کتاب دل تاریکی – جوزف کنراد

کتاب دل تاریکی به قلم جوزف کنراد و ترجمه ی صالح حسینی در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.

شاهکار به یاد ماندنی جوزف کنراد نویسنده ی انگلیسی است. این اثر را بزرگ ترین رمان کوتاه قرن بیستم، واقعیت فرهنگی اروپا، محکومیت روش های استعماری، سفر شبانه به دنیای ناخودآگاه و نمایش امپریالیسم مسیحی نامیده اند. در تاریکی کلمات بر گرد دایره ای واحد می چرخند و شبکه ای از تداعی معانی ایجاد می کنند و بر اثر تداعی ها همه ی تصاویر با هم مرتبط می شوند.

یگانه شدن تصاویر گوناگون، دنیای دل تاریکی را با دنیای اساطیری پیوند می دهد. این داستان ماجرای دریانوردی تایمز به نام مارلو است که خودش یک روز عصر روی رودخانه ی تایمز برای دوستانش تعریف می کند. او می گوید که پس از بازگشت به لندن به دنبال کار می گشته است. بعد متوجه می شود که سازمانی در کنگو به تجارت عاج مشغول است و چنین سازمانی بدون استفاده از قایق های بخار نمی تواند تجارت کند. به کمک عمه اش فرماندهی یکی از قایق های بخار را بر عهده می گیرد و برای امضای قرارداد به بروکسل می رود.

او با دشواری های فراوان به قرارگاه مرکزی می رسد و در آنجا مامور ویژه ی بلژیک در کنگو را میبیند. این مامور که نامش کورتز است، سخت بیمار است. مارلو مجبور می شود او را به بروکسل برگرداند ولی کورتز در راه می میرد و مارلو با یادداشت ها را به یک روزنامه نگار می دهد و اوآنرا به دست نامزد کورتز می دهد. اکنون مارلو آدمی تغییر یافته است که حقیقت را در عمق تاریکی کشف کرده است. از همان اوایل رمان خواننده متوجه می شود که با داستانی معمولی سروکار ندارد. تصویری از بروکسل می دهد، تصویر شهر مردگان است.

مارلو هنگام ورود به این شهر از خیابان باریک، خلوت و سایه داری می گذرد که سکوتی مرگبار در آن حاکم شده و از لای سنگ ها علف برآمده است. در کنگو با پیشروی به عمق جنگل تصویر جهنم رنگ تندتری به خود می گیرد، تا اینکه سرانجام جهنم و کنگو با هم یکی می شوند. تاکید بر جهنم و تصویر دوزخی دلالت بر این دارد که کورت سبب به وجود آمدن جهنم در جنگل شده است که عاقبت خود او را هم به کام می کشد.