرد که من خود از آنها بگریزم.
دست او را که همچنان در دستم رها کرده بود عاشقانه می فشردم اما در این لحظه ناگهان دستش را از میان دستم بیرون کشید. چشمانش را باز کرد تا به من نگاه کند و با لبخندی شیطنت آمیز و کودکانه که حالت جدی پیشانی اش را تعدیل می کرد به سویم خم شد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.