کتاب تراژدی مکبث | ویلیام شکسپیر

درباره کتاب تراژدی مکبث ویلیام شکسپیر

کتاب تراژدی مکبث نمایش‌نامه‌ای تراژیک است که البته کوتاه‌ترین و یکی از محبوب‌ترین آثار ویلیام شکسپیر نیز محسوب می‌شود. وقایع تاریخی این نمایش‌نامه در اسکاتلند اتفاق می‌افتد. اولین باری که این نمایش‌نامه به اجرا درآمد در سال 1611 در تئاتر جهان لندن بود که احتمالا آن زمان خود شکسپیر نیز در آن به ایفای نقش پرداخته است.

این نمایشنامه ماجرای زندگی پرحادثه سرداری دلیر و شجاع به نام مکبت است که پادشاه شریف اسکاتلند به او اعتماد می‌کند و به او قدرت و منصب می‌دهد اما مکبت به جای قدردانی بر اثر وسوسه نفس و اغوای همسر جاه‌طلبش در یک شب که پادشاه در منزل او مهمان است او را در خواب به قتل می‌رساند.

پس از آن مکبت دچار عذاب وجدان شده و زندگی برایش پر از عذاب و رنج می‌شود. اولین باری که این کتاب به چاپ رسید در زمان پادشاهی جیمز یکم پادشاه انگلیس بود. او از طرفداران نوشته‌های شکسپیر بود و بعضی از نمایش‌نامه‌های پرطرفدار شکسپیر در زمان همین پادشاه نوشته شده بود. پس از گذشت قرن‌ها از خلق این اثر، هنوز هم این نمایش‌نامه و شخصیت‌هایش بسیار محبوب هستند و این نمایش‌نامه پای ثابت صحنه‌های تئاتر است. نکته جالب توجه این کتاب دو زبانه بودن آن است.

بخشی از کتاب تراژدی مکبث

[خلنگزار- غرش تندر. سه جادو وارد می‌شوند]

جادوی یکم: کجا بوده‌ای، خواهر؟

جادوی دوم: گرازکشی

جادوی سوم: خواهر، تو کجا؟

جادوی یکم: زن دریانوردی دامنی پر داشت از دانه و می‌لمباند و می‌لمباند و می‌لمباند. به او گفتم : به من! پتیاره جیغی زد که: گم‌شو، زال جادوگر.

من اما نیک می‌دانم که شوی‌اش ناخدای کشتی ببر است و رو سوی حلب کرده است.

و همچون موش بی‌دم، بر سر غربال خواهم تاخت

و خواهم ساخت کارـاش را و خواهم ساخت، خواهم ساخت.

جادوی دوم: تو را بادی به یاری می‌کنم همراه.

جادوی یکم: سپاس از مهربانی‌هایت.

جادوی سوم: و من هم باد دیگر

جادوی یکم: خود مرا هم هست دیگرها… که هر بندری کایشان وزا باشند.

به هر پیچ و خمی بر نقشه دریانوردان آشنا باشند.

چنان جانی ازو گیرم که افتد بی‌توان و تاب.

و ننشیند به زیر خیمه‌گاه پلک‌هایش خواب

شبان، روزان به نفرین زیست خواهد

خسته و نالان شبانی هفت، نه نه بار

نزار و زار

و کشتی گرچه بازیچه است در سر پنجه خیزاب

فرو رفتن نداند در دل غرقاب

ببین تا خود چه دارم من

جادوی دوم: نشان‌ام ده، نشان‌ام ده!

جادوی یکم: بیا این شست آن دریانورد

آن مرد که گاه بازگشت از گشت دریا کشتی‌اش بشکست…

کتاب تراژدی مکبث اثر ویلیام شکسپیر با ترجمه‌ی فرنگیس شادمان توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است.