کتاب تاریخ امامت اثر اصغر منتظر القائم

برشی از متن کتاب

عبدالله بن مسعود بود که سرپرستی بیت المال کوفه را رها کرد، چرا که ولید حاضر به پرداخت بدهکاری خود به خزانه نبود. عثمان وی را به مدینه احضار کرد و دستور داد غلامانش او را از مسجد اخراج کنند و مورد ضرب و شتم قرار دهند. ابن مسعود بی هوش شد و او را به خانه بردن. هنگامی که عثمان به عیادت او رفت، به وی گفت: «اکنون برای قصاص آماده ام.» ابن مسعود گفت: «من کسی نیستم که در قصاص را بر خلفا بگشایم.» از دیگر معترضان به عثمان، عمار بود. وی و شماری از صحابه در اعتراض به سیاست مالی و بذل و بخشش های عثمان نامه ای به وی نگاشتند. عثمان از متن نامه به شدت خشمگین شد، از این رو به دستور وی عمار را چنان مضروب کردند که بی هوش شد. در پی آن همسران رسول خدا(ص) و مردم نیز از این واقعه برآشفتند. بدین سان با نفوذ آل امیه در دستگاه خلافت عثمان، وی با یاران علی(ع) با خشونت رفتار کرد و آنان را مورد ضرب و شتم قرار داد و عده ای از آنان را نیز تبعید کرد، ولی با این حال روند گرایش به علی(ع) و تشیع در دوره عثمان رو به گسترش نهاد؛ به گونه ای که در کوفه آشکارا از آن حضرت هوا خواهی می کردند و نخستین جنبش شیعه به رهبری مالک اشتر و کمیل بن زیاد نخعی در این شهر شکل گرفت. علی(ع) که خواهان حاکمیت ارزش های اسلامی بود، برای اجرای حدود آن ناچار خود اقدام کرد؛ تا جایی که وقتی عثمان از اجرای حد شراب خوار بر ولید عبن عقبه طفره رفت، علی (ع) خود تازیانه به دست گرف و ولید را شلاق زد. همچنین هنگامی که قصاص عبید الله بن عمر قاتل هزرمزان (ایرانی مسلمان شده)  را تعطیل کرد، به شدت به وی اعتراض نمود و آن را ستم کاری و پامال کردن خون و تباه کردن حق خدایی دانست. علی (ع) نسبت به دخالت آل امیه در امور دولت اسلامی و دستیابی آن ها به استانداری، به عثمان سخت اعتراض کرد: مگر عمر به تو وصیت نکرد که آل ابی معیت و بنی امیه را بر مردم مسلط نکنی؟! علی (ع) بار دیگر به ملاقات عثمان رفت و به وی گفت: بدان! برتیرین بندگان نزد خدا پیشوای عادل و درستکاری است که هدایت شده و سنت رسول الله (ص) را برپا دارد و بدعت باطل و نادرست را بمی راند و بدترین مردم نزد خدا پیشوای ستم کاری است که گمراه باشد و دیگران هم به وسیله او گمراه شود، و از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود :« در روز قیامت پیشوای ستمکار را می آورند که با او عذرخواهی و یاری کننده ای نیست و در آتش دوزخ انداخته می شود و در آن مثل آسیا می گردد.