کتاب در قلمرو پادشاهان – کارمن بن لادن

برشی از متن کتاب

من همیشه از غیبت کردن بیزار بودم و به خصوص این پچ پچ های الکی و حرف های مفت آن ها در نظرم مسخره می آمد و بر خلاف آن چه به نظر می رسید، زن های بن لادن به جای آن که به دلیل محدودیت های خانوادگی به یک دیگر نزدیک شوند و به درک متقابل برسند، فقط زندگی ظاهری مسالمت آمیز یرا در کنار هم می گذراندند و به سختی به شرایط روحی هم واقف می شدند. در واقع مبنای رابطه ی آن ها محاسبات ریاضی و آماری بود که ارتباطی با روحیات شان نداشت. دوست من، حیفا، پیش از من به رموز این خانواده آگاهی داشت و کلیدهای فراوانی برای ارتباط صحیح با آن ها یافته بود. او همواره به من کمک می کرد تا یاد بگیرم چگونه بر رفتارم تسلط داشته باشم. من در رفتارهای اجتماعی مقلد خوبی هستم و خیلی زود فرا گرفتم چگونه بعداز ظهرهای طولانی ام را با این زنان سپری کنم و حتی بتوانم هم صحبت شان شوم، ولی آن ها حوصله ام را سرمی بردند و هیچ وقت از گفت و گوهای طولانی به نتیجه ای نمی رسیدیم. آن زن ها متعلق به خانواده های بسیار بزرگی بودند که همه چیز برای شان پیچیده و دشوار بود، در حالی که برای من تمام آن مسائل بغرنج، ساختگی و بی محتوا جلوه می کرد. یک روز بعد از ظهر به خانواده ی شیخه دعوت شدم. او مهمانی های فراوانی را به راه می انداخت و زنان خانواده را دعوت می کرد تا در مراسم قرآن خوانی شرکت کنند. من جز شنونده ها بودم. زن ها قرآن می خواندند و آیات آن را تفسیر می کردند. برخی از زن ها، تحت تاثیر مهمانی دو آتشه تر می شدند و از دستکش های ضخیم و روسری های شان می شد تشخیص داد کدام یک مذهبی تر است. جالب آن که در آن ساعت ها حتی یک مرد هم در خانه نبود، ولی روسری های بسیاری از زنان کنار نمی رفت. زنانی که دو آتشه تر بودند، رهبری جمع را به عهده داشتند. رافعه، عایشه و خود شیخه به دیگران امر و نهی می کردند. در میان این سه نفر، رافعه بیش از همه به من درباره ی حفظ سلامت روحم تذکر می داد. او می کوشید تا من به جاودانگی روح پی ببرم و من می کوشیدم به او بفهمانم دنیا فقط به عربستان ختم نمی شود. من و او اغلب درباره ی آیین وهابی بحث می کردیم و من برایش از کشورهای دیگر مسلمان که آیین اسلام را بهتر رعایت می کردند، می گفتم. ولی او هرگز نمی پذیرفت مسلمانان نقاط دیگر جهان به درک بهتری از دین خود دست یافته اند. رافعه جزو آن دسته از زنان خانواده بود که همیشه مرا به دلیل برپایی جشن تولد برای دخترانم سرزنش می کرد. برخی زنان جوان مانند زن دل مرده ی اسامه همواره سر تکان می دادند و همه چیز را تایید می کردند.