کتاب گزیده نامه ها و اشعار امیلی دیکنسون

کتاب گزیده نامه ها و اشعار امیلی دیکنسون با ترجمه ی سعید سعیدپور در انتشارات مروارید به چاپ رسیده است.

شعر امیلی در برخورد نخست، شگفت انگیز است – در برخوردهای بعد، از آن هم شگفت تر. شیوه تغزل او، آهنگ کلام، هنجار گریزی های نحوی او حیرت انگیز است. تصاویر، تعابیر، نقیضه و ایهامی که در بطن و متن کلام اوست، خواننده را گاه مبهوت می کند. در شعر امیلی همیشه جای چیزی خالی ست، و همین فضای خالی به شعرش کیفیتی لغزنده و هم انگیز می دهد – راز طراوات کلام او در همین است. آوردن تعابیر پر ایهام، مایه جوشش همیشگی معنا در شعر امیلی ست و خوانش های گوناگون را از کلام او ممکن می سازد. موضوع شاعرانه او در قبال کلام، هستی، خدا، نیستی، تنهایی، رنج، امید، طبیعت، عشق و رستاخیز، موضعی بکر و عینی است. ابعاد شعر امیلی، کیهانی – الهی، زمانش – ابدی و درونمایه اش مجردترین تجربه های انسان است. علت دغدغه اش نسبت به مرگ در همین جاست – مرگ را تنهاترین و شگرف ترین آزمون بشر می داند.

در یکی از سروده های این کتاب می خوانیم:

اینک نامه من به جهان

که هرگز برای من ننوشت

خبر ساده ای را که سرشت

با شکوهی مهرآمیز فرستاده بود

پیامش را به دستانی سپرده است

که من نمی توانم دید

به پاس عشقش، ای هم میهنان،

از من یه مهر یاد آرید!

فهرست