کتاب تو مرا بسی

کتاب تو مرا بسی اثر تذکره الاولیای عطار می باشد که توسط ایرج شهبازی در انتشارات دوستان به چاپ رسیده است.

نیایش یکی از عمیق ترین و اصیل ترین نیازهای آدمی است. ظاهراً همواره در همه زمان ها و مکان ها کسانی بوده اند که برای دستیابی به خواسته خود و یا به جهتِ آرامش یافتن دست به دعا بلند کرده اند. در زمانه ما، به خاطر ویژگی های خاصِ دوران جدید، نیاز انسان ها به دعا بسیار بیشتر شده است. از آنجا که هرچه شرایط جامعه انسانی پیچیده تر می شود و مصرف گرایی، رفاه زدگی، کمیت گرایی و ماشینی شدن بر زندگی او سیطره بیشتری پیدا می کند، حس تنهایی، واماندگی و اضطراب او هم شدیدتر می شود، نیاز به دعا نیز روز به روز در زندگی انسان بیشتر می شود. انسان خسته، وامانده و فرسوده امروزی بیش از هر انسان دیگری به معنا و آرامشی که دعا به او تقدیم می دارد، نیازمند است.

مهم ترین دعاها در فرهنگ اسلامی ما به زبان عربی هستند و امروزه سواد عربی دانی پایین آمده است. تا بیش از دوره مشروطه فضَل و دانایی در ایران به معنیِ دانستن عربی بود و نوعاً افراد با سواد عربی می دانستند، اما امروزه تعداد آشنایان با زبان عربی روز به روز کمتر می شود. زبان عربی به خاطر دعاهایی که امثال امام علی ابن ابیطالب، امام حسین و امام سجاد که درود خدا بر آنها باد، به آن هدیه کرده اند، از حیث دعا، بسیار توانگر است. این زبان عمیق ترین و شورانگیزترین دعاها را در خود دارد و کسانی که با آشنا نیستند، از آن همه زیبایی، معرفت و عشق محروم اند.