کتاب بذرت را کجا می کاری؟ – جان گوردون

برشی از متن کتاب

شما هرگز نمی توانید دوبار در یک نقطه از رودخانه ی زندگی قدم بگذارید. زندگی همیشه در حال تغییر و همواره در جریان است. این حقیقت زمانی بیشتر بر جاش آَشکار شد که با دارما در محوطه ی دانشگاه قدم می زدند. فقط پنج سال از تمام شدن دوره ی تحصیل او می گذشت؛ با این حال ساختمان هایی جدید در هر سو مشاهده می شد. روزهای پایانی ماه اکتبر بود و دارما از رایحه ی هوا تشخیص می داد که فصل با تازگی تغییر یافته است. آن فضا برای جاش از همهمه و هیجان دانشجویانی آکنده بود که در آن دوره از زندگی شان به معنای واقعی لذت می بردند. جاش و دارما در آن منطقه قدم می زدند تا مکان های دلخواه جاش را ببینند. آنان به سوی خوابگاه و ساختمان انجمن دانشجویی رفتند. جاش مکان های مختلف را به دارما نشان داد که کلاس هایش در آن جا برگزار شده بودند. جاش به دارما گفت: ” تو هرگز در گذشته این مکان ها را ندیده ای.” او یکی از دختران هم کلاسی اش را به یاد آورد که دارما را به او هدیه داده بود. آن دو قرار بود با یک دیگر ازدواج کنند. آن دختر، در آخرین روز حضورشان در دانشگاه، کانگورویی را داخل یک سبد به جاش داد و گفت که نام آن کانگوروی دوست داشتنی دارما است. جاش با دیدن کانگورو به راستی شگفت زده شد زیرا موجودی زیبا و دوست داشتنی را مشاهده کرد. جاش از دارما پرسید:” یادآوری خاطرات گذشته بسیار لذت بخش است؛ این طور نیست؟” هر ساختمانی و هر مکانی در آن دانشگاه به راستی داستانی را باز گو می کرد و سبب می شد بسیاری از خاطرات مهم و احساسات شگفت انگیز دوباره زنده شود. جاش بسیار شادمان بود … تا این که او و دارما به مکانی رسیدند که جاش آن را برای کاشتن بذرش در نظر گرفته بود. ناگهان او فریاد کشید: “نه!” متاسفانه ساختمانی جدید و غول پیکر درست در همان مکانی ساخته شده بود که جاش در آن جا هم کلاسی هایش را با نواختن گیتار سرگرم می کرد. مکان دلخواه او با سازه های بتنی پوشیده شده و با کلاس های درس، سالن های همایش و اتاق های اداری جایگزین شده بود. دارما با مهربانی به جاش نگریست تا به او نشان دهد که احساس ناکامی اش را درک می کند. بله، زندگی همیشه در حال تغییر است. بله، گاهی انسان ها باید خودشان به بعضی از امور زندگی شان پی ببرند و کسی نمی تواند چنین حقیقتی را از قبل به آن ها بگوید.