کتاب جودی جدی (فسقلی ها 13)

برشی از متن کتاب

” جودی ” یک دختر کوچولوی خیلی جدی بود. او تکالیف مدرسه اش را جدی انجام می داد، و شاگرد اول کلاس بود. حرکات ورزشی اش را جدی انجام می داد، و سر دسته ی تیم ورزشی مدرسه بود. او به طور جدی تمبر هم جمع می کرد. بنابراین صاحب یک مجموعه ی باارزش تمبر بود. خلاصه، جودی در هر کاری جدی بود. یک روز صبح، پدر جودی روی فرش اتاق سر خورد و به زمین افتاد. وضع خنده داری بود. پدر و مادر جودی هر دو به خنده افتادند، اما جودی اصلا نخندید. او خیلی جدی گفت: اتفاق خطرناکی بود پدر. باید بیشتر مراقب باشید! پدر گفت: می بینی که حالم خوب است. تو هم این قدر جدی نباش جودی! اما جودی نمی توانست جدی نباشد. روز بعد، تیم فوتبال مدرسه ی جودی در یک مسابقه ی مهم برنده شد. بچه ها از خوشحالی دست می زدند و بالا و پایین می پریدند. جودی نگاهشان کرد و خیلی جدی گفت: بهتر است به جای این کارها، به فکر مسابقه ی بعدی باشیم. معلم ورزش با خنده گفت: سخت نگیر جودی! تو هم بیا مثل ما شادی و تفریح کن. اما جودی آن قدر جدی بود که نمی توانست شادی و تفریح کند. آن شب، از تلوزیون برنامه ی خنده داری پخش می شد. مادر و پدر جودی می خواستند که این برنامه را تماشا کنند. اما جودی اصرار داشت که به برنامه ی اخبار گوش کنند. مادر گفت: دخترم، اخبار را بعد هم می توانیم گوش کنیم! جودی گفت: البته بعد هم گوش خواهیم کرد! بله، جودی آن قدر جدی بود که می خواست اخبار را دوبار گوش کند…