کتاب خاطرات شعبان جعفری

برشی از متن کتاب

یادمه یه روز بعد از اینکه خلیل طهماسبی را آزاد کردن و از زندان اومد بیرون، ما اومدیم، همه با هم رفتیم قم. همین خدا بیامرز آیت‌الله بروجردی بود، آیت‌الله صدر بود، آیت‌الله مرعشی نجفی بود، آیت‌الله شریعتمداری بود و آیت‌الله حجت. از اینا نواب بود و اون واحدی بود، مرد شماره‌ی یک و مرد شماره‌ی دوشونو یه عده‌ی دیگه بودن. خلیل طهماسبی رم تازه از زندان آزاد کرده بودن. وقتی ما رفتیم اونجا، همین آیت‌الله‌ها، اون آقای صدر، یه خرده با اینا صحبت کرد؛ گفت: «آقایون چرا آدم‌کشی می‌کنین؟ چرا مردمو بی‌خود می‌کشین؟ شما تبلیغات دینی بکنین. گیرم شما امروز اینا رو کشتین، فردا که شما رو کشتن دیگه کی می‌خواد تبلیغات دینی بکنه؟» بعد رفتیم پیش آیت‌الله حجت. حجتم اتفاقاً همون آدمی بودکه بایستی پول طلبه‌ها رو می‌داد. اونم همین حرفا رو زد. گفت: « آقایون چرا آدم‌کشی می‌کنین؟جونو خدا باید از کسی بگیره، شما چرا این‌کارو می‌کنین؟»

بعد رفتیم پیش آقای مرعشی، پیش اون یکی، پیش اون یکی. همشون همون حرفا رو می‌زدن. رفتیم پیش آیت‌الله بروجردی، خدا رحمتش کنه، تو اتاق همه جمع بودیم، یه شیخ احمدی بود؛ همه کاره‌ی بروجردی بود. نواب گفت: «به آقا بگو ما اومدیم.» شیخ احمد رفت به آقا گفت: «آقای نواب اومدن ببیننت.» بروجردی آدم قایمیه – این‌جور آدما بی‌رودرواسی هستن-برگشت و گفت: «آقا می‌گه من اینا رو نمی‌پذیرم.» بروجردی اینا رو نپذیرفت. هیچ‌کدوم رو نپذیرفت. اینا اومدن بیرون و شروع کردن به بد و بی‌راه گفتن. آیت‌الله بروجردی خیلی آدم روشن‌فکری بود و مغزش خوب کار می‌کرد خانوم. یه دفعه‌ام یه عده میرن پیش آقا، میگن: « میگن آقا دو تا عرق فروشی اینجا تو قم باز شده، اجازه بدین ما اینا رو آتیش بزنیم.» می‌گه: « چرا می‌خواین این‌کار رو بکنین و مال مردمو حروم کنین. شما نرین بخورین خودشون می‌بندن!»

س- یادتان می‌آید وقتی درباره‌ی فدائیان اسلام صحبت می‌کردید؛ گفتید: «.. اینا رفتن این خلیل طهماسبی رو آوردنش، اینم یه شاگرد نجار متعصب بود؟»

ج- چطور مگه؟

س- در تمام روزنامه‌ها وقتی خبر آزادی‌اش را می‌نویسند با عنوان «استاد خلیل طهماسبی» از او یاد می‌کنند. این‌دو با هم جور در نمی‌آید.

ج. خب ممکنه ایشون استاد بوده، تا اونجا که یادمه نجار بود و نجاری می‌کرد. حالا ما گفتیم شاگرد نجار بوده، شایدم اوساکار نجار بود!!

س. آشتی‌کنان دکتر مصدق و آیت‌الله کاشانی روز ۷ بهمن ۱۳۳۱ را یادتان هست؟

ج. والا از آشتی‌کنون هیچی یادم نیست.

س. از آزادی نواب صفوی روز ۱۴ بهمن ۱۳۳۱ چطور؟

ج. عرض کردم که نواب و اینا رو یه دفعه با هم آزاد کردن دیگه! همون موقع بود که منم زندان بودم.

س. نه، خلیل طهماسبی حدود دو سه ماهی زودتر از نواب آزاد شد.

ج. پس این بارشو چیزی یادم نمی‌یاد. من فکر می‌کردم نواب قبل از خلیل آزاد شد!