کتاب خطاب به عشق | آلبر کامو و ماریا کاسارس

درباره‌ی کتاب خطاب به عشق اثر آلبر کامو

کتاب خطاب به عشق مجموعه‌ای از نامه‌های عاشقانه‌ی “آلبر کامو” و “ماریا کاسارس” را دربرمی‌گیرد. نامه‌هایی دل‌انگیز و خواندنی که احساسات پاک و سرشار از عشق، میان این زن و مرد را در برابر دیدگان خواننده نمایان می‌سازد.

آلبرکامو، از نویسندگان مشهور فرانسوی است که برای مخاطب ایرانی نیز شناخته شده می‌باشد. او در دوره‌ی جوانی دل به زنی زیبا به نام ماریا کاسارس می‌بندد؛ زنی اسپانیایی‌تبار که به عنوان بازیگر، در صحنه‌ی تئاتر، به ایفای نقش می‌پرداخت. آلبر کامو و ماریا کاسارس، در طول حیات خویش، مدام از طریق نامه‌نگاری، به برقراری ارتباط و ابراز عشق و علاقه‌ی خود نسبت به یکدیگر می‌پرداختند. مکاتباتی دلچسب، که پس از سال‌ها، هم‌چنان حفظ شده و برای طرفدارانشان ارزشمند می‌باشند.

خانم “زهرا خانلو”، مترجم خطاب به عشق، به دلیل علاقه‌ی شخصی خویش نسبت به آثار و شخصیت آلبر کامو، به ترجمه‌ی این کتاب پرداخته است.  وی شخصا ابراز نموده که هدف اصلی‌اش از بازگردانی این کتاب به زبان فارسی، شناساندن شخصی‌ترین لایه‌های زیستی و روانی آلبرکامو به مخاطب است. وی همچنین به لزوم وجود عشق در هر  جامعه‌ای، تاکید می‌ورزد؛ نیازی که وجود این نامه‌ها، ممکن است آن را برطرف نماید.

خطاب به عشق، علاوه بر شرح جزئیاتی از بخش‌های زندگی خصوصی این دو شخصیت، اطلاعات قابل توجه و با اهمیتی را نیز درباره‌ی تاریخ فرهنگی و اجتماعی سده‌ی بیستم فرانسه در اختیار خواننده قرار می‌دهد. کتاب خطاب به عشق (نامه های عاشقانه آلبر کامو و ماریا کاسارس) از آثار آلبر کامو با ترجمه ی زهرا خانلو در نشر نو به چاپ رسیده است.

به طور کلی، این مجموعه، در طی 4 جلد تدوین شده است. به این صورت‌که، هر یک از جلدها، براساس سال نامه نگاری‎ها هستند. جلد اول و دوم و سوم و چهارم هر یک به ترتیب، شامل نامه‌های نوشته شده در تاریخ‌های زیر می‌باشند:

سال 1944 تا پایان 1949 – 1950 – 1951 تا پایان 1954 – 1955 تا پایان سال 1959

بخشی از کتاب خطاب به عشق اثر ماریا کاسارس

38- ماریا کاسارس به آلبر کامو

3 سپتامبر 1948

خیلی وقت است که برایت ننوشت‌هام، عزیزم. واقعیت این است که دیگر نمی‌دانم چه برایت بنویسم. تمام وجودم مال توست، باید الان این را برایت بگویم، این را فریاد بزنم. ساعت دیدار آنقدر نزدیک است که نمی‌توانم زندگی را بر مدار جدایی ادامه دهم و روزها بیش‌تر از همیشه به نظرم تمام‌نشدنی می‌آیند، هر کدام برایم تخیلی چنان واقعی از تو به همراه می‌آورد که بی‌معطلی تو را کنارم می‌بینم، چنان واقعی که فردایش از اینکه کنارم نیستی متعجب می‌شوم. هستی منظمی که برای انتظار تو ساخته بودم الان فقط دستگاهی خراب است و تو هم اینجا نیستی تا مرا به خودم بیاوری. در این آشفتگی فقط برای یک چیز تلاش می‌کنم: گذراندن زمان.

دیگر چیزی نمی‌خوانم؛ دیگر نمی‌توانم بخوانم.

دیگر به گردش نمی‌روم: این احساس را دارم که ممکن است چیزی موقع نبودنم به هتل برسد.

به تو فکر می‌کنم، به ما، به این روزها که می‌آیند، منتظر نامه هستم، خیال‌پردازی می‌کنم، تدارک می‌بینم و هر شب موقع خواب به خودم می‌گویم: «چطور ممکن است؟ هنوز دهم نشده؟!»

خوشبختانه، خبر بیماری کوتاهت وقتی به من رسید که تو بهتر شده بودی؛ به‌علاوه من هم مفتخرم به عرض برسانم که دچار سوءهاضمه شدم (دلیلش: آفتاب و آب سرد بعد از ناهار) هم‌زمان با شوک آنافیلاکسی تو؛ اما بعدا برایت تعریف می‌کنم.

پیتو اینجاست و خوشبختانه مرا از نظر جسمی خسته می‌کند، مجبور می‌شوم تنیس بازی کنم یا راه بروم یا خریدی بکنم و به‌اجبار گه‌گاهی به ورنون هم می‎روم.

این روزها پدرم بهتر است. ما باز هم درباره‌ی تو حرف زدیم اما برایت شفاهی تعریف می‌کنم.

الان به من بگو که آیا ترجیح می‌دهی که در پاریس به تو بپیوندم یا می‌خواهی دنبال‌مان بیایی؟ این را هر چه زودتر بگو تا بتوانم همه‌چیز را طبق آن جفت‌وجور کنم. هوا اینجا دمدمی است، بیش‌تر بد است و برایم فرقی نمی‌کند که دهم برگردم یا پانزدهم.

خب، عزیزم. دیگر تمامش می‌کنم. ترجیح می‌دهم هر چه را دلم می‌خواست با تو درباره‌اش حرف بزنم نگه دارم تا وقتی‌که اینجا هستی برایت بگویم. با این حساب فقط می‌خواهم بدانی که چقدر منتظرت هستم، چقدر به‌شدت منتظرت هستم…

کتاب خطاب به عشق اثر آلبر کامو و ماریا کاسارس با ترجمه‌ی زهرا خانلو توسط نشر نو به چاپ رسیده است.