کتاب سرخ سفید – مهدی یزدانی خرم

برشی از متن کتاب

صفر

در باب مناسک آماده شدن برای آزمون کمربند مشکی کیوکوشین کاراته

اولش بخار بود

بخاری که از دیواره ی جوی آب دم خشک شویی با شتاب می زند بیرون و توی سرمای هوای یکی از روزهای هفته های پایانی دی ماه 1391 در خیابان شانزده آذر متلاشی می شود… بخاری که سال ها از خشک شویی رو به روی باشگاه ورزشی قدیمی خیابان شانزده آذر بیرون آمده، کمی روی هوا معطل می ماند و بعد یکهو محو می شود و مرد جوان تنومندی نشسته است بر سکوی سیمانی پیاده رو چشم می اندازد به جایی آن ور شیشه ی دکان خشک شویی تا دوباره اتوی بزرگ بجنبد و بخار تازه را به زور فرو کند در لوله ای که از زیر سنگ فرش های لق پیاده رو کشیده شده تا دیواره ی جوی آب… که لجن و تکه های میوه های نارنجی رنگ زمستانی با کلی ته سیگار در آن درهم است و روی شان اعلامیه ی ترحیم پیرمردی افتاده که با نم بخار کف جوی بافت کاغذ بازیافتی اش مدام وارفته تر می شود… کیوکوشین کای سی و سه ساله در سرمای دی ماه تهران خیلی زودتر از ساعت پنج و نیم رسیده به باشگاه… ساک بزرک ورزشی اش را گذاشته است زمین و خودش هم ولو شده بر سکوی سیمانی و خیره است به بخاری که نیامده غیب می شود در هوا… توی ساک ورزشی اش لباس های نیم خشک سفیدش است با نشان آبی رنگ رشته ی رزمی کیوکوشین کاراته… بر پاچه ی شلوار سفیدش هم همین نشان را چسبانده که سیاه است و با داغی اتو به خورد کتاب رفته… لباس ها را دیر شست و از هول به موقع نرسیدن، اجازه نداد درست و حسابی در گرمای بخاری خانه ی کوچک مجردی اش در خیابان فلسطین خشک شود…. امروز قرار است بعد دو سال بستن کمربند قهوه ای با پانزده نفر پانزده مبارزه ی یک دقیقه ای بکند و اگر کم نیاورد کمربند سیاه دان یک را ببندند دور کمرش… هرچند خیلی از باشگاه ها با ده مبارزه سر و ته قضیه را هم می آورند، با کلی کاتا، اما ماجرای این باشگاه قدیمی جور دیگری است…