کتاب بیلی بی حوصله (فسقلی ها 14)

برشی از متن کتاب

” بیلی ” پسر خوب و خوش اخلاقی بود. فقط یک عیب داشت: حوصله اش زود سر می رفت! او وقتی بیکار می شد، بی حوصله ترین پسر دنیا می شد. بعد از ظهر یک روز تعطیل، بیلی حوصله اش سر رفت. مادر بیلی توی آشپزخانه بود، او مشغول تمیز کردن در و دیوار و زمین آشپزخانه بود. بیلی پیش او آمد و گفت: مامان، حوصله ام سر رفته. چه کار کنم؟ مادر گفت: توپت را بردار و برو توی حیاط توپ بازی کن. بیلی گفت: فکر خوبی است! و توپش را برداشت و به حیاط رفت. بیلی مشغول توپ بازی شد. او توپ را به طرف در شوت می کرد. توپ به در می خورد و دامب دامب صدا می داد. مادر ناراحت شد. در را باز کرد تا به بیلی بگوید که توپش را به در نکوبد. ناگهان توپ خیس و گلی به آشپزخانه پرت شد و همه جا را کثیف کرد. مادر با ناراحتی گفت: وای، دیدی چه کار کردی بیلی؟ برو توی اتاقت بازی کن! بیلی گفت: فکر خوبی است! بعد هم دوید و به اتاقش رفت تا کمی طبل بزند. مادربزرگ بیلی در اتاق کناری خوابیده بود. او با صدای طبل از خواب پرید، و فریاد زد: وای بیلی، این قدر سر و صدا نکن! برو پیش پدرت، ببین چه کار می کند. بیلی گفت: فکر خوبی است! و به اتاق پدر رفت. پدر، پشت میز نشسته بود و کارهای اداری اش را انجام می داد. او به بیلی گفت: همین جا ساکت و آرام بنشین و حواس مرا پرت نکن. بعد هم کتاب خنده داری به او داد تا بخواند و سرگرم شود. بیلی نشست و مشغول خواندن شد. خیلی زود صدای خنده اش بلند شد. پدر گفت: هیس…ساکت باش! اما بیلی نمی توانست جلوی خنده اش را بگیرد. بنابراین….