Name: کتاب یادداشتی بر مرده ی خوشبخت - لینکلن هال
Brand: سبزان
SKU: 3056
Price: 400000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره کتاب یادداشتی بر مرده ی خوشبخت

داستان این کتاب در مورد "لینکن هال" یکی از کوهنوردان ماهر استرالیایی می باشد که حادثه ی پیش آمده برای او در صبح روز 27 مه 2006 خبرسازترین تیتر روزنامه های سراسر دنیا شد. این مرد هنگامی که در 900 متری یخچالی در قله اورست، یکه و تنها مشغول کوهنوردی بود با هجوم سهمگین یک بهمن رو به رو شد. پس از این حادثه دردناک بسیاری از هم نوردان او ابراز کردند که هال، جانش را از دست داده و بدون شک دیگر امیدی به برگشت او نیست. اما این مرد استرالیایی بر فراز یک قله ی دست نیافتنی و در شرایط طاقت فرسای آب و هوایی زنده ماند و بار دیگر معجزه را برای همه معنا کرد.

هنگامی که لینکن هال به صورت معجزه آسایی زنده ماند تصمیم گرفت داستان زندگی اش را بنویسد و چند ساعتی که بر فراز اورست، با مرگ دست و چنجه نرم می کرد را شرح دهد. او با توصیف شبی که در سردترین نقطه دنیا و با حضور اندکی اکسیژن به سر کرده بود، درس های بزرگی از امید و ایمان را به همه کسانی که مدام از شرایط زندگی شان می نالند، می دهد و ثابت می کند که ادامه ی زندگی پس ازیک قدمیِ مرگ بر فراز اورست هم ممکن است، فقط کافی است که بخواهی. این کتاب که توسط ناشر انگلیسی اش بارها و بارها تجدید چاپ شد و کمی بعد از انتشار به زبان فارسی نیز با اقبال بسیار خوبی مواجه گردید، یکی از محبوب ترین و پرفروش ترین کتاب ها در ادبیات کوهنوردی است.

کتاب یادداشتی بر مرده ی خوشبخت نوشته لینکلن هال با ترجمه سعید نوری توسط انتشارات سبزان به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

به مجرد اینکه فرود با شرپاها را آغاز کردم، با سرعت و شدت به واقعیت کوهنوردی در 8550 متری بازگشتم. چون من تمام شب را روی سه تیغ خط الرأس گذرانده و این قسمت را در تاریکی محض صعود کرده بودم، از باریکی مسیر در سراسر شیب جبهه شمالی، بی خبر بودم و اکنون درک می کردم چرا شرپاهای همراه من در روز صعود به قله، از آوردن فزون تر من به پایین، ناتوان بودند. در این نقطه از صعود، خط الرأس شمال شرقی یک صفحه مدور را شکل می ‌دهد و جایی که پشتم به صخره ها با بلندای خط الرأس شمالی تلاقی می‌کند، مجموعه ای از تیغه ها و گذرگاه های بادی وجود دارند که عبور محافظه کارانه ای را، بخصوص وقتی عابر خسته و ضعیف است، می‌طلبد. من قادر به نوردیدن مسیر بودم و می توانستم پس از هر تکیه گاه، مجددا کارابینم را به طناب ثابت متصل کنم، اما به هر حال، انگشتان سرمازده ام کار را برایم دشوار می ساختند. در طول زمانی که من در صخره قارچی به سر می‌بردم، از سرمازدگی انگشتام آگاه شده بودم اما درمان آن ضرورتی بود که باید در وقت مناسب به آن پرداخته میشد. واقعا نیاز داشتم که با حداکثر سرعت ممکن فرود آیم تا انگشتانم به مناسب ترین روش ممکن یخ زدایی شوند. سبب اصلی و اولیه این عارضه، سرما بود. البته سازوکار آسیب ‌رسانی، مایعی بود که توام با سرمازدگی در بافت های من منبسط می شد. این انبساط به افزایش حجم سلول و ترکیدگی آن منجر می گردید. اگر بافت سرمازده ، یخ ‌زدایی می ‌شد و مجدداً دچار سرمازدگی می ‌گردید، وضعیت ناگوارتری را پیش می آورد. من اکنون کمتر از 300 متر با قله فاصله عمودی داشتم، اما فاصله افقی دو برابر آن بود با توجه به مسافت عمودی 2150 متری تا کمپ مقدم، باید با دقت، موضوع سرمازدگی ام را زیر نظر می‌گرفتم ، بدون این مراقبت، ممکن بود تمام انگشتانم را از دست بدهم. من قادر بودم کارابینم را بعد از هر تکیه گاه درگیر کنم، اما روندی زمان ‌بر بود، بنابراین در بیشتر اوقات شرپای جوان تر که جلوتر از من حرکت می ‌کرد، جور آن را می‌کشید. ما از نقاط مرتفع جبهه، میان بر می زدیم و از ارتفاع خود می کاستیم، دستاورد خوبی محسوب می شد. آن چه که مرا پریشان خاطر می‌کرد، طول مسیری بود که می ‌بایست فرود می‌آمدیم و پیش از آنکه پروژه را آغاز کنیم، خسته بودم. اما هرچه بود، دست‌کم ذهن من، به جای اینکه مرا با انبوهی از توهمات دیوانه کننده تغذیه کند، آمادگی پردازشگری مناسب اطلاعات را داشت. متوجه بودم که هنوز روزی خیلی طولانی را در پیش رو داریم. شبکه ای از تیغه های خط الرأس که ما پیموده بودیم، به ناگاه با رسیدن به یک پرتگاه به پایان رسید. پیش روی ما یک سراشیبی عمودی قرار داشت. شرپای سالخورده تر که پشت سر من بود گفت: قدم گاه اول. منظوروی را در نیافتم، اما او به فروافت اشاره کرد و همان عبارت را به زبان آورد.